| abuhava | * İklim. |
| abuk sabuk | * Akla, mantığa uymayan, düşünmeden söylenen, saçma sapan (söz). |
| abuk sabuk konuşmak | * saçma sapan söz söylemek. |
| abuk sabukluk | * Ciddiyetsizlik, saçmalık. |
| abuli | * İstenç yitimi, irade kaybı. |
| abullabut | * Hantal, kaba ve anlayışsız (kimse). * Biçimsiz ve kötü giyinen, giyimine özen göstermeyen (kimse). |
| abullabutluk | * Abullabut gibi davranma, abullabut olma durumu. |
| abur cubur | * Sırası, tadı, yararı gözetilmeksizin rastgele yenilen şeyler. * İşe yaramayan, boş. |
| abus | * Asık suratlı, somurtkan (kimse). * Somurtkan, çatık, asık (yüz). * Niteliği bilinmeyen, garip, acayip. |
| Ac | * Aktinyum’un kısaltması. |
| acaba | * Merak, kararsızlık veya kuşku anlatır. |
| -acak / -ecek | * Fiil çekim eki (gelecek zaman eki). * Fiilden isim ve sıfat yapma eki. |
| Acar | * GüneybatıKafkasya’nın Türkiye sınırına yakın bölgesinde yaşayan bir halk. |
| acar | * Atılgan, gözü pek, yiğit, kabadayı, yılmaz, kabına sığmaz. * Güçlü ve becerikli, çevik, enerjik. * Yeni. |
| Acara | * Bkz. Acar. |
| acarlaşma | * Acarlaşmak işi. |
| acarlaşmak | * Acar duruma gelmek. |
| acarlık | * Acar olma durumu. |
| acayibine gitmek | * yadırgamak, tuhafına gitmek. |
| acayip | * Sağduyuya, göreneğe, olağana aykırı, şaşılacak, şaşmaya değer, garip, tuhaf, yadırganan, yabansı. * Şaşma anlatır. |
| acayip olmak | * yadırganacak bir duruma girmek. |
| acayipleşme | * Acayipleşmek durumu. |
| acayipleşmek | * Başkalaşmak, yadırganacak bir duruma girmek. |
| acayipleştirme | * Acayipleştirmek işi. |
| acayipleştirmek | * Acayip, yadırganacak bir duruma getirmek. |
| acayiplik | * Acayip olma durumu, yabansılık, gariplik, tuhaflık. |
| accelerando | * Parçanın çalınırken gittikçe hızlanacağınıanlatır. |
| acele | * Çabuk davranma zorunluluğu, ivedi, ivecenlik. * Vakit geçirmeden, tez olarak. |
| acele acele | * Çabuk çabuk, hızlı olarak, büyük bir çabuklukla. |
| acele etmek | * çabuk davranmak, ivmek. * telâşetmek, sabırsızlanmak. |
| acele işe şeytan karışır | * düşünüp taşınmadan, ivedi olarak yapılan işten iyi sonuç beklenmemesi gerektiğini anlatır. |
| aceleci | * Tez işgören, çabuk davranan, telâşlı, ivecen. |
| acelecilik | * Aceleci olma durumu, ivecenlik. |
| aceleleştirme | * Aceleleştirmek işi. |
| aceleleştirmek | * Çabuklaştırmak. |
| aceleye gelmek | * çabuk yapıldığı için gereken özen gösterilmemişolmak. |
| aceleye getirmek | * zaman darlığından yararlanarak birini aldatmak veya bir işi üstünkörü yapmak. |
| Acem | * İranlı. * İran’a özgü. * İran ülkesi. |
| acem | * Türk müziğinde mi notasına yakın bir perde. |
| Acem halayı | * Güney Anadolu yöresinde oynanan bir halk oyunu. |
| Acem kılıcı gibi | * hem birinden yana, hem ona karşı olabilen. |
| Acem lâlesi | * Taşkırangillerden, turuncu ve sarırenkte çiçekli, yıllık ve çok yıllık türleri olan, tohumla saksıda ve tarlada üretilebilen bir süs bitkisi, güneştopu. |
| Acem pilâvı | * Safran ve zencefil ile yapılan İran usulü bir pilâv çeşidi. |
| acemaşiran | * Klâsik Türk müziğinde kullanılan şet makamlarından biri. |
| acemborusu | * Canlı kırmızı çiçekler açan bir süs bitkisi (Bigonia radicams). |
| acembuselik | * Klâsik Türk müziğinde kullanılan birleşik bir makam. |
| Acemce | * Farsça. |
| acemi | * Bir işin yabancısı olan, eli işe alışmamış, bir işi beceremeyen. * İşinde, mesleğinde ilerlememiş. * Bir yerin, bir şeyin yabancısı. * Saraya yeni alınmış cariyelere verilen ad. |
| acemi ağası | * Hareme yeni alınan cariyelerin ağası. |
| acemi çaylak | * Tecrübesiz, toy, beceriksiz. |
Kategoriler