Jeg kom til verden på 5. sal
– 5 yaşında dünyaya geldim. yukarı
Min far var tosset
– Babam deliydi.
Min mor var normal
– Annem normaldi.
Men da de kørte ham væk
– Ama onu uzaklaştırdıklarında
Sagde mo’ar til mig
– Mo’ar bana dedi ki
Hvad gør vi nu, lille du?
– Şimdi ne yapacağız ufaklık?
Jeg gik i skole i mange år
– Uzun yıllar okula gittim
Røg på fabrik og fik mavesår
– Fabrikada duman ve ülser var
Og så en dag sparked’ bossen mig ud
– Ve sonra bir gün patron beni kovdu
Hvad gør man så, lille du?
– Ne yani, küçük bir iş yapıyorsun Peki?
Og tiden gik og jeg gik med
– Ve zaman geçti ve seninle gittim
Jeg fløj afsted fra sted til sted
– Bir yerden bir yere uçtum
Og gadens løse fugle de fløjted’ og sang
– Ve sokaktaki gevşek kuşlar ıslık çaldılar ve şarkı söylediler
Hvor skal vi hen, lille du?
– Nereye gidiyoruz ufaklık?
Men så en dag gik jeg op til ministeren og sagde
– Ama sonra bir gün bakana gittim ve dedim ki
“Du der, få lige fødderne ned
– “Sen, ayaklarını indir
Og ta’ hatten af
– Ve şapkanı çıkar
Mand kan du ikke se at det hele er ved at gå fuldstændig agurk
– Adam her şeyin tamamen salatalık gitmek üzere olduğunu görmüyor musun
Så hvad gør vi nu, din gamle skurk?”
– Şimdi ne yapacağız, seni yaşlı kötü adam?”
Men han grinte bare og sagde
– Ama o sadece güldü ve dedi ki
“Dig, du kan sgu gå fanden i vold”
– “Sen, cehenneme gidebilirsin”
Så det gør vi nu, lille du
– Şimdi yapıyoruz, ufaklık.
Ja vi gør
– Evet var

Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.