| hamt etmek | * Tanrı’ya şükretmek. |
| hamt olsun | * “Tanrı’ya şükürler olsun” anlamında hoşnutluk anlatır. |
| hamule | * Yük. * Kâğıt dolgu maddesi. |
| hamur | * Unun su veya başka sıvılarla yoğrulmuşdurumu. * (kâğıt için), Nitelik, tür. * (ekmek ve hamur işleri için) İyi pişmemiş. * Öz, asıl, maya. |
| hamur açmak | * yoğrulmuşhamuru inceltip yufka durumuna getirmek. |
| hamur boya | * Ressamın boya tablasıüzerinde, resmine sürmek için hazırladığıhamur kıvamındaki yağlı boya. |
| hamur çorbası | * Hamur ile yapılan çorba. |
| hamur gibi | * yorgunluktan eli ayağıtutmaz. * yiyeceklerin çok pişip bulamaç durumuna gelmesi. |
| hamur işi | * Hamurdan yapılan yiyeceklerin genel adı. |
| hamur tahtası | * Üzerinde hamur açılan tekerlek biçiminde ve kısa ayaklımasa, yastağaç. |
| hamur tatlısı | * Hamurla yapılan tatlıların genel adı. |
| hamur teknesi | * İçinde hamur yoğurmaya yarayan özel kap. |
| hamur tutmak | * hamur hazırlamak. |
| hamurcu | * Fırında hamur yoğuran (işçi), hamurkâr. |
| hamurculuk | * Hamurcunun işi veya mesleği. |
| hamurkâr | * Hamurcu. |
| hamurlama | * Hamurlamak işi. |
| hamurlamak | * Hamur sürmek. * (kapalıtencerenin kenarını buğu çıkmasın diye) Hamurla sıvamak. |
| hamurlanma | * Hamurlanmak işi. |
| hamurlanmak | * Hamura bulanmak. |
| hamurlaşma | * Hamurlaşmak işi. |
| hamurlaşmak | * Hamur kıvamıalmak, gevşemek. |
| hamursu | * İyi pişmemiş, hamur gibi, hamurumsu. |
| hamursuz | * Yahudilerin, Hamursuz Bayramıdolayısıyla yapıp yedikleri bir çeşit mayasız çörek. |
| Hamursuz Bayramı | * Yahudilerin Mısır’dan çıkışlarınıanmak amacıyla her yıl kutladıkları bayram. |
| hamurumsu | * Hamur kıvamında olan, iyi pişmemiş, hamursu. |
| hamut | * Araba koşumunda atların boyunlarına geçirilen ağaç veya üstüne meşin geçirilmişçember. |
| han | * Osmanlıpadişahlarının adlarının sonuna getirilen unvan. * Doğu ülkelerinde yerli beyler ve Kırım girayları için kullanılan unvan. |
| han | * Yol üzerinde veya kasabalarda yolcuların konaklamalarına yarayan yapı. * Büyük şehirlerde serbest mesleklerde çalışanların oda veya daire tutup çalıştıkları birkaç katlıyapı. |
| han gibi | * gereğinden çok genişolan yer. |
| han hamam sahibi | * mülkü çok, varlıklıkimse. |
| han kapısından teğelti atmak | * defetmek, kovmak. |
| hanay | * İki ve daha çok katlıev. * Sofa, hol. * Avlu. |
| Hanbelî | * İslâmlıkta sünnet ehli denilen dört mezhepten biri. * Bu mezhepten olan kimse. |
| hancı | * Han işleten kimse. |
| hancısarhoşyolcu şarhoş | * kimin ne yaptığı, ne ettiği belli değil. |
| hancılık | * Hancı olma durumu veya hancının yaptığı iş. |
| hançer | * Ucu eğri ve sivri, kamaya benzer, silâh olarak kullanılan bir tür bıçak. |
| hançer çiçeği | * Çiçekleri hançer sapınıandırdığı için Lâtin çiçeğine verilen bir ad. |
| hançere | * Gırtlak. |
| hançerleme | * Hançerlemek işi. |
| hançerlemek | * Hançerle yaralamak veya öldürmek. |
| hançerlenme | * Hançerlenmek işi. |
| hançerlenmek | * Hançerle yaralanmak veya öldürülmek. |
| handan | * Şen, neşeli. |
| hande | * Gülme, gülüş. |
| handikap | * At yarışlarında binicilerle eyerin toplam ağırlığının, atların koşuyu kazanma şansınıetkileyecek biçimde ayarlanması. * Elverişsiz durum, engel. |
| handiyse | * Yakın zamanda, neredeyse, hemen hemen. |
| hane | * Ev, konut. * Ev halkı. * Bir bütünü oluşturan bölümlerden her biri, bölük, göz. * Ondalık sayısisteminde bir sayının sağdan sola doğru rakamlarının derecelerine göre her birinin bulunduğu yer, basamak. * Klâsik Türk müziğinde, peşrev gibi saz parçalarının bölümlerinden her biri. * Birleşik kelimelerde ikinci kelime olarak bulunur, bina, yapı, yer, makam anlamlarınıkarşılar. |
| hanedan | * Hükûmdar veya devlet büyüğü gibi bir kişiye dayanan soy, büyük aile. * Belli ve büyük soydan gelen. * Eli açık ve konuksever. |
Kategoriler