| fışırtı | * Fışırdama sesi. |
| fışkı | * Atgillerin taze dışkısı, tersi. |
| fışkılama | * Fışkılamak işi. |
| fışkılamak | * Toprağıfışkı ile gübrelemek. |
| fışkılık | * Fışkının biriktirildiği yer. |
| fışkın | * Bir ağacın dibinden süren ince dal, sürgün, filiz, dal, piç. * Asma kütüğünde hereğin üst yanında biten dal. |
| fışkırdak | * Sıvılarıfışkırtmaya yarayan araç. * Ağzındaki iki cam borudan biri üflenince ötekinden su fışkıran, lâboratuvarlarda yıkama işlerinde kullanılan bir deney aracı. |
| fışkırık | * Su fışkırtmaya yarayan araçların genel adı, fıskiye. |
| fışkırış | * Fışkırmak işi veya biçimi. |
| fışkırma | * Fışkırmak işi. * Güneşyüzeyinden uzaya sıcak gaz kütlelerinin fırlaması. |
| fışkırmak | * Gaz veya sıvılar bir yerden basınç etkisiyle yukarıya doğru birdenbire ve hızla çıkmak. * (bitkiler için) Toplu hâlde, gür olarak yetişmek. * Bir şey bir yerde bol bol görülmek. |
| fışkırtı | * Fışkıran bir şeyin çıkardığıses. |
| fışkırtıcı | * Belli hızla hareket eden bir akışkan yardımıyla, başka bir akışkanın boşalmasınısağlayan alet, ejektör. |
| fışkırtılma | * Fışkırtılmak işi. |
| fışkırtılmak | * Fışkırmasısağlanmak. |
| fışkırtma | * Fışkırtmak işi. |
| fışkırtmak | * Fışkırmasını sağlamak. |
| fışlama | * Fışlamak işi. |
| fışlamak | * Fıkramak. |
| fıtık | * İç organlardan bir parçanın, daha çok bağırsak bölümünün karın çeperlerini geçip deri altında ur gibi bir sişkinlik yapması, kavlıç, yarımlık. |
| fıtık olmak | * büyük sıkıntıduymak, kahrolmak, çaresiz kalmak. |
| fıtıklı | * Fıtığı olan, kavlıç. |
| fıtrat | * Yaradılış, hilkat. |
| fıtraten | * Doğuştan, yaradılışı gereğince. |
| fıtrî | * Yaradılışla ilgili, yaradılıştan, doğuştan (olan). |
| fıtriye | * Doğuştancılık. |
| fıttırmak | * Bkz. fırttırmak. |
| fi | * “-de, içinde” anlamlarında sözlerin başında kullanılan edat. |
| fi tarihinde | * oldukça eski bir zamanda. |
| fiber | * Sıkıştırılmış bitki tellerinden yapılmışmukavva veya tahta. |
| fiberglas | * Plâstik maddelerden, özellikle polyesterden parçalar yapımında kullanılan sağlamlaştırma maddesi. |
| fibrin | * Kan ve lenf serumunda bulunan albüminli bir madde. |
| fibrinojen | * Pıhtılaşma sırasında fibrine dönüşen bir kan proteini. |
| fidan | * Ağaç ve ağaççıkların yeni yetişeni. * Başka bir yere dikilmek için bulunduğu yerden çıkarılan taze ağaç, dikme. |
| fidan biti | * Yaprak biti. |
| fidan boylu | * İnce uzun ve biçimli (kimse). |
| fidan gibi | * ince ve uzun boylu. |
| fidancık | * Küçük fidan. |
| fidanlık | * Fidan yetiştirilen yer, dikmelik. |
| fide | * Bahçıvanlıkta yastıklarda tohumdan yetiştirilip başka yerlere dikilmek için hazırlanan sebze veya körpe çiçek. |
| fideci | * Fide yetiştirip satan kimse. |
| fidecilik | * Fide yetiştirip satma işi. |
| fideizm | * İnancılık, imaniye. |
| fideleme | * Fidelemek işi. |
| fidelemek | * Fidan dikmek. |
| fidelik | * Fide yetiştirilen yer. * Fide olmaya uygun. |
| fidye | * Tutsak edilen veya rehin alınan bir kimsenin serbest bırakılması için istenen para, kurtulmalık. * Fidyeinecat. |
| fidyeinecat | * Kurtulma bedeli, kurtulmalık. |
| fifre | * Yanlamasına çalınan, altıdeliği olan, tahtadan bir tür flüt. |
| figan | * Acı ile bağırma, inleme. |
Kategoriler