| çatallaştırma | * Çatallaştırmak işi. |
| çatallaştırmak | * Çatallaşmasına yol açmak. |
| çatallı | * Çatalı olan veya çatal durumunda olan. * İki veya daha çok ihtimali olan. * (ses için) Pürüzlü. |
| çatallık | * Çatal konulan yer. |
| çatana | * Filika büyüklüğünde, islimle işleyen deniz teknesi, küçük vapur, istimbot. |
| çatanacı | * Çatana işleten kimse. |
| çatapat | * Ayakla çiğnenince veya bir yere sürtülünce çat pat diye patlayan bir eğlence fişeği. |
| çatı | * Bir yapının, bir evin damınıkuran parçaların bütünü. * Birbirine çatılmışçakılmışşeylerin bütünü. * Yapının tavanı ile damıarasındaki genellikle az kullanılan yer. * İnsan ve hayvanda iskeletin kuruluşu. * Barınılan, sığınılan yer. * Belli bir maksada yönelik kimselerin oluşturduğu kuruluş. * Özne veya nesne durumlarına göre, belirli çatıeklerinin fiil kök veya gövdelerine getirilen türev, bina: Sevinmek (sev-in-), sevdirmek (sev-dir-), sevindirmek (sev-in-dir-) gibi. * Bir yapıyıörten ve eğik yüzeyleri olan damın tahtadan iç yapısı. * Hikâye, roman, piyes gibi edebî türlerde olay kuruluşu, kurgu. |
| çatıarası | * Tavanla çatıörtüsü arasında kalan boş bölüm, tavan arası. |
| çatıekleri | * Fiil kök veya gövdelerinden dönüşlü, edilgen, işteş, ettirgen çatılar yapmaya yarayan ekler: (Sev-in-), (sev-il- ), (sev-iş-), (kapa-t-), (geç-ir-), (sev-dir-) gibi. |
| çatıeteği | * Çatının, binanın dışduvarlarınıaşan, yağışlara karşıduvarın en üst bölümünü koruyan dışa uzanmışkısmı. |
| çatıkaplayıcı | * İskele kurup ahşap çatıkaplamasınıve duvarlarıkeçe veya özel kâğıtlar ile kaplayan usta. |
| çatıkatı | * Yapılarda çatı ile son kat arasında yapılan küçük kat. |
| çatıkirişi | * Bir ucu tavanın üstüne bindirilen ve üzerine kiremit altıtahtalarının kaplandığı ana kiriş. |
| çatıörtüsü | * Çatıların üstüne kiremit, çinko ve oluklu sac vb. ile kaplanan, tavana su geçmesini önleyen yapı bölümü. |
| çatıpenceresi | * Tavan arasınıaydınlatmaya yarayan pencere veya camlıkapak. |
| çatıcı | * Çatma işini yapan kimse. |
| çatık | * Çatılmışolan. |
| çatık çehre | * Çatık yüz. |
| çatık kaş | * Kaşları birbirine çok yakın ve çatık olan (kimse). |
| çatık surat | * Çatık yüz. |
| çatık yüz | * Öfkeli yüz (çehre, surat). |
| çatıklaşma | * Çatıklaşmak işi. |
| çatıklaşmak | * Çatık duruma gelmek. |
| çatıklık | * Çatık olma durumu. |
| çatıldama | * Çatıldamak durumu. |
| çatıldamak | * Çatık duruma gelmek. |
| çatılı | * Çatısı olan (yapı). * Çatılmışolan. * Başına çatkı bağlanmışolan. |
| çatılış | * Çatılmak işi veya biçimi. |
| çatılma | * Çatılmak işi. |
| çatılmak | * Çatmak işine konu olmak. |
| çatınma | * Çatınmak işi. |
| çatınmak | * Kaşlarınıçatıp surat asmak. |
| çatır çatır | * Sert bir şey kırılırken, yanarken yerinden sökülürken veya sıkıştırılınca çıkan ses. * Zor kullanarak, baskıyaparak. * Güçlük çekmeden. |
| çatır çatır çatlamak | * çok çatlamak. * çok kıskanmak. |
| çatır çatır etmek | * çatır çatır ses çıkarmak. |
| çatır çatır sökmek | * bir şeyi zorlayarak yerinden söküp çıkarmak. |
| çatır çutur | * Bir şey kırılırken çıkan sesi anlatır. |
| çatırdama | * Çatırdamak işi. |
| çatırdamak | * Çatır diye ses çıkarmak. * Çökmeye, yok olmaya yüz tutmak, tehlikeli duruma düşmek. |
| çatırdatma | * Çatırdatmak işi. |
| çatırdatmak | * Bir şeyin çatır diye sesini çıkartmak. |
| çatırtı | * Çatırdama sesi. |
| çatırtılı | * Çatırtısı olan. |
| çatısız | * Çatısı olmayan, üstü açık (ev, kulübe). |
| çatış | * Çatmak işi veya biçimi. |
| çatışık | * Birbirini tutmayan, birbirini çelen, birbirine uymayan, çelişik, mütenakız. |
| çatışılma | * Çatışılmak işi. |
| çatışılmak | * Çatışmak işi yapılmak. |
| çatışkı | * Yasaların veya önermelerin kendi aralarında çelişikliği, antinomi. |
Kategoriler