| gönyelemek | * Gönye ile ölçmek. |
| gör (veya görürsün) | * (tehdit yollu) anla, gör. |
| gör bak | * “görürsün, göreceksin” anlamında kullanılır. |
| gördek | * Acı balık. |
| gördürme | * Gördürmek işi veya durumu. |
| gördürmek | * Görmek işini yaptırmak. * Bir işi başkasına yaptırmak. |
| göre | * (bir şeye) Uygun olarak, bir şey uyarınca, gereğince. * Bakılırsa, hesaba katılırsa, göz önünde tutulunca, nazaran. * Sorulursa. |
| göre | * uygun, elverişli, için. |
| görece | * (bir şeye) Göre olan, varlığı başka bir şeyin varlığına bağlı olan, kesin olmayıp kişiden kişiye, zamandan zamana, yerden yere değişebilen, bağıl, izaf. |
| görececilik | * Görecilik. |
| göreceği gelmek (veya göresi gelmek) | * görmek isteğini duymak, özlemle görmek istemek, özlemek. |
| göreceli | * İzafî, bağıntılı, bağlı. |
| görecelik | * Görece olma durumu. |
| görecilik | * Bağıntıcılık, izafiye, rölâtivizm. |
| göreli | * Bağıntılı, izaf, nisp, rölâtif. |
| görelik | * Bağıntı, izafet. |
| görelilik | * Bağıntılık, bağlılık, izafiyet, rölâtivite. |
| görenek | * Bir şeyi eskiden beri görüldüğü gibi yapma alışkanlığı. |
| görenekçi | * Göreneklere bağlı(kimse). |
| görenekçilik | * Göreneklere bağlılık. |
| görenekli | * Göreneklerine bağlı göreneği olan. |
| göreneksel | * Görenekle ilgili. |
| göreneksiz | * Göreneği olmayan. |
| göreneksizlik | * Göreneksiz olma durumu. |
| göresime | * Göresimek işi. |
| göresimek | * Göreceği gelmek, görmek isteği duymak, özlemek. |
| görev | * Bir nesne veya bir kimsenin yaptığı iş; işgörme yetisi, fonksiyon. * Resmî iş, vazife. * Bir organ veya hücrenin yaptığı iş. * Bir cümlede bir dil biriminin öbür birimlerle ilişkisi aracılığıyla yerine getirdiği iş. * Bir değerin başka değerlerle olan ilişkisi. |
| görev almak | * bir görevde bulunmak, bir görevi üstlenmek. |
| görevcilik | * İşlevcilik. |
| görevdaş | * Birlikte görev yapan; aynı görevi yapan. |
| görevdaşlık | * Bir görevin yerine getirilmesi için birkaç organın birlikte çalışmasıdurumu, sinerji. |
| görevden alınmak | * bulunduğu görevden çıkarılmak, işine son verilmek, azlolunmak. * bulunduğu makamdan daha az yetkisi olan bir başka makama atanmak. |
| görevden almak | * bir görevliyi işinden ayırıp açıkta bırakmak, çıkarmak, azletmek. |
| görevden ayrılmak | * yapmakta olduğu işi bırakmak. |
| görevden uzaklaştırmak | * yapmakta olduğu görevi üzerinden almak. |
| görevlendirilme | * Görevlendirilmek işi. |
| görevlendirilmek | * Görev verilmek, tavzif edilmek. |
| görevlendirme | * Görevlendirmek işi. |
| görevlendirmek | * Birine bir görev vermek, vazifelendirmek, tavzif etmek. |
| görevlenme | * Görevlenmek işi veya durumu. |
| görevlenmek | * Görev almak. |
| görevli | * Görevi olan, vazifeli. * Resmî görevi olan kimse, memur. |
| görevlilik | * Görevli olma durumu, memurluk. * Resmî iş. |
| görevsel | * Göreve ilişkin, görevle ilgili. |
| görevsel dil bilimi | * Kelimeleri cümle içinde yüklendikleri görev bakımından inceleyen dil bilimi. |
| görevselcilik | * İşlevcilik. |
| görevsiz | * Bir görevi bulunmayan. |
| görevsizlik | * Bir görevi bulunmama durumu. |
| göreyim seni | * senden başarılısonuçlar bekliyorum. * (tehdit yollu) sen bunu yaparsan karşılığınıda görürsün!. |
| görgü | * Bir toplum içinde var olan ve uyulması gereken saygıve incelik kuralları, terbiye. * Bir kimsenin, karşılaştığıve kişiliği üzerinde olumlu etki yapan deneysel bilgi, deneyim. * Görmüşolma durumu. |
Kategoriler