И бежать мне больше некуда, не к кому, незачем
– Ve kaçacak başka hiçbir yerim yok, kimsenin yanına gitmeme gerek yok
Обижать мне больше некого, обиды – мелочи
– Beni incitecek başka kimse yok, kırgınlıklar küçük şeylerdir
И ты спросишь: “Чё ты не звонил? Не искал? И молчал”
– Ve sen de: “Neden aramadın? Aramadın mı? Ve sessiz kaldım”
А я отвечу: “Просто я дебил, но я любил, я скучал”
– Ben de şöyle diyeceğim: “Ben sadece aptalım ama sevdim, özledim”
Падает земля, солнце катится
– Dünya düşer, güneş yuvarlanır
Упадёт ночь, нам не спрятаться
– Gece düşecek, saklanamayacağız
Там за стеной танцевали тени
– Duvarın arkasında gölgeler dans ediyordu
Кто мы с тобой? Кто мы такие
– Sen ve ben neyiz? Biz kimiz
Догорит ночь там на берегу
– Kıyıda gece orada yanacak
Уходи прочь, не уберегу
– Git buradan, güvende olmayacağım
Это не игра, небо на кону
– Bu bir oyun değil, gökyüzü tehlikede
Лучше убегай, я твой рай не верну
– Gitsen iyi olur, ben senin cennetini geri getirmeyeceğim
Сгорела душа, догорели мосты
– Ruh yandı, köprüler yandı
В никуда бежал, еле-еле остыл
– Hiçbir yere kaçmadım, zar zor soğudum
Кончилась вина, поселилась печаль
– Şarap bitti, üzüntü yerleşti
Поздно так кричать
– Böyle bağırmak için çok geç
И бежать мне больше некуда, не к кому, незачем
– Ve kaçacak başka hiçbir yerim yok, kimsenin yanına gitmeme gerek yok
Обижать мне больше некого, обиды – мелочи
– Beni incitecek başka kimse yok, kırgınlıklar küçük şeylerdir
И ты спросишь: “Чё ты не звонил? Не искал? И молчал”
– Ve sen de: “Neden aramadın? Aramadın mı? Ve sessiz kaldım”
А я отвечу: “Просто я дебил, но я любил, я скучал”
– Ben de şöyle diyeceğim: “Ben sadece aptalım ama sevdim, özledim”
Я смотрю на тебя, и мне кажется, звёзды погаснут от зависти
– Sana bakıyorum ve sanırım yıldızlar kıskançlıkla sönecek
Ты меня даже мёртвого смехом своим легко могла завести
– Beni ölü bir kahkahanla bile kolayca güldürebildin
И всегда повторяла: “Мы ходим по краю пропасти”
– Hep şöyle derdi: “Uçurumun kenarında yürüyoruz”
А покой – это для дураков, это глупости
– Ve huzur aptallar içindir, bu aptalca bir şeydir
Ты моя навсегда, ты моя, ты сама это знаешь
– Sen sonsuza dek benimsin, sen benimsin, bunu kendin biliyorsun
Всё закончим в конце января, души не переплавишь
– Ocak ayının sonunda her şeyi bitireceğiz, ruhları eritemeyeceksin
Но я помню одно: если ты не живёшь, ты умираешь
– Ama bir şeyi hatırlıyorum: eğer yaşamıyorsan, ölüyorsun
Жизнь – такое кино, если плохо сыграл, не переиграешь
– Hayat böyle bir filmdir, eğer kötü oynamışsan, fazla oynamayacaksın
И бежать мне больше некуда, не к кому, незачем
– Ve kaçacak başka hiçbir yerim yok, kimsenin yanına gitmeme gerek yok
Обижать мне больше некого, обиды – мелочи
– Beni incitecek başka kimse yok, kırgınlıklar küçük şeylerdir
И ты спросишь: “Чё ты не звонил? Не искал? И молчал”
– Ve sen de: “Neden aramadın? Aramadın mı? Ve sessiz kaldım”
А я отвечу: “Просто я дебил, но я любил, я скучал”
– Ben de şöyle diyeceğim: “Ben sadece aptalım ama sevdim, özledim”
Ты мне скажешь тихо: “Уходи, ну как ты так, как ты мог”
– Bana sessizce şöyle diyeceksin: “Git, elinden geldiğince nasıl gidebilirsin?”
И ты крикнешь: “Ты двоих убил, сам нажал на курок”
– Ve sen de “İkisini öldürdün, tetiği kendin çektin” diye bağıracaksın.
Я безмолвно ухожу теперь, чтоб тебе не мешать
– Seni rahatsız etmemek için şimdi sessizce gidiyorum
Но я знаю то, что не любить значит и не жить, не дышать
– Ama sevmemenin, yaşamamanın, nefes almamanın ne anlama geldiğini biliyorum
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.