Мне вонзали нож в спину, ма, но я не упал!
– Sırtımdan bıçaklandım anne ama düşmedim!
Моя душа познала боли – звука не издал
– Ruhum acıyı öğrendi – ses çıkarmadı
Я на своем пути не мало повидал
– Ben yolda değil az gördüm
Верни меня в детство, мама, я устал!
– Beni çocukluğuma geri götür anne, yoruldum!
Мне вонзали нож в спину, ма, но я не упал!
– Sırtımdan bıçaklandım anne ama düşmedim!
Моя душа познала боли – звука не издал
– Ruhum acıyı öğrendi – ses çıkarmadı
Я на своем пути не мало повидал
– Ben yolda değil az gördüm
Верни меня в детство, мама, я устал!
– Beni çocukluğuma geri götür anne, yoruldum!
Кто клялся мне в любви – предавали, как могли
– Kim bana aşk – ihanet, nasıl olabilir
Обнимая крепче всех – бросали на угли
– En sıkı sarılma-kömürlere atma
И в ком я душу не чаял – душу мне прожгли
– Ve kime ben ruh chayal – ruh bana yandı
Счастливые дни детства – остались позади
– Mutlu çocukluk günleri-geride kaldı
Мне вернуться бы, ма, назад
– Geri dönsem iyi olur anne.
Не видеть этот маскарад
– Bu maskeli balo görmek değil
Лицемеры, что кричат мне: “Брат!”
– İkiyüzlüler bana: “kardeşim!”
В их голосах звучит плагиат
– Seslerinde intihal sesleri var
В этом мире, да, не пропал
– Bu dünyada, Evet, kayıp değil
Падал, но вставал!
– Düştüm ama kalktım!
И как бы не было мне сложно, ма
– Ve ne kadar zor olursa olsun, anne
Душу не продал!
– Ruhumu satmadım!
Мама, помнишь, как в детстве
– Anne, çocukluğunu hatırlıyor musun
Ты дула на коленки?!
– Sen doula üzerinde bir kucak?!
Прошу, подуй на сердце
– Lütfen kalbini üfle.
Мне больно тут маленько
– Burası biraz acıyor.
Мама, я устал
– Anne, yorgunum.
Мне вонзали нож в спину, ма, но я не упал!
– Sırtımdan bıçaklandım anne ama düşmedim!
Моя душа познала боли – звука не издал
– Ruhum acıyı öğrendi – ses çıkarmadı
Я на своем пути не мало повидал
– Ben yolda değil az gördüm
Верни меня в детство, мама, я устал!
– Beni çocukluğuma geri götür anne, yoruldum!
Мне вонзали нож в спину, ма, но я не упал!
– Sırtımdan bıçaklandım anne ama düşmedim!
Моя душа познала боли – звука не издал
– Ruhum acıyı öğrendi – ses çıkarmadı
Я на своем пути не мало повидал
– Ben yolda değil az gördüm
Верни меня в детство, мама, я устал!
– Beni çocukluğuma geri götür anne, yoruldum!
Громкий смех родни утих, как не стало вдруг тепла
– Rodney’nin yüksek sesle kahkahası, aniden sıcak olmadığı için azaldı
Чтоб согреть вокруг других, я сжигал себя дотла
– Başkalarını ısıtmak için kendimi yaktım.
Когда с глаз моих слетела та багровая пелена
– O kırmızı peçe gözlerimden uçtuğunda
Даже тень моя окаянная покинула меня
– Gölgem bile beni terk etti
Тот свет, что был когда-то, ма, Незаметно вдруг погас
– Bir zamanlar olan ışık, anne, aniden aniden söndü
Небо, небо, небо, небо потеряло свой окрас
– Gökyüzü, gökyüzü, gökyüzü, gökyüzü rengini kaybetti
Мне бы, мне бы, мне бы на пол часика, на час
– Ben, ben, ben, ben, ben, yarım saat, bir saat
Вернутся бы назад, вернутся бы сейчас
– Geri dönseydik, şimdi dönerdik.
Мама, помнишь, как в детстве
– Anne, çocukluğunu hatırlıyor musun
Ты дула на коленки?!
– Sen doula üzerinde bir kucak?!
Прошу, подуй на сердце
– Lütfen kalbini üfle.
Тут больно мне маленько
– Burası beni biraz acıtıyor.
Мама, я устал
– Anne, yorgunum.
Мне вонзали нож в спину, ма, но я не упал!
– Sırtımdan bıçaklandım anne ama düşmedim!
Моя душа познала боли – звука не издал
– Ruhum acıyı öğrendi – ses çıkarmadı
Я на своем пути не мало повидал
– Ben yolda değil az gördüm
Верни меня в детство, мама, я устал!
– Beni çocukluğuma geri götür anne, yoruldum!
Мама, помнишь, как в детстве
– Anne, çocukluğunu hatırlıyor musun
Ты дула на коленки?!
– Sen doula üzerinde bir kucak?!
Прошу, подуй на сердце
– Lütfen kalbini üfle.
Тут больно мне маленько
– Burası beni biraz acıtıyor.
Мама, я устал
– Anne, yorgunum.
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.