Videoklipo
Kantoteksto
In mezzo al viale giocavo a pallone
– Meze de la avenuo mi ludis pilkon
Sulla strada sterrata che mi ha cresciuto
– Sur la tervojo kiu levis min
Dove il cielo è bordeaux, immerso nel verde
– Kie la ĉielo estas bordeau immerso
Dove Dio creò distese di niente
– Kie Dio kreis vastaĵojn de nenio
Se non è sincero, se l’amore è vero muori dentro
– Se ĝi ne estas sincera, se amo estas vera, vi mortas interne
Un sentimento puro, no, non ha futuro se ti perdo
– Pura sento, ne, ĝi ne havas estontecon, se mi perdos vin
Darei la mia vita, che non è infinita, a un prezzo onesto
– Mi donus mian vivon, kiu ne estas senfina, je honesta prezo
Ma per fortuna che
– Sed feliĉe tio
Che poi ci siamo trovati sotto un chiaro di luna
– Ke tiam ni trovis nin sub lunlumo
Forse un po’ stropicciati da una storia vissuta
– Eble iom ĉifita de vivita historio
Poco dopo eravamo stesi sopra una pietra
– Baldaŭ post kiam ni kuŝis sur ŝtono
Coi capelli in mano come una matita
– Kun ŝiaj haroj en la mano kiel krajono
Scriverei una poesia
– Mi verkas poemon
Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
– Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
Per un briciolo di allegria
– Por peco da ĝojo
Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
– Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
Tutte le offese che vuoi
– Ĉiuj ofendoj, kiujn vi volas
Non serviranno se puoi parlare con me
– Ili ne helpos, se vi povos paroli kun mi
Ed è difficile saper distinguere
– Estas malfacile distingi
L’amore dalla follia, eh
– Amo de frenezo, ĉu
Se non è sincero, se l’amore è vero muori dentro
– Se ĝi ne estas sincera, se amo estas vera, vi mortas interne
Un sentimento puro, no, non ha futuro se ti perdo
– Pura sento, ne, ĝi ne havas estontecon, se mi perdos vin
Darei la mia vita, che non è infinita, a un prezzo onesto
– Mi donus mian vivon, kiu ne estas senfina, je honesta prezo
Ma per fortuna che
– Sed feliĉe tio
Che poi ci siamo trovati sotto un chiaro di luna
– Ke tiam ni trovis nin sub lunlumo
Forse un po’ stropicciati da una storia vissuta
– Eble iom ĉifita de vivita historio
Poco dopo eravamo stesi sopra una pietra
– Baldaŭ post kiam ni kuŝis sur ŝtono
Coi capelli in mano come una matita
– Kun ŝiaj haroj en la mano kiel krajono
Scriverei una poesia
– Mi verkas poemon
Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
– Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
Per un briciolo di allegria
– Por peco da ĝojo
Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
– Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
E non invecchia mai ciò che vive dentro noi
– Kaj kio vivas en ni neniam maljuniĝas
E non sbiadisce mai come foto Polaroid
– Kaj ĝi neniam paliĝas Kiel polaroid fotoj
Se non mi domando chi eravamo
– Se mi ne scivolas kiu ni estis
Io non mi ricordo chi siamo
– Mi ne memoras kiu ni estas
Per un briciolo di allegria
– Por peco da ĝojo
Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
– Ra-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa-pa
