| envestisman | * Yatırım. |
| enzim | * Bir tepkimeye sebep olan ve onu hızlandıran eriyebilir organik madde, ferment. |
| eosen | * Üçüncü çağın, memelilerin oluştuğu dönemi. |
| epe | * Eskrimde kullanılan bir tür kılıç. * Bu kılıç kullanılarak oynanan bir tür kılıç oyunu. |
| eper | * Işığa karşı bakıldığında kâğıt tabakasının yapısal görünümü. |
| epey | * Az denmeyecek kadar, oldukça, hayli. |
| epeyce | * Oldukça, bir hayli. |
| epeyi | * Bkz. epey. |
| epidemi | * Salgın hastalık. |
| epidemioloji | * Salgın hastalıkları inceleyen hekimlik dalı. |
| epiderm | * Üst deri. |
| epifit | * Üst bitken. |
| epigenez | * Sıralı oluş. |
| epigrafi | * Yazıt bilimi. |
| epigram | * Her türlü konuda yapılmışkısa manzume. |
| epik | * Destana ilişkin, destana özgü, destanla ilgili, destansı(eser). |
| epikerem | * Önertilerinin biri veya her ikisi kanıtıyla birlikte ileri sürülen tasım. |
| Epikurosçu | * Epikuros’un kurduğu felsefe akımını benimseyen, Epikurosçuluk yanlısı olan kimse. |
| Epikurosçuluk | * Epikuros’un düşüncelerinin yaşama ilkesi yapılması; hazlara, sevinçlere yönelik bir hayatın hedef edinilmesini ileri süren öğreti. |
| Epikürcü | * Bkz. Epikurosçu. |
| Epikürcülük | * Bkz. Epikurosçuluk. |
| epilog | * Bir eserin sonuç bölümü. |
| epistemoloji | * Bkz. bilgi kuramı. |
| epitel | * Bkz. epitelyum. |
| epitelyum | * Tek veya çok hücreden oluşan, vücudun bütün dışve iç yüzeylerini kaplayan doku. |
| epizot | * Bir roman veya hikâyede ikinci derecede bir olay. * Değişik anlatıtürü, masal, efsane, bilmece vb. bir metnin, bir eserin aslından az çok ayrılan değişik biçimli olanı. |
| epope | * Destan. |
| eprime | * Eprimek işi. |
| eprimek | * Bozulmak, ekşiyip çürümek. * (yemiş) Dura dura olgunlaşmak, yumuşamak. * Erimek. |
| epsilon | * Yunan alfabesinin beşinci harfi (e). |
| Er | * Erbiyum’un kısaltması. |
| er | * Erkek. * Kahraman, yiğit. * Asker, nefer. * İşini iyi bilen, yetenekli. * Koca. |
| er | * Erken. |
| -er | * Bkz. -ar / -er. |
| er bezi | * Erkeklik hormonunu oluşturan erkek cinsiyet bezi, husye, haya, testis. |
| er dişi | * Hem erkek hem dişi gametleri bulunan (birey), erselik, hünsa. * Çiçekliğinde hem erkek hem dişi çiçeği bulunan (bitki). |
| er dişilik | * Er dişi olma durumu, erseliklik. |
| er ekmeği | * Sahur yemeği. |
| er geç | * Erken veya geç, her ne vakit olsa. |
| er lokmasıer kursağında kalmaz | * insan gördüğü iyiliği karşılıksız bırakmaz. |
| er meydanı | * Güreşmeydanı. |
| er suyu | * Atmık, meni. |
| eradikasyon | * Yok etme. |
| erat | * Erden başgedikliye kadar askerlere verilen genel ad. * Erler. |
| erbain | * Hicrî takvimde 22 Aralıktan 31 Ocak gününe kadar süren kırk günlük kışdönemi. |
| erbap | * Bir işten anlayan, bir işi iyi yapan kimse. |
| erbaş | * İhtiyaçlarıdevletçe karşılanan onbaşıve çavuşrütbesindeki asker. |
| erbaşlık | * Erbaşkademesi. |
| erbin | * Erbiyum oksit (Er2O3) veya erbiyum hidroksit, Er(OH)2. |
| erbiyum | * Tabiatta çok az olan, uygulama alanı bulunmayan, atom numarası68, atom ağırlığı167.2 olan bir element. KısaltmasıEr. |
Kategoriler