Видеоклип
Матни Сурудҳо
El amor es un rayo de luz indirecta
– Муҳаббат нури ғайримустақим аст
Una gota de paz, una fe que despierta
– Як қатраи оромӣ, ки имонро бедор мекунад
Un zumbido en el aire, un punto en la niebla
– Садо дар ҳаво, нуқта дар туман.
Un perfil, una sombra, una pausa, una espera
– Профил, соя, таваққуф, интизорӣ
El amor es un suave, rumor que se acerca
– Муҳаббат гӯши нозук ва наздикшаванда аст
Un timbre a lo lejos, una brisa ligera
– Занги дур, насими сабук
Una voz en la calma, un aroma de menta
– Овози ором, бӯи наъно
Un después, un quizá, una vez, una meta
– Баъдтар, шояд рӯзе, ҳадаф
El amor va brotando, entre el aire y el suelo
– Муҳаббат дар байни ҳаво ва замин мерӯяд
Y se palpa y se siente y hay quien puede verlo
– Ва он эҳсос ва эҳсос мешавад ва онҳое ҳастанд, ки онро дида метавонанд
Y hace que te despiertes y pienses en él
– Ва ин шуморо бедор мекунад ва дар бораи ӯ фикр мекунад
Y te llama despacio, rozando tu piel
– Ва ӯ шуморо оҳиста даъват мекунад ва ба пӯстатон ламс мекунад
El amor te hipnotiza, te hace soñar
– Муҳаббат шуморо гипноз мекунад, шуморо орзу мекунад
Y sueñas y cedes y te dejas llevar
– Ва шумо орзу мекунед ва шумо таслим мешавед ва ба худ иҷозат медиҳед.
Y te mueve por dentro y te hace ser más
– Ва ин шуморо аз дарун бармеангезад ва шуморо калонтар мекунад
Y te empuja y te puede y te lleva detrás
– Ва ӯ шуморо тела медиҳад ва ӯ метавонад ва шуморо роҳнамоӣ кунад.
Y de pronto te alza, te lanza, te quema
– Ва ногаҳон ӯ туро бардошта, ба сӯи ту мепартояд, месӯзонад
Hace luz en tu alma, hace fuego en tus venas
– Он ҷони шуморо месӯзонад, дар рагҳои шумо оташ меафрӯзад.
Y te hace gritar al sentir que te quemas
– Ва вақте ки шумо ҳис мекунед, ки сӯхтаед, ин шуморо фаред мекунад
Te disuelve, te evapora, te destruye, te crea
– Ӯ туро пароканда мекунад, бухор мекунад, туро нобуд мекунад, туро меофарад
Y te hace viajar, en el filo del tiempo
– Ва ин шуморо водор мекунад, ки бо мурури замон сафар кунед
Remontando los ríos de mil universos
– Ҳазорҳо оламҳо дар дареҳо шино мекунанд
Y te lleva a la gloria y te entrega a la tierra
– Ва ӯ шуморо ба ҷалол мебарад ва ба замин хиенат мекунад
Y te mira y te ve y piensa y piensa
– Ва ӯ ба ту менигарад ва туро мебинад ва фикр мекунад ва фикр мекунад
Y de pronto el amor, es la luz de una llama
– Ва ногаҳон муҳаббат нури шӯъла аст.
Que se empieza a apagar y se va y se apaga
– Ки ба хомӯш шудан оғоз мекунад, меравад ва хомӯш мешавад
Es la isla pequeña perdida en la niebla
– Ин ҷазираи хурд аст, ки дар туман гум шудааст
Una gota, un no sé, una mancha, una mueca
– Қатра, намедонам, доғ, чеҳра
El amor es la hoja caída en la tierra
– Муҳаббат барги афтода дар рӯи замин аст
Un punto en el mar, una bruma que espesa
– Нуқтаи баҳр, туман, ки ғафс мешавад.
Un peso en el alma, un sol que se vela
– Вазнинӣ бар душ, офтобе, ки тулӯъ мекунад,
Un porqué, un según, un ya no, una queja
– Сабаб, розигӣ, дигар не, шикоят
El amor va bajando, peldaño a peldaño
– Муҳаббат поен меравад, зина ба зина
Con las manos cerradas y el paso cansado
– Бо дастҳои пӯшида ва қадами хаста
Te pregunta quién eres, para hacerte saber
– Ӯ аз ту мепурсад, ки ту кистӣ, то ба ту хабар диҳад
Que apenas te conoce, que qué quieres de él
– Ки ӯ шуморо базӯр медонад, ки шумо аз ӯ чӣ мехоҳед
El amor te hace burla, se ríe de ti
– Муҳаббат туро масхара мекунад, ба ту механдад.
Mientras tú sigues quieto, sin saber que decir
– То он даме, ки шумо намедонед чӣ гӯед.
Y deseas seguirle y decirle que no
– Ва шумо мехоҳед ӯро пайравӣ кунед ва ба ӯ не гӯед
Que se quede, que vuelva, que comete un error
– , ки ӯ бояд бимонад, ки ӯ бояд баргардад, ки ӯ хато мекунад
Y el amor desbarata tus grandes ideas
– Ва муҳаббат ғояҳои бузурги шуморо вайрон мекунад
Te destroza, te rompe, te parte, te quiebra
– Ин туро вайрон мекунад, туро мешиканад, туро мешиканад, туро мешиканад
Y te hace ser ese que tú no quisieras
– Ва ин шуморо водор мекунад, ки касе бошед, ки шумо намехоҳед
Y te empuja a ser malo y te deja hecho mierda
– Ва ин шуморо ба бадӣ тела медиҳад ва шуморо дар ғазаб мегузорад
Y te arroja de bruces, al último infierno
– Ва он шуморо рӯ ба поен, ба дӯзахи охирин мепартояд
Arrancándote el alma, pisándote el cuerpo
– Ҷони худро канда, ба бадани худ қадам мезанед.
Y te ahogas de ansia, de volver a la nada
– Ва шумо аз ташнагии баргаштан ба фаромӯшӣ нафас мекашед.
Y de pronto, se para y te ve y se apiada
– Ва ногаҳон ӯ таваққуф мекунад, шуморо мебинад ва ҳамдардӣ мекунад
