| dünyadan haberi olmamak | * çevresinde olup bitenleri bilmemek. |
| dünyalar (biri) -in oldu | * çok sevindi. |
| dünyalı | * Dünyaya ait olan. |
| dünyalığıdoğrultmak | * yaşamısüresince yetecek parayıkazanmak. |
| dünyalık | * Mal, mülk, servet, para. |
| dünyanın (birşey) -i | * pek çok…, hesapsız. |
| dünyanın dört bucağı | * dünyanın her yanı, her yönü. |
| dünyanın kaç bucak (veya köşe) olduğunu göstermek (anlamak) | * dünyada ne gibi güçlükler olduğunu bildirmek (veya anlamak), insanın başına neler gelebileceğini öğretmek veya öğrenmek. |
| dünyanın öbür (veya bir) ucu | * çok uzak yerler için söylenir. |
| dünyanın tadınıçıkarmak | * bütün zevklerden yararlanmak, mutlu ve rahat yaşamak. |
| dünyanın ucu uzundur | * yaşadıkça insanın türlü durumlarla, çeşitli olaylarla karşılaşabileceğini anlatır. |
| dünyanın yedi harikası | * Eski ulusların olağanüstü olarak niteledikleri yapılar (Mısır piramitleri, Semiramis’in asma bahçeleri, Zeus’un heykeli, Artemis tapınağı, Mausolos’un anıtkabri, İskenderiye feneri, Rodos heykeli). |
| dünyasından geçmek | * her şeye karşı ilgisiz duruma gelmek. |
| dünyaya gelmek | * (insan için) doğmak. |
| dünyaya getirmek | * doğurmak. |
| dünyaya gözlerini kapamak (veya yummak) | * (insan) ölmek. |
| dünyaya kazık çakmak (veya kakmak) | * çok uzun ömürlü olmak, çok yaşamak. |
| dünyayıanlamak | * dünyada neler olduğunu öğrenmek, deneyimi artmak. |
| dünyayı gözü görmemek | * üzüntü, öfke, karamsarlık ve çok mutlu olma gibi durumlarda başka bir şey düşünememek, ölçülü davranamamak, yoğun olarak bir işile uğraşma. |
| dünyayıharam etmek | * bir yeri yaşanılmaz duruma getirmek. |
| dünyayıtoz pembe görmek | * üzücü durumlara bile iyimser gözle bakmak. |
| dünyayıtutmak | * çok yayılmak, her yere dağılmak. |
| dünyayızindan (zehir) etmek (veya dünyayı başına dar etmek) | * bir kimseyi çok sıkıntılı bir duruma sokmak. |
| dünyevî | * Dünya ile ilgili, dünya işlerine ilişkin, uhrevî karşıtı. |
| düo | * Bkz. duo. |
| düpedüz | * Çok düz ve doğru bir biçimde, dümdüz olarak. * Başka bir amaç gütmeden, açıktan açığa, açıkçası, gerçekten. * Yalın, basit, süssüz, sade. |
| -dür | * Bkz. -dır / -dir vb. |
| -dür- | * Bkz. -dır- /-dir- vb. |
| dürbün | * Uzaktaki cisimlerin görüntülerini büyütmeye veya yaklaştırmaya yarayan, objektif ve oküler adlı iki mercekten oluşan optik alet. * Gözetleme deliği. |
| dürbünlü | * Dürbünü olan. |
| dürbünün tersiyle bakmak | * o şeyi küçümsemek, olduğundan çok daha az önemli görmek. |
| dürme | * Dürmek işi. * Lâhana. * İçine peynir, kıyma gibi şeyler konularak yenilen pişmişyufka; bir tür gözleme. |
| dürmece | * Bağlarda, tomurcuk, yaprak ve salkım yiyerek yaşayan, sarımsı gece kelebeği (Sparganothis pilleriana). |
| dürmek | * Bir şeyi kıvırıp silindir biçiminde kendi üzerine sarmak. * Bir şeyi üst üste katlamak. |
| -dürt- | * Bkz. -dırt- / -dirt- vb. |
| dürtme | * Dürtmek işi. |
| dürtmek | * Ucu sivri bir şeyle hafifçe itmek. * İstenilen şeyi yaptırmak için birine kışkırtıcısöz söylemek, tahrik etmek. * Uyarmak, ikaz etmek. * Değmek, dokunmak. |
| dürtü | * Fizyolojik veya ruhî dengenin değişmesi sonucu ortaya çıkan ve canlıyıtürlü tepkilere sürükleyebilen içten gelen gerilim, muharrik. |
| dürtükleme | * Dürtüklemek, işi. |
| dürtüklemek | * Üst üste birkaç kez dürtmek. * Birini uyarmak veya kışkırtmak. |
| dürtülme | * Dürtülmek işi. |
| dürtülmek | * Dürtmek işine konu olmak veya dürtmek işi yapılmak. |
| dürtüş | * Dürtmek işi veya biçimi. |
| dürtüşleme | * Dürtüşlemek işi. |
| dürtüşlemek | * Birkaç kez dürtmek. |
| dürtüşme | * Dürtüşmek işi. |
| dürtüşmek | * Birbirini dürtmek. |
| dürtüştürme | * Dürtüştürmek işi. |
| dürtüştürmek | * Kısa aralıklarla sık sık dürtmek. |
| dürü | * Dürülmüşşey. * Armağan, hediye. * Çeyiz. * Düğüne çağrılanlara düğün sahibince verilen armağan. |
Kategoriler