Çince Dünyanın en çok konuşulan dilidir. Dünya nüfusunun yaklaşık olarak %20’sinin konuştuğu bir dildir ve her biri birbirinden farklı 10 tane popüler lehçesi vardır. Kökenleri Çin Tibet Dil ailesinin Sinitik grubundan olmaktadır. Çincenin ilk bulunan yazıtlara göre tarihi 3000 yıl öncesine dayandığı bilinmektedir.Bilindiği üzere Asya kıtasındaki birçok milletin dillerinin Çinceden etkilenmektedir. Korece, Japonca gibi dillerin alfabeleri ve ses yapılarının büyük bir bölümü Çinceden türetilmiştir.
Çinceyi diğer dillerden ayıran en önemli özelliklerden biriside harflerden değil de sembollerden oluşmasıdır. Çincede her bir simge bir anlam ifade etmekte ve bu nedenle Çinceyi öğrenmek isteyen bir yabancının simgeleri ve simgelerin anlamlarını da öğrenmesi gerekmektedir. Simgelerin okunmasında yabancıların sesleri çıkarabilmeleri ve Çincenin öğrenilmesini kolaylaştırmak adına 1958 yılında Çin hükümeti Pinyin Tablosu adı verilen bir düzen açıklamış ve bu sayede Çince seslerin Latin harfleriyle nasıl okunması gerektiğine dair bir standart oluşturulmaya çalışılmıştır.
Çok geniş bir coğrafyada konuşulan Çince dili her biri milyonlarca Çinlinin konuştuğu 10 popüler lehçeye ayrıldğı bilinmekte. Çincenin en yaygın olarak kullanılan lehçesi Mandarin’i ülkenin yüzde 70,9′ luk kısmı konuşuyor ve bu oran nüfus olarak 847,8 milyon kişiye tekabül ediyor ki bu oran Mandarin’i de dünyanın en çok konuşulan dili yapıyor.
En çok konuşulan ikinci sıradaki Çince lehçesi olan Wu ise, yüzde 6,5 ile 77,2 milyon kişi tarafından konuşulur, üçüncü sıradaki Min lehçesi ise yüzde 6 ile 71,8 milyon kişinin anadili durumundadır. Diğer konuşulan lehçeler ve konuşan Çinli sayısı şu şekilde:
Yue (60 milyon)
Jin (45 milyon)
Xiang (36 milyon)
Hakka (30,1 milyon)
Gan (20.6 milyon)
Huizhou(4.6milyon)
Pinghua(2milyon) olarak belirtilmiştir.
Pinyin Tablosunda bulunan seslerle ilgili en önemli nokta tonlamalardır. Latin alfabesiyle aynı şekilde okunan bir Çince kelime tonlamalara göre farklı anlamlara gelebilmektedir.. Çincedeki simgelerin Pinyin tablosuna göre okunuşlarında toplamda 4 tonlama şekli bulunmaktadır. Bunlar alçalan ton, alçalıp yükselen ton, yükselen ton ve düz ton olacak şekilde ayrılmıştır. Bir sesin tonlamasında yapılan hata kelimeyi başka anlam yüklemesine neden oldurabilir.Örnek olarak;Çincede “‘ma” sesiyle söylenen anne kelimesi düz tonda söylenmelidir. Eğer alçalıp yükselen tonda söylenirse “at” anlamına gelir