| halûk | * Temiz huylu, iyi ahlâklı. |
| halvet | * Issız yerde yalnız kalma. * Issız ve kapalıyer. * Hamamlarda çok sıcak küçük yer. |
| halvet gibi | * çok sıcak (yer, oda). |
| halvet olmak | * görüşmek için yalnız kalıp içeriye kimseyi sokmamak. |
| halvethane | * Eski saraylarda girilmesi yasak olan oda. * Eski tekkelerde dervişlerin yalnızca ibadet etmek ve çile doldurmak için kapandıkları oda. |
| Halvetî | * İbadetlerini tenhada yapan bir tarikat. * Bu tarikattan olan kimse. |
| ham | * (meyve için) Yenecek kadar olgun olmayan. * İşlenmemiş(madde). * İdmansız. * Gerçekleşme kolaylığıveya imkânı olmayan. * Kaba, toplum kurallarını bilmeyen, incelmemiş. |
| ham besi suyu | * Kökler tarafından topraktan emilip yapraklara kadar çıkan besi suyu. |
| ham ervah | * Yersiz, yakışıksız söz ve davranışları olan kimse, çiğadam. |
| ham gaz | * İşlenmemişgaz. |
| ham hayal | * Gerçekleşmeyecek düşünce veya ümit. |
| ham hum | * “Belirsiz birtakım sözler söylemek” anlamına gelen ham hum etmek deyiminde geçer. * Önemsiz, boşsöz. |
| ham hum şaralop | * düzenle veya el çabukluğu ile yapılan, kimsenin akıl erdiremediği iş. |
| ham madde | * Bir ürün veya mal oluşturmak için gerekli maddelerin işlenmeden önceki doğal durumu. |
| ham payı | * Zıvanalı geçmeleri sağlamlaştırmak amacı ile zıvanadan genellikle üçte biri oranında çıkarılan parça. |
| hamail | * Omuzdan çapraz olarak bele inen bağ, hamaylı. * Muska. |
| hamak | * İki ağaç veya direk arasına asılarak içine yatılan ve sallanabilen, ağdan veya bezden yapılmışyatak, ağyatak. |
| hamakat | * Ahmaklık. |
| hamal | * Ücretle yük taşıyarak geçinen kimse, taşıyıcı, yükçü. |
| hamal camal | * Hamal ve benzeri kimseler. |
| hamal semeri | * Arkalık. |
| hamal sırığı | * Sırık hamallarının kullandığı ağaç. |
| hamala semeri yük olmaz | * insana kendi işi ağır gelmez. |
| hamalbaşı | * Hamallara başkanlık eden kimse. |
| hamaliye | * Hamal ücreti, hamallık. |
| hamallığınıetmek (veya yapmak) | * bir işin önemsiz, fakat ağır ve yorucu yükünü taşımak. |
| hamallık | * Hamalın yaptığı iş. * Hamala verilen para, hamaliye. * Kaba ve ağır iş. * Gereksiz yere yüklenme. * Zihni gereksiz bilgilerle doldurma. |
| hamam | * Yıkanılacak yer, yunak, ısıdam. |
| hamam anası | * Kadınlar hamamında natırlarıyöneten kadın. * İri yarı, güçlü ve şişman kadın. |
| hamam bohçası | * Kadınların çarşıhamamına giderken çamaşırlarınıveya eşyalarınıkoyduğu bohça. |
| hamam böceği | * Hamam böceğigillerden, temiz tutulmayan yerlerde üreyen zararlı bir böcek (Blatta orientalis). |
| hamam böceğigiller | * Düz kanatlılar takımına giren, örnek hayvanıhamam böceği olan bir familya. |
| hamam gibi | * pek sıcak. |
| hamam kesesi | * Hamamda kiri çıkarmak için kullanılan kıldan veya kenevirden örülmüşele geçebilen kese. |
| hamam otu | * Vücuttaki gereksiz kıllarıalmak için çamur kıvamına getirilip sürülen toz. |
| hamam takımı | * Hamamda kullanılan havlu, kese, tas gibi gerekli araçlar. |
| hamam tası | * Banyo ve hamamlarda çeşmeden veya kurnadan su alıp dökünmeye yarayan yayvan kap. |
| hamam yapmak | * yıkanmak. |
| hamama giren terler | * bir işe girişen kimse, o işin güçlüklerini veya masraflarını göze almalıdır. |
| hamamcı | * Hamam işleten kimse. |
| hamamcı olmak | * gusül abdesti alması gerekmek. |
| hamamcılık | * Hamamcı olma durumu veya hamamcının yaptığı iş. |
| hamamın namusunu kurtarmak | * görünüşünü kurtarmaya yönelen birtakım yetersiz çarelere başvurarak kötü bilinen bir yere onur kazandırmaya çalışmak. |
| hamamlık | * Bazıevlerde yıkanmak için ayrılmış, çoğunlukla içi ve yanlarıçinko kaplı, dolaba benzer yer. |
| hamarat | * Ev işlerinde çok çalışan ve becerikli kadın. |
| hamaratça | * Hamarat bir biçimde, hamarat gibi. |
| hamaratlaşma | * Hamaratlaşmak işi. |
| hamaratlaşmak | * Hamarat duruma gelmek, hamarat olmak. |
| hamaratlık | * Hamarat olma durumu. |
| hamarattaze | * Çalışkan, becerikli (olan). |
Kategoriler