| lâf cambazı | * Etkileyici ve kandırıcısöz söyleyebilen kimse. |
| lâf cambazlığı | * Kandırıcıve etkileyici söz söyleme. |
| lâf çıkarmak | * yeni bir şey söylemek, ortaya atmak. * dedikodu yapmak. |
| lâf çıkmak | * dedikodu başlamak. |
| lâf ebeliği | * Lâf ebesi olma durumu. |
| lâf ebesi | * Çok konuşan, herkese lâf yetiştiren. |
| lâf kalabalığı | * üzerinde konuşulan konuyla, esasla veya sorunla ilgisi olmayan boşsöz yığını. |
| lâf kaynayıp gitmek | * söz boşa söylenmek, anlaşılmaz olmak, hiçbir etki yapmamak. |
| lâf lâfıaçar | * “bir konu üzerinde konuşulurken ilgisi dolayısıyla söz başka bir konuya geçer, sohbet uzar, gider” anlamında kullanılır. |
| lâf ola beri gele! | * konuşulan konu ile ilgili olmayan bir söz söylendiğinde veya bir sorun tartışılırken hiç ilgisiz bir şey ifade edildiğinde söylenir. |
| lâf olsun âdet yerini bulsun | * konuşacak herhangi bir konu bulunmadığıdurumlarda rastgele söz sarfetmek. |
| lâf oturtmak | * gerektiği yerde, beklenilmeyen bir durumda, karşıtarafa esaslıve gereken bir lâf söylemek. |
| lâf salatası | * Çeşitli konuları içine alan anlamsız, boşsözler. |
| lâf söyledi bal kabağı | * biri konu ile ilgisi olmayan saçma bir söz söylediği zaman kullanılır. |
| lâf söyledi bal kabağı! | * konuşurken gereksiz yere ve aptalca söz söylendiği zaman, bunu alaya almak için kullanılır. |
| lâf taşımak | * dedikodu ederek lâf götürüp getirmek. |
| lâf yakıştırmak | * konuşma sırasında yerinde söz söylemek, gerekeni ifade etmek. |
| lâf yapmak | * dedikodu yapmak. |
| lâf yetiştirmek | * birinin söylediklerine olur olmaz karşılık vermek, çene yarıştırmaya kalkmak. |
| lâf yok! | * “mükemmel, çok güzel, kusursuz, eleştirilecek bir tarafıyok” anlamında kullanılır. |
| lâfa boğmak | * üzerinde konuşulan konu içerisinde, hiç ilgisiz, gereksiz ve anlamsız bir biçimde söz edip asıl konuyu değiştirmek, unutturmak, karıştırmak. |
| lâfa dalmak | * uzun süren bir sohbette bulunmak, çok konuşmak. |
| lâfa karışmak | * biri veya birileri konuşurken bir başkasıkonuşmak, konuşmaya katılmak. |
| lâfa tutmak | * yersiz ve zamansız olarak ve sürekli konuşarak meşgul etmek, oyalamak. |
| lâfazan | * Geveze. |
| lâfazanlık | * Gevezelik. |
| lâfçı | * Çok konuşan, geveze. * İyi, etkili konuşan. * Söz götürüp getiren, dedikoducu. |
| lâfçılık | * Lâfçı olma durumu. |
| lâfıağzına tıkamak | * birinin rahatça konuşmasınıengelleyip susturmak, söyleyeceğine imkân tanımamak. |
| lâfıağzında bırakmak | * birinin konuşmasınıkesmek, sözlerini bitirmesine fırsat vermemek. |
| lâfıağzında kalmak | * sözü ağzında kalmak. |
| lâfı bağlamak | * bir konu üzerinde son sözü söylemek. |
| lâfıdeğiştirmek | * başka konuyu dile getirmek, başka bir şeyden söz etmek. |
| lâfı geçmek | * sözü etkili olmak, sözü dinlenmek. * bahsedilmek. |
| lâfıkıçından dinlemek (veya anlamak) | * konuşulan konuyu ilgisiz, üstünkörü veya önem vermeden dinlemek (veya yanlış, ters anlamak). |
| lâfıkısa kesmek | * söyleyeceğini kısa veya özet olarak belirtmek, az ve öz konuşmak. |
| lâfımı olur? | * “şimdi onun sırasıdeğil, daha önemli konular var” anlamında kullanılır. * “(bir işyapmak için) seve seve zahmete girerim, hiç önemi yok” anlamında kullanılır. |
| lâfısulandırmak | * bir konu üzerinde ciddiyetle durup konuşurken araya ilgisiz, anlamsız veya tutarsız boşlâf katmak. |
| lâfıuzatmak | * konuşmayı gereksiz bir biçimde başka sözlerle sürdürmek. |
| lâfıyabana atmamak | * söylenen söze değer vermek. |
| lâfını(veya lâfınızı) balla kestim | * bir kimsenin sözünü kesmek gerektiğinde “izin verin” anlamında kullanılır. |
| lâfını bilmek | * akıllıuslu konuşup başkasınırahatsız etmemek, güzel ve tutarlıkonuşmak. |
| lâfınıetmek | * birinden veya bir konudan söz etmek, onunla ilgili olarak konuşmak. |
| lâfınıkesmek | * araya girip, birinin sözünü bitirmesine fırsat vermemek. |
| lâfınışaşırmak | * ne diyeceğini bilememek, şaşırarak başka şeyler söylemek. |
| lâfınıyedirmek | * iddialı olarak söylediği sözü geri alma zorunda bırakmak. |
| lâfız | * Söz, kelime. * Yasanın sözle anlatmak, bildirmek istediği anlam. |
| lâflama | * Lâflamak işi. |
| lâflamak | * Konuşmak, sohbet etmek. |
| lâflaya lâflaya | * Sürekli konuşarak, oradan buradan söz açıp sohbet ederek. |
Kategoriler