| akortlu | * Akordu olan, akort edilmiş. |
| akortsuz | * Akordu olmayan, akort edilmemiş. * Birbirini tutmayan, uyumsuz. |
| akortsuzlaştırmak | * Radyoda bir ayar frekansında sapma meydana getirmek. |
| akortsuzluk | * Ses düzensizliği veya ayarsızlığı. * Radyoda gerçek ayar frekansı ile doğru değeri arasındaki sapma. |
| akraba | * Kan veya evlilik yoluyla birbirine bağlı olan kimseler, hısım. * Oluşma yönünden aynıkaynağa dayanan şeyler. * Biri, diğerinin sonucu olan şeyler. |
| akraba çıkmak | * önceden tanışmadan veya bilmeden konuşarak akraba olduklarınıanlamak. |
| akraba diller | * Aynıana dilden gelen diller. |
| akraba olmak | * evlilik yoluyla yakınlık kurmak. |
| akrabalık | * Akraba olma durumu. |
| akran | * Yaşça denk, yaşıt, boydaş, öğür. |
| akranlık | * Akran olma durumu, yaşıtlık. |
| akreditif | * Belirli bir nicelikteki para için, bir bankanın yükümlülüğü altında, üçüncü bir kişi yararına bir başka bankada veya aracısında açtırılan kredi. * Kredi mektubu. |
| Akrep | * Zodyak üzerinde Terazi ile Yay burçlarıarasında yer alan burç. Zodyak. |
| akrep | * Akreplerden, sıcak ve nemli yerlerde yaşayan, kıvrık ve kalkık kuyruğunda zehirli bir iğnesi olan böcek (Scorpio). * Saatin iki ibresinden küçüğü. |
| akrep gibi | * her fırsatta sözleriyle başkalarını incitme veya onlara kötülük etme durumunda olan. |
| akrepler | * Örümceğimsilerin, örneği akrep olan takımı. |
| akrobasi | * Cambazlık, akrobatlık. |
| akrobat | * Cambaz. |
| akrobatlık | * Cambazlık. |
| akromatik | * Beyaz ışığıçözümlemeden geçiren, renksemez. * Hücrede boyayıkabul etmeyen (bölüm). |
| akromatik iğiplik | * Mitozun ilk evresi sonunda bütün hücrelerde beliren ve hücre boyalarıyla pek boyanamayan iğbiçimindeki oluşum. |
| akromatin | * Hücre çekirdeği içindeki ince iplikçiklerden yapılmış, kromatin ile boyanmamışolan kromozomları oluşturan bölüm. |
| akromatopsi | * Bkz. renk körlüğü. |
| akromegali | * Genel gelişme bittikten sonra el, çene, burun gibi vücudun sivri kısımlarındaki kemiklerin kalınlaşması, büyümesi veya uzaması. |
| akropol | * Eski Yunan şehirlerinde, en önemli yapıların ve tapınakların bulunduğu iç kale. |
| akrostiş | * Her dizenin ilk harfi yukarıdan aşağıya doğru okununca ortaya bir söz çıkacak biçimde düzenlenmiş manzume, muvaşşah, tevşih. |
| aks | * Dingil. |
| aksak | * Aksayan, hafifçe topallayan. * İyi gitmeyen, iyi işlemeyen. * Türk müziğinde oldukça kıvrak bir usul. * Eski Yunan ve Lâtin şiir ölçüsünde, sondan bir önceki hecesi kısa olacak yerde uzun olan dize. |
| aksak eşekle yüksek dağa çıkılmaz | * eksik araçlarla sağlıklı işyapılmaz. |
| aksakal | * Köyün veya mahallenin ihtiyar heyetinde olan kimse. * Ermiş, evliya. |
| aksaklık | * Aksak olma durumu. |
| aksam | * Kısımlar. |
| aksama | * Aksamak işi. |
| aksamak | * Hafif topallamak. * (bir iş) Gereği gibi yürümemek, geri kalmak. |
| aksan | * Bir ülkenin insanlarına veya bir çevreye özgü söyleyişözelliği. * Vurgu, kelime vurgusu, grup vurgusu. |
| aksanı bozuk | * Bir dildeki kelimeleri doğru söyleyemeyen. |
| aksata | * “alma ve verme” Alışveriş. |
| aksatış | * Aksatmak işi veya biçimi. |
| aksatma | * Aksatmak işi. |
| aksatmak | * Aksamasına yol açmak, bir işi gereği gibi yürütmemek. |
| aksayış | * Aksamak işi veya biçimi. |
| akse | * Hastalık nöbeti, kriz. |
| aksedir | * Kaplamasımobilyacılıkta kullanılan, açık kahve rengi öz odunlu olan bir ağaç (Thuya occidentalist). |
| akselerograf | * İvmeyazar. |
| akselerometre | * İvmeölçer. |
| akseptans | * Yabancıülkelerde okuyacak öğrenciler için gönderilen kabul belgesi. * Poliçelerin üzerine “kabulümdür” biçiminde yazılarak altı imzalanan açıklama. |
| aksesuar | * Bir aletin, bir makinenin işlevine katılmayan, ancak kendine özgü ayrı bir yararı bulunan alet, araç veya nesne. * Konunun gerektirdiği ölçüde kullanılan, bir sahne içinde yer alan veya oyuncunun dekor gereği kullandığı çeşitli eşya. * Kadın giyiminde giysiyi bütünleyen ayakkabı, çanta, kemer, şapka, eldiven, mücevher gibi eşya. |
| aksesuarcı | * Aksesuarıhazırlayan kimse. * Aksesuar kullanmasınıseven. |
| aksetme | * Aksetmek işi. |
| aksetmek | * (ses) Bir yere çarpıp geri dönmek, yankılanmak, yankıvermek. * (ışık) Bir yere vurmak. * (bir ışık veya bir şekil) Düz ve parlak bir yüzeye çarpıp orada aynen görünmek, yansılanmak. * Ulaşmak, yayılmak, duyulmak. * Evirmek, tersine çevirmek. |
Kategoriler