| hap | * Kolayca yutulabilmesi için küçük toparlak durumuna getirilmişilâç. * Bir içimlik afyon. |
| hap | * (çocuk dilinde) Yutma sesi. |
| hap etmek | * yemek, yutmak. |
| hapaz | * Avuç. |
| hapazlama | * Hapazlamak işi. |
| hapazlamak | * Avuçlamak. |
| hapçı | * Afyon vb. uyuşturuculara alışmışolan (kimse). |
| hapçılık | * Uyuşturucu madde özelliği taşıyan haplara düşkün olma durumu. |
| hapıyutmak | * kötü bir duruma düşmek. |
| hapır hapır, hapır hupur | * İştahlıve gürültülü bir biçimde (yemek). |
| hapis | * Bir yere kapatıp salıvermeme. * Yasalara göre suçu belirlenen bir kimseyi ceza evine koyma cezası. * Cezaya çarptırılmışsuçluların kapatıldıklarıyer, ceza evi, hapishane. * Ceza evine kapatılmışkimse, mahpus. * Pullarısalıvermemek, kapatmak temeline dayanan bir çeşit tavla oyunu. |
| hapis giymek | * hapis cezasına çarptırılmak. |
| hapis yatmak | * hükümlü olduğu süreyi hapishanede geçirmek. |
| hapishane | * Hapis cezasına çarptırılanların kapatıldıklarıyer, dam, ceza evi, kodes. |
| hapishane kaçkını | * suçlu olup da henüz tutuklanmamışkimse. * kötü, serseri, hoyrat kimse. |
| hapislik | * Hapiste bulunma durumu veya süresi. |
| haploit | * Olgun bir üreme hücresinde bulunan kromozom takımı. |
| haploloji | * Bkz. Orta hece yutumu. |
| hapsedilme | * Hapsedilmek işi. |
| hapsedilmek | * Hapsetmek işi yapılmak. |
| hapsetme | * Hapsetmek işi. |
| hapsetmek | * Bir suçluyu hapishaneye koymak. * Bir yere kapatıp salıvermemek. * Bir kimseyi veya bir şeyi boşu boşuna tutmak, alıkoymak. |
| hapsettirme | * Hapsettirmek işi. |
| hapsettirmek | * Hapsedilmesine yol açmak. |
| hapşırık | * Aksırık. |
| hapşırıklı | * Aksırıklı. |
| hapşırma | * Hapşırmak işi, aksırma. |
| hapşırmak | * Aksırmak. |
| hapşırtma | * Hapşırtmak işi. |
| hapşırtmak | * Aksırtmak. |
| hapşu | * Hapşırma sesi. |
| hapt | * “Bir tartışmada karşısındakini susturmak ve karşılık veremez duruma getirmek” anlamında haptetmek birleşik fiilinde geçer. |
| haptetme | * Haptetmek işi. |
| haptetmek | * Karşısındakini susturmak, cevap veremez durumunda bırakmak. |
| har | * Birtakım ikileme ve deyimlerde çeşitli anlamlarla geçer. |
| har | * Sıcak, kızgın, yakıcı. |
| har gür | * tartışıp çekişme, tartışıp çekişerek. |
| har gür | * Bkz. har. |
| har har | * Gürültülü, bol ve sürekli olarak. |
| har hur | * karışıklık ve anlaşmazlık. |
| har hur | * Bkz. har. |
| har vurup harman savurmak | * düşüncesizce ve hesapsızca harcamak, bol bol harcayıp tüketmek. |
| hara | * At üretilen çiftlik, aygır deposu. |
| hara | * Hare. |
| harabat | * Yıkıntılar, harabeler, viraneler. * (Divan edebiyatında) İçkili eğlence yeri, meyhane. |
| harabatî | * Maddî şeylere değer vermediği için üstüne başına özenmeyen, dağınık, derbeder. * Vaktini meyhanelerde veya zevk ve sefada geçiren (kimse). |
| harabatîlik | * Harabatî olma durumu, dağınıklık, derbederlik. |
| harabe | * Eski çağlardan kalmışşehir veya yapı, ören, kalıntı. * Yıkılmışveya yıkılmaya yüz tutmuşyapı, yıkı. |
| harabelik | * Harap olmuşyer, ören. |
| haraca bağlamak | * bir kimseyi belli zamanlarda kendisine belli miktarda para vermeye zorlamak. |
Kategoriler