| fıkramak | * Herhangi bir yiyecek mayalanarak ekşimek, fışlamak. |
| fıldır | * Çabuk, hızlı, telâşlı. |
| fıldır fıldır | * Çabuk ve sürekli bir biçimde. |
| fındık | * Kayıngillerden, kuzey yarım kürenin ılık yerlerinde ve yurdumuzun daha çok Doğu Karadeniz bölgesinde yetişen bir ağaççık (Corylus avellana). * Bu ağaççığın sert bir kabuk içinde bulunan yağlı, nişastalıürünü. * Hileli zar. |
| fındık altını | * Osmanlıİmparatorluğunda kenar süsleri fındığa benzediğinden bu adla anılan altın sikke, fındıkî. * Küçük ve değerli şey. |
| fındık ateşi | * Nargilede tütünün üstüne ortalamasına konulan yuvarlak, küçük, yanar kömürler. |
| fındık biti | * Kın kanatlılardan, fındık kurdu dediğimiz kurtçuklarıdolayısıyla fındık ürününün en büyük düşmanı olan, uzun gagalı böcek (Balaninus nucum). |
| fındık faresi | * Kemiricilerden, karnı beyazımsı, sırtı boz renkli, fındıklılarda çok zarara yol açan bir memeli türü (Muscardinus avellanarius). * Evlerde rastlanan küçük fare türü. |
| fındık kabuğu | * Fındığın kabuk rengini andıran bir tür kahverengi. |
| fındık kabuğunu doldurmaz | * çok önemsiz, değersiz. |
| fındık kırmak | * çapkınlık yapmak. |
| fındık kurdu | * Fındık bitinin fındık içinde gelişerek onun dökülmesine, değerini yitirmesine yol açan kurtçuğu. |
| fındık kurdu gibi | * ufak tefek tombulca (kadın). |
| fındık sıçanı | * Bkz. fındık faresi. |
| fındık yağı | * Fındıktan elde edilen yağ. |
| fındık yuvası | * Tombul ellerin dışyüzünde, parmak diplerinde görülen çukurluklar. |
| fındıkçı | * Fındık yetiştiren veya satan kimse. * Cilveli, oynak kadın. |
| fındıkçılık | * Fındık yetiştirme veya satma işi. * Cilveli, oynak olma durumu. |
| fındıkî | * Fındık kabuğunun rengi. * Fındık altını. |
| fındıkkıran | * Fındık ve buna benzer kabuklu yemişlerin kabuğunu kırmaya yarayan araç. * İşveli, şuh, baştan çıkarıcı(kadın). |
| fındıklık | * Fındık ağaçlarıçok olan yer, fındık korusu. |
| fır | * Fırıl fırıl. * Piç, fırlama. |
| fır dönmek | * bir kimseye yaranmak veya yardım etmek için üstün çaba harcamak. |
| fır fır | * Fırıl fırıl. |
| fırça | * Bir şeyin tozunu, kirini gidermekte veya bir şeye boya, cilâ sürmekte kullanılan, bir araya getirilerek bağlanmışkıl veya kıla benzer başka tellerden yapılan araç. * Resim yapma sanatıve biçimi. * Çökmeyi engelleyen bağların oynamasınıveya kaymasınıönlemek için aralara yerleştirilen direk parçası. |
| fırça çekmek | * kendinden alt düzeyde olan birini çok azarlamak, fırçalamak. |
| fırça gibi | * dik, sık ve sert (saç, sakal). |
| fırçacı | * Fırça yapıp satan kimse. |
| fırçacılık | * Fırça ve fırçaya benzer araçların yapım ve satımı. |
| fırçalama | * Fırçalamak işi. |
| fırçalamak | * Temizlemek veya parlatmak için fırça ile sürtmek. * (avcılıkta) Sık ve bataklık ormandan geçmek. * Kendinden alt düzeyde olan birini çok azarlamak, fırça çekmek. |
| fırçalanma | * Fırçalanmak işi. |
| fırçalanmak | * Fırça ile ovulmak, düzgünleştirilip parlatmak veya temizlenmek. * Çok azarlanmak. |
| fırçalatma | * Fırçalatmak işi. |
| fırçalatmak | * Fırçalamak işini yaptırmak. |
| fırçalayış | * Fırçalamak işi veya biçimi. |
| fırçalı | * Fırçası olan. |
| fırçalık | * İçine resim yapmada kullanılan fırçaların konulduğu süzgeçli kap. |
| fırdolayı | * Çepeçevre. |
| fırdöndü | * Biri döndüğünde ötekinin de dönmesini engellemek için uç uca getirilerek serbest bir eksenle bağlanmış çift halka. * Topaç gibi çevrilerek oynanan, tunçtan, altıköşeli bir kumar aracı. * Bir ipe bağlı olarak birden fazla çipa atıldığında çipaların karışmaması için tekne zinciri ile parçaların bağlandığızincir arasına konulan metal araç. * Belirli bir görüşveya düşünce sahibi olmayan. |
| fırfır | * Giysi, perde gibi şeylerin kenarlarına dikilen kırmalıveya büzgülü süs, farba, farbala. |
| fırfırlı | * Fırfırı olan. |
| fırıl fırıl | * Bir şey sürekli ve hızla dönerek. |
| fırıldak | * Rüzgârla dönen, çember biçiminde çocuk oyuncağı. * Havalandırmak amacıyla oda veya mutfak pencerelerine takılan kanatlıaraç. * Ocak veya soba borusunun iyi çekmesini sağlamak için tepesine takılan ve rüzgârın gittiği yöne dönebilecek biçimde yapılan şapka. * Dolap, düzen, hile. |
| fırıldak çevirmek (veya döndürmek) | * istediğini yapmak için hileli yollara başvurmak. |
| fırıldak çiçeği | * Çarkıfelek. |
| fırıldak gibi | * sürekli düşünce değiştiren, sözünden dönen (kimse). |
| fırıldakçı | * Fırıldak yapan veya satan kimse. * Düzen çeviren, düzenci, dolap çeviren kimse. |
| fırıldakçılık | * Fırıldakçının işi veya mesleği. |
| fırıldanma | * Fırıldanmak işi veya durumu. |
Kategoriler