| hırsıza yol göstermek | * birine bilmeyerek, anlamadan kötü bir işte yardımcı olmak. |
| hırsızlama | * Gizlice alınan başkasına ait (şey). * Gizlice, kimseye sezdirmeden. |
| hırsızlık | * Çalma. * Çalma suçu, sirkat. |
| hırsızlık etmek (veya yapmak) | * başkalarının parasınıveya malınıçalmak. |
| hırslandırma | * Hırslandırmak işi. |
| hırslandırmak | * Öfkelendirmek, kızdırmak. |
| hırslanış | * Hırslanmak işi veya biçimi. |
| hırslanma | * Hırslanmak işi. |
| hırslanmak | * Çok kızmak, öfkelenmek. |
| hırslı | * Doymak bilmeyen, aşırı istekli, tutkulu, haris. * Öfkeli, kızgın. |
| hırssız | * Hırsı olmayan. |
| hırt | * Sersem, budala, ahmak. |
| hırtapoz | * Sersem, aptal, şaşkın. |
| hırtapozluk | * Hırtapoz olma durumu. |
| hırtıpırtı | * Eski püskü veya işe yaramaz, değersiz eşya. |
| hırtlamba | * Perişan, derbeder kılıklı. |
| hırtlamba gibi giyinmek | * gereksiz yere üst üste ve gelişigüzel giyinmek. |
| hırtlambasıçıkmak | * perişan bir biçimde giyinmişolmak. * (eşya için) çok eskiyip dökülür durumda olmak. |
| hırtlık | * Sersemlik, budalalık, ahmaklık. |
| Hırvat | * Hırvatistan Cumhuriyeti’nde yaşayan bir halk ve bu halkın soyundan olan kimse. * Hırvatlarla ilgili, Hırvatlara özgü olan şey. |
| Hırvatça | * Hırvatların kullandığıSlav dili. |
| hısım | * Soyca veya evlilik sonucu aralarında bağbulunanlardan her biri, akraba. * Dede ve nineleri bir olanlardan her biri. |
| hısım akraba | * Yakın ve uzak bütün akrabalar. |
| hısımlık | * Hısım olma durumu, karabet. |
| hışıl hışıl | * Hışıltısesi çıkararak, hışıldayarak. |
| hışıldama | * Hışıldamak işi. |
| hışıldamak | * Hışıltılıses çıkarmak. |
| hışıldatma | * Hışıldatmak işi. |
| hışıldatmak | * Hışıldamasına sebep olmak. |
| hışıltı | * Sert ve sürekli çıkan ses. |
| hışıltılı | * (ses için) Hışıltısı olan. |
| hışıltısız | * Hışıltısı olmayan. |
| hışım | * Öfke, kızgınlık. |
| hışımına uğramak | * (birinden) zulüm görmek. |
| hışımlanma | * Hışımlanmak işi. |
| hışımlanmak | * Öfkelenmek, kızgın duruma gelmek. |
| hışımlı | * Öfkeli, kızgın, sinirli. |
| hışır | * Olmamışmeyve (daha çok kavun, karpuz için kullanılır.). * Coşkunluk gösteren, yaramaz (kimse). * Aptal, sersem. |
| hışır hışır | * Hışırtıçıkararak. |
| hışırdama | * Hışırdamak işi. |
| hışırdamak | * Kâğıt, meşin, kumaşgibi nesneler birbirlerine sürtünürken, buruşturulurken ses çıkarmak. |
| hışırdatma | * Hışırdatmak işi. |
| hışırdatmak | * Hışırtıçıkartmak. |
| hışırdayış | * Hışırdamak işi veya biçimi. |
| hışırıçıkmak | * (eşya) çok hırpalanıp örselenmek. * insan ağır işlerle uğraşıp çok yorulmak. |
| hışırlık | * Hışır olma durumu. |
| hışırtı | * İnce cisimler hışırdarken çıkan ses, hışırdama sesi. |
| hışırtılı | * Hışırtısı olan. |
| hışırtısız | * Hışırtısı olmayan. |
| hışlama | * Hışlamak biçimi veya işi. |
Kategoriler