| fevk | * Üst, yukarı. |
| fevkalâde | * Alışılmışolandan ayrı, olağanüstü, beklenmedik, görülmedik, işitilmedik. * Aşırı, çok fazla. * Çok iyi, çok üstün, çok güzel. |
| fevkalâde hâl | * Olağanüstü hâl. |
| fevkalâdelik | * Olağanüstülük, olağandan farklı olma durumu. |
| fevkalbeşer | * İnsan üstü. * Üstün nitelikli insan. |
| fevkanî | * Üstte, üstteki. |
| fevrî | * Birdenbire, düşünmeden yapılan. |
| fevrîlik | * Fevri olma durumu. |
| fevt | * Elden çıkma (çıkarma), kaçırma, yitme. * Ölme. |
| fevt etmek | * yitirmek, elden kaçırmak. |
| fevt olmak | * yitirmek. * ölmek. |
| fevvare | * Fıskiye. |
| feyezan | * Taşma, taşkın, seylâp. * Bereket. |
| feyiz | * Verimlilik, gürlük, ongunluk. * İlerleme, kültürel gelişme, olgunluk. |
| feyizlenme | * Feyizlenmek işi. |
| feyizlenmek | * Feyzalıp aydınlanmak, istifade etmek. |
| feyizli | * Çok ürün veren, verimli. |
| feylesof | * Filozof. |
| feylesofça | * Filozofça. |
| feylosofluk | * Filozofluk. |
| feyyaz | * Çok verimli, gür. |
| feyzalmak | * Etkilenmek, olgunlaşmak, ders almak. |
| feza | * Uzay. |
| fezleke | * Özet, hulâsa. * Bir kararın kısaca yazılması. * Tahkikat evrakı. |
| fıçı | * Bir araya getirilerek çemberlerle tutturulmuşensiz tahtalardan yapılan, yuvarlak, karnışişkin ve altıüstü düz kap. * Bir fıçının alabildiği ölçü. |
| fıçı balığı | * Fıçıya istif edilmiş balık tuzlaması. |
| fıçı gibi | * bodur ve çok şişman. |
| fıçıcı | * Fıçıyapan veya satan kimse. |
| fıçıcılık | * Fıçıyapıp satma işi. |
| fıçılama | * Fıçıya koyma, fıçıya doldurma. |
| fıçılamak | * Fıçıya koymak. |
| fıkara | * Bkz. fukara. |
| fıkdan | * Yokluk, bulunmama durumu, eksiklik. |
| fıkıh | * Bir şeyi, gereği gibi, iyice anlayıp bilme. * İslâm hukukunda din ve dünya işleri ile ilgili ana kaynaklardan yararlanarak konulmuşolan kuralların bütünü. |
| fıkır fıkır | * Suyun, ses çıkararak kaynarken aldığıdurumu veya herhangi bir sıvının kaynayışınıanlatır. * Cilveli, oynak. |
| fıkır fıkır kaynamak | * (bir şeyden bir yerde) çok bulunmak. |
| fıkırdak | * Cilveli, oynak (kadın). |
| fıkırdaklık | * Fıkırdak olma durumu. |
| fıkırdama | * Fıkırdamak işi. |
| fıkırdamak | * Fıkır fıkır kaynamak. * Cilvelenmek. |
| fıkırdaşma | * Fıkırdaşmak işi. |
| fıkırdaşmak | * Oynakça davranışlarda bulunmak. |
| fıkırdatma | * Fıkırdatmak işi. |
| fıkırdatmak | * Fıkır fıkır kaynatmak. * Cilve yapmasına sebep olmak. |
| fıkırdayış | * Fıkırdamak işi veya biçimi. |
| fıkırtı | * Kaynayan suyun çıkardığıses. * Cilveleşme. |
| fıkra | * Kısa ve özlü anlatımı olan, nükteli, güldürücü hikâye, anekdot. * Gazetelerin veya dergilerin belirli sütunlarında, genel başlık altında gündelik konuları bir görüşve düşünceye bağlayarak yorumlayan ciddî veya eğlendirici yazıtürü. * Kanun maddelerinin kendi içlerinde satır başlarıyla ayrıldıklarıufak bölümlerden her biri. * Paragraf. * Omur. |
| fıkracı | * Fıkra anlatan kimse. * Fıkra yazarı. |
| fıkracılık | * Fıkra söyleme veya yazma işi. |
| fıkrama | * Fıkramak işi veya durumu. |
Kategoriler