| ah çekmek | * derin bir keder veya özlemle içten gelerek ah demek. |
| ah etmek | * acı ile içini çekmek. * ilenmek. |
| ah vah etmek | * pişmanlığını, üzüntüsünü dile getirmek. |
| ah yerde kalmaz | * “kötülük cezasız kalmaz” anlamında kullanılır. |
| aha | * İşte burada. |
| ahacık | * Dikkati çok yakın bir noktaya çekmek için kullanılır. |
| ahali | * Aralarında aynıyerde bulunmaktan başka hiçbir ortak nitelik düşünülmeksizin bir ülkede, şehirde veya semtte oturanların tamamı. * Bir yerde toplanan kalabalık, halk. |
| ahar | * Hattatların kâğıt cilâlamak için kullandıklarınişasta ve yumurta akından yapılan özel bir karışım. |
| aharlama | * Aharlamak işi. |
| aharlamak | * Ahar sürmek. |
| aharlı | * Aharı olan, üzerine ahar sürülmüşolan. |
| ahbap | * Kendisiyle yakın ilişki kurulup sevilen, sayılan kimse. * Seslenme sözü olarak da kullanılır. |
| ahbap çavuşlar | * her vakit birlikte görülen ve birbirine çok bağlı olan arkadaşlar için söylenir. |
| ahbap çıkmak | * önceden tanışmışolmak. |
| ahbap kusuruna bakan ahbapsız kalır | * “dostların ufak tefek kusurlarına bakmamak gerekir” anlamında kullanılır. |
| ahbap olmak | * arkadaşolmak, dostluk kurmak, yakınlık kurmak. |
| ahbapça | * Dostça, içten, teklifsizce. |
| ahbaplığa dökmek | * yerli yersiz yakınlık göstermek. |
| ahbaplık | * Ahbap olma durumu, ünsiyet. |
| ahbaplık etmek | * arkadaşlık etmek, arkadaşça konuşmak. |
| ahcar | * Taşlar. |
| ahçı | * Aşçı. |
| ahçı başı | * Aşçı başı. |
| ahçılık | * Aşçılık. |
| ahde vefa (etmek) | * (devletler hukukunda) devletlerin, katıldıklarımilletler arasıantlaşmalara uyma zorunluluğunda olduklarını belirten kural. * sözünde durma. |
| ahdetme | * Ahdetmek işi. |
| ahdetmek | * Bir şeyi yapmak için kendi kendine söz vermek. * Yemin etmek. |
| ahdî | * Antlaşmaya göre olan, antlaşma gereği olan. |
| Ahdiatik | * (Hristiyanlara göre İbranilerde) İsa’dan önceki kutsal kitaplar. |
| Ahdicedit | * (Hristiyanlara göre İbranilerde) İsa’dan sonraki kutsal kitaplar. |
| ahengi bozulmak | * dirliği, düzeni bozulmak. |
| ahenk | * Uyum. * Uyuşma, anlaşma. * Çalgılıeğlence. |
| ahenk almak | * uyumlu hâle gelmek. |
| ahenk kaidesi | * Bkz. ünlü uyumu. |
| ahenk kurmak | * uyuşma sağlamak, anlaşma sağlamak. |
| ahenk sağlamak | * düzene sokmak, birliği sağlamak. |
| ahenk tahtası | * Telli çalgılardan üzerine teller gerilmiş bulunan kapak tahtası. |
| ahenk vermek | * düzeni, uyumu sağlamak. |
| ahenk yapmak | * çalgılıeğlence düzenlemek. |
| ahenkleştirme | * Ahenkleştirmek işi. |
| ahenkleştirmek | * Ahenk sağlamak. |
| ahenkli | * Uyumlu, düzenli. * Eğlenceli. |
| ahenklilik | * Ahenkli olma durumu, uyumluluk. |
| ahenksiz | * Uyumsuz, düzensiz. * Eğlencesiz. |
| ahenksizlik | * Uyumsuzluk, düzensizlik. |
| ahenktar | * Ahenkli. |
| aheste | * Yavaş, ağır. |
| aheste aheste | * Yavaşyavaş, ağır ağır, usul usul. |
| aheste beste | * Yavaşyavaş, ağır ağır. |
| ahfat | * Torunlar, soy. |
Kategoriler