| çalışkan | * Çok çalışkan, çalışmayıseven, faal. |
| çalışkanlık | * Çalışkan olma durumu, faaliyet. |
| çalışma | * Çalışmak işi, emek, say. * Bir yapıelemanının yük altında biçim değiştirmesi, az veya çok zorlanması. * Bünyesindeki suyun azalmasıveya çoğalmasısonucu ağacın biçim ve boyutlarının değişmesi. * İşsaati. |
| çalışma barışı | * İşhuzuru. |
| çalışma belgesi | * Bir işyerinde veya alanında çalışılabileceğini gösterir belge. |
| çalışma dolabı | * Üst yüzeyinde çalışma tablası bulunan, ön yüzeyinde kapak ve çekmeceleri olan mobilya. |
| çalışma gezisi | * Bir iş bağlama veya ön anlaşma yapmak üzere çıkılan gezi. |
| çalışma günü | * Tatil günleri dışında kalan ve çalışılabilen her gün, işgünü. |
| çalışma hayatı | * İşhayatı. |
| çalışma karnesi | * İşveren tarafından çalışma hayatına başlayan işçiye verilen, onun işçilik durumunu gösterir belge. |
| çalışma masası | * Üzerinde işyapılan masa. |
| çalışma odası | * İçinde işyapılan oda. |
| çalışma saati | * İşsaati. |
| çalışma saatleri | * İşin başlama ve bitişanıarasındaki saatler, işsaatleri. |
| çalışma yöntemi | * Bir çalışma veya işsüresinde izlenen bilimsel ve metodik yöntem. |
| çalışmacı | * Sağlık, yönetim bilimi gibi konularda çalışma yapan kimse. |
| çalışmak | * Bir şeyi oluşturmak veya ortaya çıkarmak için emek harcamak. * İşi veya görevi olmak. * İşüzerinde bulunmak. * (makine veya âletler için) İşe yarar durumda olmak veya işlemekte bulunmak. * Bir şeyi yapmak için gereken çarelere başvurmak, o şeyi gerçekleştirmek için kendini zorlamak, çaba harcamak. * Bir şeyi öğrenmek veya yapmak için emek vermek. |
| çalıştıran | * İşveren. |
| çalıştırıcı | * Bir spor dalında, sporcuyu eğiten, yetiştiren ve çalıştıran kişi, antrenör. |
| çalıştırıcılık | * Çalıştırıcının işi veya mesleği. |
| çalıştırılma | * Çalıştırılmak durumu. |
| çalıştırılmak | * Çalışma yaptırılmak. |
| çalıştırış | * Çalıştırma işi. |
| çalıştırma | * Çalıştırmak işi veya biçimi. |
| çalıştırmak | * Çalışmasını sağlamak. * Çalışmak işini yaptırmak. |
| çalkağı | * Çalkar. |
| çalkak | * Çalkar. |
| çalkalama | * Çalkalamak işi. |
| çalkalamak | * İçinde bir şey bulunan bir nesneyi sarsarak sallamak. * Sulu bir şeyi sarsarak veya çırparak karıştırmak. * Sudan sarsarak geçirmek veya içinden suyu çarparak geçirmek yolu ile bir şeyi temizlemek. * Tahılısarsarak kalburdan geçirmek, elemek. * Vücudun bir yerini sürekli oynatmak. * (kuluçka yumurtalarını) Çevirmek. * Sağlığının bozulmasına yol açmak. |
| çalkalanış | * Çalkalanmak işi veya biçimi. |
| çalkalanma | * Çalkalanmak işi. |
| çalkalanmak | * Çalkalanma işine konu olmak. * Dalgalanmak. |
| çalkalatış | * Çalkalatma işi veya biçimi. |
| çalkalatma | * Çalkalatmak işi. |
| çalkalatmak | * Çalkatmak. |
| çalkalayış | * Çalkalama işi veya biçimi. |
| çalkama | * Çalkamak işi. * Çalkalanarak yapılan. |
| çalkamak | * Tahıl elemek. |
| çalkanış | * Çalkanmak işi veya biçimi. |
| çalkanma | * Çalkanmak işi. |
| çalkanmak | * Çalkamak işine konu olmak. * (deniz, göl için) Dalgalanmak. * Coşmak. * (haber, söylenti) Herkesin ağzında dolaşmak. * Coşkunluk, hareketlilik içinde bulunmak. |
| çalkantı | * (deniz) Dalgalanma. * Çalkanmışşey. * Kalbur yardımıyla ayrılan çer çöp. * Coşku. * Kargaşa ve bunalımın yol açtığı düzensiz, karışık, sıkıntılıdurum. |
| çalkantılı | * Çalkantısı olan. |
| çalkantısız | * Çalkantısı olmayan. |
| çalkar | * Tahıl tanesini yabancınesnelerden seçmeye veya tohumlukta kullanılacak tahılıayırmaya yarayan döner kalburlu araç, çalkağı. |
| çalkatma | * Çalkatmak işi. |
| çalkatmak | * Çalkalamak işini yaptırmak. |
| çalkayış | * Çalkamak işi veya biçimi. |
| çalkı | * Çalgıç. * Tırpan. |
| çalma | * Çalmak işi. * Hırsızlık, sirkat. * Başa sarılan sarık. * Çalınmış. * Kakmalı olmayan, kalemle işlenmiş. * Kibrit. |
Kategoriler