| curnal | * Bkz. jurnal. |
| curnata | * Bıldırcın sökünü. |
| cuşiş | * Coşkunluk, coşma. |
| -cü | * Bkz. -cı/ -ci. |
| cübbe | * Hukukçuların, üniversitede belli bir aşamaya ulaşmış bilim adamlarının elbise üstüne giydikleri uzun, yanları geniş, düğmesiz giysi. |
| cübbe gibi | * çok genişve uzun (giysi). |
| cübbeci | * Cübbe yapan ve satan kimse. |
| cübbeli | * Cübbe giymişolan. |
| cüce | * Boyu, normalden çok daha kısa olan (kimse). * Gelişmemiş. |
| cüceleşme | * Cüceleşmek durumu. |
| cüceleşmek | * Cüce durumuna gelmek. |
| cücelik | * Cüce olma durumu. |
| cücük | * Filiz, tomurcuk. * Kümes hayvanlarının yavrusu, civciv. * Kuşyavrusu. * Soğan, marul gibi katmerli bitkilerin en iç bölümü. * Bir şeyin küçüğü veya onu andıran bir parçası. |
| cücüklenme | * Cücüklenmek işi. |
| cücüklenmek | * Filizlenmek. |
| cücükleşme | * Cücükleşmek durumu. |
| cücükleşmek | * Filizlenme durumu almak. |
| cüda | * (yurt, baba ocağı gibi çok sevilen şeylerden) Ayrılmışolan, uzak kalmışolan. |
| cüda etmek | * ayırmak. |
| cühelâ | * Bilgisizler, cahiller. |
| -cük | * Bkz. -cık /-cik. |
| -cül | * Bkz. -cıl /-cil. |
| cülûs | * Hükûmdarlık tahtına çıkma, tahta oturma. |
| cülûsiye | * Hükümdarların cülûs törenlerinde dağıttığı bahşiş. * Şairlerin tahta çıkan padişah için yazdığışiir. |
| cümbür cemaat | * Toplu olarak, hepsi birden, cumhur cemaat. |
| cümbüş | * Eğlenti. * Maden gövdeli, tambura benzer bir saz. * Canlılık, coşku. |
| cümbüşyapmak | * toplu hâlde eğlenmek. |
| cümbüşçü | * Cümbüşçalan (kimse). |
| cümbüşlü | * Eğlentili, hareketli. |
| cümle | * Dizge, sistem. * Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce. * Bütün, hep, herkes. |
| cümle âlem | * Herkes. |
| cümle bilgisi | * Bir cümleyi oluşturan kelime ve kelime gruplarıarasındaki ilişkiyi inceleyen ve sınıflamalar yapan, dil bilgisinin ana bölümlerinden biri, tümce bilgisi, söz dizimi. |
| cümle kapısı | * Yapılarda ana kapı. |
| cümlecik | * Önerme. * Küçük cümle. |
| cümlenin ögeleri | * cümlenin kuruluşunda başlıca görevleri yüklenmişolan kelimeler, özne, tümleç, yüklem. |
| cümlesi | * Hepsi. |
| cümleten | * Hep birden. |
| cümudiye | * Buzul. |
| cünha | * Cürüm derecesindeki suç, kabahatten ağır ve cinayetten hafif olan suç. |
| cünun | * Delilik. |
| cünüp | * Cinsel ilişkiden sonra, dinin buyurduğu biçimde henüz yıkanmadığı için temiz sayılmayan (kimse), cenabet. |
| cünüplük | * Cünüp olma durumu. |
| cüppe | * Bkz. cübbe. |
| cür’et | * Yüreklilik, ataklık, cesaret. * Düşüncesizce, saygıyıaşan davranış. |
| cür’et etmek | * ataklık etmek, yüreklilikle davranmak. |
| cür’etkâr | * Atak, cür’etli. |
| cür’etkârlık | * Cür’etkâr olma durumu. |
| cür’etlenme | * Cür’etlenmek durumu. |
| cür’etlenmek | * Cür’etli davranmak. |
| cür’etli | * Cür’eti olan. |
Kategoriler