| K | * Potasyum’un kısaltması. |
| -k | * Bkz. ık / ik, uk / ük. |
| -k | * 343 -ak / -ek. |
| k, K | * Türk alfabesinin on dördüncü harfi. Ke adıverilen bu harf, ses bilimi bakımından ince ünlülerle ön damak, kalın ünlülerle art damak patlayıcıünsüzlerinin ötümsüzünü gösterir. |
| kaba | * Özensiz, gelişigüzel yapılmış, zevksiz, sakil. * Taneleri iri. * Terbiyesi, görgüsü kıt, nezaketsiz. * Terbiyeye, inceliğe aykırı, çirkin, kötü. * Hafif olduğu hâlde kalın veya hacimli. * Kuyruk sokumunun iki yanındaki şişkin yer. |
| kaba düzen | * Şöyle böyle üstünkörü yapılan iş. * Çalgılarıpes seslere akort etmek işi. |
| kaba et | * Kuyruk sokumunun her iki yanındaki şişkin yer. |
| kaba kâğıt | * Bir şey sarmak için kullanılan kalın kâğıt. |
| kaba kurgu | * Filmin son durumuna yer vermek üzere seçilen çekimlerin senaryodaki sıralanışa göre birbirine eklenerek oluşturulan ilk kurgusu. |
| kaba kuşluk | * Öğleden bir iki saat önceki zaman. |
| kaba kuvvet | * Yasa dışı işlerle bir amaca ulaşmak için zorbalık yaparak veya güç kullanarak tutulan yol. |
| kaba saba | * Görgüsüz. * Özensiz. |
| kaba sakal | * Gür ve genişsakallı. |
| kaba sıva | * İnce sıvadan önce duvarlarda bulunan pürüzleri doldurup kapatmak için yapılan sıva. |
| kaba sofu | * Dinî kurallarıyanlışyorumlayarak ibadet ve düşüncede aşırılığa kaçan. |
| kaba şiş | * Kaba kulak. |
| kaba taslak | * Bir şeyin ayrıntılarına girmeden ana çizgilerini belirten. |
| kaba Türkçesi | * Açıkçası, tam anlamıyla. |
| kaba yapı | * Bir binayıdışetkenlere karşıkoruyup ayakta tutan temel, ana duvarlar, kirişler, çatıvb. nden oluşan asıl gövde. |
| kaba yel | * Lodos. |
| kababurun | * Sazangillerden, ırmak ve göllerde yaşayan, eti kılçıklıküçük bir balık (Chondrostoma nasus). |
| kabaca | * Kaba bir biçimde. * İrice, büyükçe. * Yaklaşık. |
| kabadayı | * Korkusuz, iyi dövüşen, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse. * Babayiğit, koçak. * Bir şeyin en iyisi, başta geleni. |
| kabadayıca | * Kabadayıya yakışır bir biçimde, kabadayı gibi. |
| kabadayılanma | * Kabadayılaşmak, kabadayılanmak işi. |
| kabadayılanmak | * Kabadayılık etmek, kabadayı gibi davranmak. |
| kabadayılaşma | * Kabadayılaşmak işi. |
| kabadayılaşmak | * Kabadayı gibi davranmak, kabadayılık etmek. |
| kabadayılık | * Kabadayı olma durumu veya kabadayıca davranış. |
| kabadayılık etmek | * kabadayı gibi davranmak. |
| kabadayılık taslamak | * kabadayı gibi davranmak, kabadayı gibi görünmeye çalışmak. |
| kabahat | * Uygunsuz hareket, çirkin, yakışıksız davranış, suç, kusur, töhmet. * Hafif hapis, para cezasıveya meslek ve sanattan alıkonulma ile cezalandırılan hafif suç. |
| kabahat bulmak | * bir kusur, suç aramak. |
| kabahat etmek (veya işlemek) | * suç olacak, kusur sayılacak bir işyapmak. |
| kabahat samur kürk olsa, kimse sırtına almaz | * hiç kimse suçlu olduğunu kabul etmek istemez. |
| kabahati (birine veya bir şeye) yüklemek | * işlediği bir suçu başkasının üzerine atmak. |
| kabahatli | * Kabahati olan, kusurlu, suçlu, töhmetli. |
| kabahatlilik | * Kabahatli olma durumu. |
| kabahatsiz | * Kabahati olmayan, kusursuz, suçsuz. |
| kabahatsizlik | * Kabahatsiz olma durumu. |
| kabak | * Kabakgillerden, birçok türleri olan bir bitki (Cucurbita). * Bu bitkinin türlerine göre yemeği ve tatlısıyapılan ürünü. * Esrarkeşlerin kullandığı bir çeşit nargile. * Bilgisiz, görgüsüz, kaba. * (kavun, karpuz için) Ham, tatsız. * Tüysüz, dazlak. * (taşıt lâstikleri için) Tırtıllarıaşınarak yüzeyi düzleşmişolan. * Kabak kemane. * Kısa boynuzlu hayvan. |
| kabak (birinin) başına (veya başında) patlamak | * birçok kimsenin ilgili olduğu bir olaydan, yalnızca bir kimse zarar veya ceza görmek. |
| kabak çekirdeği | * Bal kabağının tohumu. * Genellikle vakit geçirmek için yenilen kuru yemişçeşidi. |
| kabak çıkmak (karpuz, kavun vb. için) | * ham çıkmak. |
| kabak çiçeği | * Süs eşyası. |
| kabak çiçeği gibi açılmak | * utangaçlıktan çabucak sıyrılarak aşırıölçüde serbestlik göstermek. |
| kabak gibi | * tüysüz, çıplak, her tarafıaçık. |
| kabak kafalı | * Saçlarıdökülmüş, dazlak. * Saçlarıustura ile kazınmış. * Aptal, budala. |
| kabak kemane | * Gövdesi uzunlamasına ikiye bölünen su kabağının üzerine ince bir deri gerilerek yapılan, üç telli, yayla çalınan bir halk çalgısı. |
Kategoriler