| can kulağı ile dinlemek | * büyük bir dikkatle dinlemek. |
| can kurban | * Can feda. |
| can kuşu | * Ruh. |
| can noktası | * En önemli husus, vurgulanması gereken yer. |
| can olmak | * sevimli, hoşgörünmek. |
| can pahasına | * canınıvererek veya tehlikeye koyarak. |
| can pazarı | * Herkesin kendi canının kaygısına düştüğü ve kendini kurtarmaya çalıştığı bir durum. |
| can sağlığı | * İnsanın sağve sağlıklı olması. |
| can sevecek bir şey | * hoşa gidecek bir şey. |
| can sıkıcı | * Üzüntü yaratan, üzücü. |
| can sıkıntısı | * yapılacak bir işolmamaktan ve hiçbir şeyle oyalanma imkânı bulunamadığı için duyulan tedirginlik, bunalım. |
| can sıkmak | * bıkkınlık vermek. |
| can sohbeti | * İçtenlikle konuşan çok yakın dostlar bir arada söyleşip dertleşme. |
| can tahtası | * Göğüs kemiği. |
| can vermek | * ölmek. * ruha güç vermek. * canlanmasına yol açmak. * bir şeyi çok istemek. |
| can yakmak | * zulmetmek, eziyet etmek. * bir kimseyi büyük zarar ve ziyana sokmak. * üzmek, acıvermek. |
| can yeleği | * Bkz. cankurtaran yeleği. |
| can yoldaşı | * Yalnızlıktan kurtulmak için birlikte yaşanılan (kimse vb.). |
| cana | * Sevgiliye hitap sözü. |
| cana can katmak | * yaşama gücünü artırmak. |
| cana kıymak | * öldürmek. |
| cana minnet saymak (veya bilmek) | * bir lütuf olarak kabul etmek. |
| cana yakın | * Sevimli. |
| cana yakınlık | * Cana yakın olma durumu. |
| canan | * Gönülden sevilen, gönül verilmişolan kadın, sevgili. * (tasavvufta) Tanrı. |
| canavar | * Masallarda sözü geçen yabanî, yırtıcıhayvan. * Kurt, domuz gibi cana kıyan yaban hayvanı. * Haşarı, yaramaz çocuk. * Acımasız, kötü ruhlu, zalim (kimse). * Köpek balığı. |
| canavar düdüğü | * Taşıtlarda bulunan, tiz ses çıkaran alet. * Acıacıses çıkaran ve uzaklara kadar tehlike işareti vermek için kullanılan düdük. |
| canavar gibi | * iri yarı, saldırgan. * çok fazla. |
| canavar kesilmek | * hırçınlaşmak, canavar gibi olmak. |
| canavar otu | * Canavar otugiller familyasının örnek türlerinden olan ve kenevirle tütün köklerinin asalaklarından biri sayılan çiçekli bitki (Orobanche ramosa). |
| canavar otugiller | * Bitişik taç yapraklı iki çeneklilerden, tarım bitkilerine zarar veren asalak bir bitki familyası. |
| canavarca | * Canavar gibi, canavara uygun düşen biçimde. |
| canavarlaşma | * Canavarlaşmak işi. |
| canavarlaşmak | * Canavar gibi davranmak. * Korkunç, ürkütücü bir durum almak. |
| canavarlık | * Canavar gibi davranma. |
| cancağız | * Cancağızım sözünde sevgi ve teklifsizlik; cancağızı isterse deyiminde ise önemsemezlik anlatır. |
| candan | * İçten, yürekten, gönülden, samimî. * İçtenlikle, istekle, ilgiyle. |
| candan candan | * İçtenlikli bir biçimde. |
| candan geçmek | * ölmek. |
| candan yürekten | * içtenlikle. |
| candanlık | * Candan olma durumu. |
| candarma | * Jandarma. |
| canfes | * Üzerinde desen bulunmayan, ince dokunmuş, parlak, tok, ipekli kumaş. * Bu kumaştan yapılmış. |
| canfes gibi yaprak | * (asma ve dut yaprakları için) ince, taze ve sinirsiz yaprak. |
| canfeza | * Türk müziğinde çok az kullanılmış bir birleşik makam. |
| cangıl | * Bkz. cengel. * Karışıklık, kargaşa. |
| cangıl cungul | * Hayvanlara takılan çanların veya başka maden eşyanın çıkardığıkaba sesleri anlatır. * Bu biçimdeki gürültü. |
| canhıraş | * Yürek paralayan, kulak tırmalayan, acı, tüyler ürpertici. |
| canıacımak | * çarpma, vurma vb. sonucu acıduymak. * üzülmek, rahatsız olmak. |
| canıağzına (veya boğazına) gelmek | * büyük bir tehlike karşısında ölecekmişgibi bir korkuya kapılmak. * aşırıduygulanmak, çok heyecanlanmak. |
Kategoriler