| esenleşmek | * Birbirine selâm vermek, selâmlaşmak. * Vedalaşmak. |
| esenlik | * Esen olma durumu, sağlık, afiyet, sıhhat, selâmet. |
| esenlikli | * Esenliği olan. |
| eser | * Emek sonucu ortaya konan ürün, yapıt. * İz, işaret, im. * (soyut kavramlar için) Belirti. |
| eser kalmamak | * hiçbir belirti, iz olmamak. |
| esericedit | * “Büyük boy yazıkâğıdı” anlamında kullanılan esericedit kâğıdıdeyiminde geçer. |
| esericedit kâğıdı | * Eskiden kullanılan bir tür kâğıt. |
| eserme | * Esermek işi veya durumu. |
| esermek | * Bakmak, beslemek, yetiştirmek. |
| esermek besermek | * Emek vererek ortaya çıkarmak. |
| esham | * Paylar, hisseler. * Borç alınan bir paranın belirli zamanda ödeneceğini gösteren senetler. |
| -esi | * Bkz. -ası/-esi. |
| esik | * Çukur yer. |
| esim | * Yelin esişi. |
| esin | * Etkilenme, çağrışım veya içe doğmayla akla gelen yaratıcıduygu, düşünce, ilham. * Sabah yeli. |
| esindirme | * Esindirmek işi. |
| esindirmek | * Birinde esin uyandırmak, ilham etmek. |
| esinleme | * Esinlemek işi veya durumu. |
| esinlemek | * (birine) Esin duymasını sağlamak, ilham vermek. |
| esinlenme | * Esinlenmek işi. |
| esinlenmek | * Bir şeyden ilham almak, içine doğmak, mülhem olmak. |
| esinti | * Belli belirsiz hissedilen hafif yel, nefha. |
| esintili | * Esintisi olan. |
| esintisiz | * Esintisi olmayan. |
| esir | * Tutsak. * Köle. * Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse. |
| esir | * Atomlar arasındaki boşluğu ve bütün evreni doldurduğu var sayılan, ağırlığı olmayan, ısıve ışığı ileten töz (cevher). * Hava. |
| esir almak | * tutsak etmek. |
| esir düşmek | * tutsak olmak. |
| esir etmek | * tutsak durumuna getirmek. |
| esir olmak | * tutsak olmak. |
| esir yatmak | * savaşta düşman eline düşüp uzun süre tutsak kalmak, esarette kalmak. |
| esirci | * Köle ve cariye alışverişi yapan kimse. |
| esircilik | * Köle ve cariye alışverişi yapma. |
| esire | * Dişi tutsak. * Cariye, dişi köle. |
| esirgeme | * Esirgemek işi, himaye, vikaye. |
| esirgemek | * Korumak, himaye etmek, vikaye etmek. * Bir şeyi yapmaktan veya vermekten kaçınmak. * (olumsuz biçimde) Feda etmekten çekinmek, diriğetmek. |
| esirgemezlik | * Özveride bulunma. |
| esirgenme | * Esirgenmek işi. |
| esirgenmek | * Esirgemek işi yapılmak. |
| esirgeyici | * Koruyan, koruyucu. |
| esirgeyiş | * Esirgemek işi veya biçimi. |
| esirifiraş | * Çok hasta olma, ayağa kalkamayacak biçimde yatma. |
| esirlik | * Esir olma durumu veya süresi, tutsaklık, kölelik. |
| esirme | * Esirmek işi. |
| esirmek | * Sarhoşolmak; aklınıyitirmek, delirmek; kendinden geçmek. * Çok kızmak, sertleşmek. |
| esiş | * Esmek işi veya biçimi. |
| eskatologya | * İnsanın ve dünyanın sonunu, öbür dünyayıanlatmaya çalışan tanrı bilimi kolu. |
| eski | * Çoktan beri var olan, üzerinden çok zaman geçmiş bulunan. * Çok kullanmaktan yıpranmış, harap olmuş. * Bir önceki, sabık. * Geçerli olmayan. * Herhangi bir meslekte uzun süreden beri çalışmışolan. * Geçmişçağlardaki. * (tamlanan olarak kullanılınca alaylı olarak) Herhangi bir görevden düştüğü veya durumunu yitirdiği için bir kimsenin eski saygınlığının kalmadığını bildirir. * Mesleğinde uzmanlaşmış, tecrübesi olan. * Geçmişdönemlerde yaşayan (kimse). |
| eski ağıza yeni taam | * turfanda bir şey yenilirken söylenen söz. |
| Eski Çağ | * Yazının bulunuşuna kadar geçen süre. |
Kategoriler