| dörtgen | * Dört kenarı olan çokgen, dört kenar. |
| dörtkenar | * Dörtgen. |
| dörtleme | * Dörtlemek işi. * Bir gazelin her beytinin başına iki dize katılarak yapılan nazım biçimi, terbî. * Tarlayıdört kez sürme. |
| dörtlemek | * Bir şeyin sayısınıdörde çıkarmak. |
| dörtlü | * Dört parçadan oluşan, kendinde herhangi bir şeyden dört tane bulunan. * İskambil, domino gibi oyunlarda üzerinde dört işareti bulunan kâğıt veya pul. * Dört kişiden oluşan müzik topluluğu, kuartet. |
| dörtlü final | * Dört takımın katılımı ile oynanan final maçları. |
| dörtlük | * Dört taneden oluşmuş, dört tane alabilen. * Birlik notanın dörtte biri uzunluğunda nota. * Dört dizelik bölümlerden oluşmuşşiir veya şiir parçası, kıta. * Birbirine dik iki çap boyunca dörde bölünmüşdairenin her bir dilimi. |
| dörtnal | * Atın en hızlıkoşma biçimi. * Bir işi çok çabuk yapma, acele etme. |
| dörtnala | * (at için) Dörtnal koşarak. |
| dörtnala kaldırmak | * dörtnal koşturmaya başlamak. |
| dörtnala kalkmak | * dörtnal koşmak. |
| dörttek | * Kürek yarışlarında sancak ve iskelesinde ikişer tek küreği olan tekne. |
| döş | * Göğüs, bağır. * Kaburga altı. |
| döşeğe düşmek | * Bkz. yatağa düşmek. |
| döşek | * Yatak. * Gemi gövdesinde, su basıncı, çarpma, karaya oturma vb. durumlarda darbeleri karşılayabilecek, yük ve makinelerin ağırlığına dayanabilecek dirençteki yapı gereci. * Dövülmek üzere harman yerine serilen ekin sapları. |
| döşekli | * Döşeği olan. * Yalpasıaz olan yayvan gemi. |
| döşeli | * Döşenmişolan, mefruş. * Bkz. dayalıdöşeli. |
| döşem | * Tesisat, donanım. |
| döşemci | * Döşeyici, tesisatçı. |
| döşemcilik | * Döşemcinin yaptığı iş, tesisatçılık. |
| döşeme | * Döşemek işi. * Yapılarda taban üzerine döşenen tahta vb. kaplama. * Bir yapının döşenmesine yarayan her türlü eşya, mefruşat. * Koltuk, kanepe, divan gibi eşyaların kumaş, yay, pamuk vb. bölümleri. * Halk edebiyatında ve türkülerden önce söylenen, bazen tekerleme biçiminde olan uyaklı giriş bölümü. |
| döşemeci | * Döşeme yapan (kimse). * Perde, koltuk, kanepe gibi eşya satan veya onaran (kimse). |
| döşemeci çivisi | * Özellikle mobilya döşemeciliğinde kullanılan büyük başlı, kore kesitli gövdeli, sivri uçlu ve siyah renkli çivi. |
| döşemecilik | * Döşeme yapma işi. * Döşeme alıp satma işi. |
| döşemek | * Bir tabanı, tahta, karo, mermer gibi yapı gereçleriyle kaplamak. * Açıp yaymak; kumaş, halı gibi şeyleri bir yeri iyice örtecek biçimde sermek. * Bir ev veya dairenin oturulabilir duruma gelmesi için gerekli eşyayı oraya yerleştirmek. * Yerleştirmek. |
| döşemeli | * Döşemesi olan. |
| döşemelik | * Yapılarda tabana döşemek için kullanılan (gereç). * Kanepe, koltuk gibi eşyanın kaplanmasına elverişli (kumaş). |
| döşemesiz | * Döşemesi olmayan. |
| döşeniş | * Döşenmek işi veya biçimi. |
| döşenme | * Döşenmek işi. |
| döşenmek | * Döşemek işi yapılmak. * Birine kızarak kötü ve küçük düşürücü sözler söylemek. * Uzun uzadıya ve yererek yazmak. |
| döşetilme | * Döşetilmek işi. |
| döşetilmek | * Döşetmek işi yaptırılmak. |
| döşetme | * Döşetmek işi. |
| döşetmek | * Döşemek işini yaptırmak. |
| döşeyici | * Tesisat işini yapan usta, tesisatçı. |
| döşeyiş | * Döşemek işi veya biçimi. |
| döşgömü | * Hayvanın ön iki bacağı ile göbek arasındaki etten yapılan pastırma. |
| döteryum | * Çekirdeğinde bir proton ve bir nötron bulunduran hidrojen atomunun bir izotopu, ağır hidrojen. KısaltmasıD. |
| dövdürme | * Dövdürmek işi. |
| dövdürmek | * Dövmek işini yaptırmak. |
| dövdürtme | * Dövdürtmek işi. |
| dövdürtmek | * Birine dövdürmek işini yaptırmak. * Dövme yaptırmak. |
| dövdürtülme | * Dövdürtülmek işi. |
| dövdürtülmek | * Birine dövdürülmek. |
| dövdürülme | * Dövdürülmek işi. |
| dövdürülmek | * Dövmek işi yaptırılmak. |
| döveç | * Ağaçtan yapılmışhavan. |
| döven | * Bkz. düven. |
| dövenci | * Bkz. düvenci. |
Kategoriler