Esperanto English Cicero

Esperanto constructa est lingua internationalis anno 1887 creata a Dr. L. L. Zamenhof, medicus polonicus et linguista. Is est intentio ut promovere internationalis intellectus et internationalis communicationis, et esse in agentibus secundum linguam pro diversis regionibus. Hodie Esperanto a pluribus miliones hominum in supra 100 nationibus dicitur, et a multis institutis internationalibus ut lingua laborantis adhibetur.

Grammatica Esperanto valde directa censetur, multo facilius quam alias linguas discere. Haec simplicitas eam maxime aptam ad translationem facit. Praeterea Esperanto late accipitur et intellegitur, sino utendum in inceptis translationis quae alias multiplices linguas requirunt.

Esperanto unicum locum habet in mundo translationis. Dissimiles aliae translationes, quae a indigenis loquentibus linguae scopo creantur, Esperanto translatione nititur interpretibus qui bonam Comprehendunt tam Esperanto quam fontem linguae. Hoc significat interpretes non esse oratores indigenae utriusque linguae ad accurate transferendum.

Cum materiam ab Una lingua In Esperanto transferens, interest curare ut lingua fontis accurate in translatione consequenti repraesentatur. Hoc provocare potest, sicut nonnullae linguae continent locutiones idiomaticas, verba et notiones quae in Esperanto directe non translatabiles sunt. Propria institutio et peritia requiri possunt ut hae nuances linguae originalis in Esperanto Translatione recte exprimantur.

Praeterea, Cum Esperanto non habeat aequivalentiam aliquarum notionum vel verborum, necesse est uti circumlocutione ad has notiones clare et accurate explicandas. Haec una via Est quam Esperanto translatio multum differt a translationibus in aliis linguis factis, ubi eadem locutio vel notio directam aequivalentiam habere potest.

Super, Esperanto translatio unicum et utile est instrumentum ad intellectum et communicationem internationalem promovendam. Interpretibus freti cum alta intellectu utriusque linguae et Esperanti, translationes cito et accurate perfici possunt. Denique utendo circumlocutione ad notiones difficiles et idiomata exprimendas, interpretes efficere possunt ut significatio linguae fontis in Esperanto Translatione accurate transferatur.

In quibus regionibus Lingua Esperanto locutus est?

Esperanto non est lingua publica in aliqua regione agnita. Aestimatur Circiter 2 miliones hominum circa mundum Esperanto loqui posse, unde in multis regionibus per orbem dicitur. Locutum est latissime in regionibus Ut Germania, Iaponia, Polonia, Brasilia, Sinis.

Quae est Historia Linguae Esperanticae?

Esperanto lingua internationalis constructa est saeculo xix exeunte a polonica ophthalmologo L. L. Zamenhof creata. Propositum eius erat linguam designare quae pons late usus esset inter culturas, linguas et nationes. Linguam simplicem linguistice elegit, quam facilius discere quam linguas existere credidit.
Zamenhof primum librum de Lingua Sua "Unua Libro" ("Primo Libro") edidit, die 26 iulii 1887 sub pseudonymo Dr. Esperanto (id est "qui sperat"). Esperanto celeriter diffusa est et per vicem saeculi motus internationalis factus est. Hoc tempore multa opera gravia et docta lingua scripta sunt. Primus Congressus Internationalis anno 1905 in gallia habitus est.
Anno 1908, Societas Esperanto Universalis (UEA) condita est eo consilio promovendi linguam et intellectum internationalem promovendi. Saeculo xx primo, plures nationes Esperanto susceperunt ut officialis linguae auxiliaris et plures novae societates per orbem terrarum formatae sunt.
Secundum Bellum Orbis Terrarum contentionem in Esperanto evolutione posuit, sed non moritur. Anno 1954, UEA Declarationem Bononiensem adoptavit, Quae Principia Et Fines Esperanti proposuit. Anno 1961 Declaratio Iurium Esperanti secuta est.
Hodie Esperanto a pluribus milibus hominum circum orbem terrarum dicitur, praesertim ut amabam, quamquam nonnullae consociationes adhuc suum usum promovent ut lingua practica internationalis.

Qui sunt summi 5 homines, qui maxime Ad Linguam Esperanticam contulerunt?

1. Ludoviko Zamenhof-Creator Linguae Esperanticae.
2. Gulielmus Auld-poeta Scoticus et auctor qui Notabiliter Carmen Classicum "Addiaŭ" In Esperanto scripsit, necnon multa alia opera in Lingua.
3. Humphredus Tonkin-Professor Americanus et prior praeses Consociationis Esperanto Universalis, qui Supra Duodecim Libros Esperanto scripsit.
4. L. L. Zamenhof - Filius Ludoviko Zamenhof Et editor Fundenti De Esperanto, prima grammatica officialis Et Dictionarium Esperanti.
5. Probal Dasgupta-auctor Indicus, editor et interpres qui librum definitivum De Esperanto grammatica scripsit, "Nova Grammatica Esperanto Simplicior". Lingua Quoque In India vivificata creditur.

Quomodo structura Linguae Esperanticae est?

Esperanto lingua constructa est, significatio consulto destinata est ut regularis, logica et facilis ad discendum sit. Lingua agglutinativa est quae significat nova verba formari per radices et affixiones iungendo, linguam multo facilius discere quam linguas naturales. Ordo fundamentalis verbi eius eandem formam linguarum Europaearum sequitur: subiectum-verbum-obiectum (SVO). Grammatica est valde simplex sicut nullus articulus definitus vel indefinitus et nullus generis distinctiones in nominibus. Nullae etiam irregularitates sunt, significantes quod semel regulas discas, eas cuilibet verbo adhibere potes.

Quomodo Linguam Esperanto rectissime discere?

1. Satus discendo Fundamenta Linguae Esperanticae. Disce fundamenta grammaticae, vocabuli et pronunciationis. Multae liberae facultates online sunt, Sicut Duolingo, Lernu, Et La Lingvo Interacia.
2. Exercere linguam utens. Loquere Esperanto cum indigenis loquentibus vel in communitate esperanto online. Cum Fieri potest, esperanto eventus et officinae frequentant. Hoc adiuvabit ut linguam magis naturali modo discas et opiniones ab peritis loquentibus accipias.
3. Post Omnes, Vidi Movies et Legere Libros Esperanto. Hoc proderit tibi intellectum linguae evolvere et auxilium tuum vocabularium aedificare.
4. Colloquium socium invenire vel esperanto cursum capere. Habens aliquem linguam regulariter exercere, magna via est ad discendum.
5. Use a mesma linguagem corporal que ele. Optimus modus in quavis lingua disertus fieri est ea uti quam maxime. Utrum cum amicis confabularis vel electronicas scribes, Tantum Esperanto utere quantum potes.

Translatio latina est praxis quae retro milia annorum gaudet. Involvit textum transferendi ab una lingua in aliam, plerumque a latino ad anglicam vel aliam linguam modernam. Per saecula latina lingua scholarium, phisicorum et scriptorum fuit. Etiam hodie, latine in multis campis magni ponderis partes agit, ut lex, medicina et Ecclesia Catholica.

Ad translationem incepti incipiendam, interpres debet cognoscere fontem linguae, quae plerumque latina est ad translationem inceptis latinis. Tunc solidam cognitionem linguae latinae habere debent. Hoc includit cognitionem utriusque grammaticae et syntaxis linguae. Praeterea interpres egregium habere debet comprehensionem linguae scopo quam in transferuntur. Hoc includit scientes nuancem culturalem linguae ad accurate describendam sonum et sensum textus originalis.

Cum fons linguae notus est et interpres necessarias artes habet, translationem incipere possunt. Secundum multiplicitatem textus originalis et auditorum intentorum, plures sunt aditus quos interpres capere potest. Exempli gratia, si textus ad audientiam generalem sine intellectu latinorum translatus est, interpres recentioribus verbis et verbis uti potest potius quam versos latinos litterales. Ex altera parte, pro textibus qui formaliorem translationem requirunt, interpres eligere potest textui latino fideliores manere.

Illud memorare interest linguam latinam implicatam esse. Multa subtilitates habet quae interpres difficilem probare possunt, qui penitus linguae intelligentiam non habet. Quam ob rem, saepe optimum est translationes latinas implicatas relinquere ad interpres professionalis qui in hoc campo experientiam habet.

Versione da tradurre urgentissimamente Translationes accurate significationem textus originalis importare debent sine sono, stilo vel nuntio intento. Hoc imprimis verum est cum latinam transferendo, sicut errata confusionem vel miscommunicationem facile ducere possunt. Ut accurate, iniecta et duplex iniecta textus translati essentialis sit.

Translatio est ars quae tempus et praxim ad dominum accipit. Cum ad latinam transferendam venit, professionales saepe optimae optionis sunt. Accessum habent ad instrumenta et scientiam necessariam ut textum latinum in linguam anglicam vel aliam accurate reddat. Cum interpres idoneus negotium tractans, interpretes latini confidere possunt in translationibus accuratis et certis providendis.

In quibus regionibus lingua latina locuta est?

Lingua latina non ut prima lingua in quavis regione dicitur, sed multis propositis officialibus In Civitate Vaticana et in Republica Sancti Marini adhibetur. Lingua latina etiam studuit vel docetur ut pars curriculi in multis regionibus, inter Civitates Foederatas, Galliam, Hispaniam, Portugalliam, Italiam, Poloniam, Romaniam, Germaniam, Austriam, Belgium, Belgium, Helvetiam, Canadam, Mexicum, Columbia, Brasilia, Venezuela, Peruvia, Argentina, Chile, Aequatoria, Bolivia, Uruguay, Paraguay, et variae aliis regionibus.

Quae est historia linguae latinae?

Lingua latina longam habet historiam quae mille annos redit. Lingua Indo-Europaea incepit et primum in paeninsula Italica Aetate Ferrea adhibita est. Inde in alias regiones diffunditur ut Hiberia, Gallia, et tandem britannia tempore Classico Imperii Romani. Lingua latina erat officialis imperii Romani plus quam mille annos, et lingua Catholicismi Medio Aevo facta est. Per renascentiae tempus, latina renovationem subiit et ad proposita scientifica, educativa et litteraria adhibita est. Saeculo xix substitutum Est linguarum Romanarum ut prima lingua communicationis, sed adhuc hodie in quibusdam fundis institutionalibus et ad fines religiosos et academicos adhibetur.

Qui sunt summi 5 homines, qui maxime ad linguam latinam contulerunt?

1. Cicero (106 A.C. N. – 43 A. C. n.) – politicus romanus, iurisconsultus et orator qui, per scripturam et orationes, linguam latinam penitus movit.
2. Vergilius (70 A.C. N. – 19 A. C. n.) – Poeta romanus notissimus est carmine epico aeneid, qui latine scriptus est. Eius opus multum ad litterarum latinarum et syntaxin evolutionem contulit.
3. Iulius Caesar (100 A. C. N. – 44 A. C. n.) – generalis romanus et politicus, cuius scripta significanter ad grammaticam latinam et syntaxin evolutionem contulerunt.
4. Horatius (65 A. C. N. – 8 A.C. n.) – Poeta lyricus Romanus, cuius odes et satyri perpetuam ictum in poesi latina habuerunt.
5. Ovid (43 A. C. N. – 17 AD) – Poeta romanus notissimus est eius narrationis opera, ut Metamorphoses, quae orationem latinam valde locupletaverunt.

Quomodo structura linguae latinae est?

Structura linguae latinae fundatur in systemate quinque declinationum, quae sunt coetus nominum et adiectiva quae similes terminationes participant. Quaelibet declinatio sex casus diversos continet: nominativum, genitivum, dativum, accusativum, ablativum et vocativum. Latina etiam duo genera verbi coniugationis habet: regularis et irregularis. Structura latinorum etiam infixa, suffixa, praepositiones et pronomina inter alia elementa includit.

Quomodo linguam latinam rectissime discere?

1. Satus ad fundamenta. Sume cursum vel artem eme, quae fundamenta grammaticae latinae et vocabulorum tegit, ut "Latinum Essentiale" A Ioanne C. Traupman vel "Wheelock latinum" A Frederico M. Wheelock.
2. Audi tabulas audio latinas. Si fieri potest, tabulas audio latinas a indigenis loquentibus locutas invenies. Hoc proderit tibi rectam pronuntiationem et intonationem discere.
3. Exercere lectio latine. Textus latinos legunt ut opera auctorum classicorum inter Vergilium Et Ciceronem, libros orationis veteris, et recentiores litterarum latinarum libros.
4. Le texte Latin. Ut cum latino commoda fias, latine scribendo exerce ut magis nota fias cum propria grammatica et usu.
5. Latine Loqui. Coniunge localem clavam latinam, adscribe cursum latinum online, et interesse translationi latinae provocationes ad linguam loquendam exercendam.