| has un | * Kepeğinden bütünüyle ayrılmış birinci sınıf un. |
| hasa | * Bkz. hasse. |
| Hasanpaşa köftesi | * Fırında kaşar ve maydanoz, soğan karışımı ile hazırlanan sosla pişirilen köfte. |
| hasar | * Herhangi bir olayın yol açtığı, kırılma, dökülme, yıkılma gibi zarar. |
| hasara uğramak | * zarar görmek, yıkılmak, harap olmak. |
| hasarlı | * Hasara uğramış. |
| hasat | * Ürün kaldırma, ekin biçme işi. * Bu biçimde toplanmışürün. |
| hasatçı | * Ürün kaldırma, toplama, ekin biçme işi ile uğraşan kimse. |
| hasatçılık | * Hasatçı olma durumu. * Hasatçının işi. |
| hasbelkader | * Rastlantısonucu olarak, tesadüfen. |
| hasbetenlillâh | * Tanrı için, Tanrıuğruna, Tanrırızası için, hiçbir karşılık beklemeksizin. |
| hasbıhâl | * Söyleşi, sohbet. |
| hasbıhâl etmek | * söyleşmek, karşılıklıkonuşmak, sohbet etmek. |
| hasbî | * Gönüllü ve karşılıksız yapılan. * Sebepsiz. |
| hasbî geçmek | * (bir şeye) önem vermemek, ilgi göstermemek, kısa kesmek. |
| hasbîlik | * Gönüllü ve karşılıksız işyapma, gönüllülük. |
| hasebi nesebi | * Soyu sopu. |
| hasebiyle | * Dolayısıyla, …-dan / -den ötürü. |
| haseki | * OsmanlıDevletinde bir görevde eskimişolanlara verilen unvan. * Bostancı ocağının küçük dereceli subayları. * Osmanlısarayında karavaşlar arasından seçilen padişah gözdesi. |
| haseki sultan | * Padişahtan çocuğu olan karavaş. |
| hasekiküpesi | * Düğün çiçeğigillerden bir süs bitkisi (Aquilegia). |
| hasenat | * Yararlı, iyi, güzel işler. |
| hasep | * Kişisel özellikler, nitelikler. |
| haset | * Kıskançlık, çekememezlik, günü. |
| haset etmek | * kıskanmak, çekememek, günülemek. |
| hasetçi | * Kıskanç, günücü. |
| hasetlenme | * Hasetlenmek işi. |
| hasetlenmek | * Kıskanmak, çekememek. |
| hasetli | * Haset dolu. |
| hasetlik | * Haset olma durumu, hasetçi davranış, kıskançlık, günücülük. |
| hasıl | * Yeni başak tutmaya başlamışyeşil ekin. |
| hâsıl | * Olan, ortaya çıkan; görünen. |
| hâsıl olmak | * ortaya çıkmak, türemek. |
| hâsıla | * Bir işten elde edilen sonuç. |
| hâsılat | * Ürün. * Gelir, kazanç. |
| hâsılatlı | * Gelir getiren; ürün veren. |
| hâsılı | * Sözün kısası, kısacası. |
| hâsılıvelkelâm | * Sözün kısası, kısacası, özetlersek. |
| hâsılıkelâm | * Bkz. hâsılıvelkelâm. |
| hasım | * Düşman, yağı. * Bir oyun, dava veya yarışta karşıtaraf. |
| hasımca | * Hasım gibi davranarak. |
| hasımlık | * Hasım olma durumu. * Düşmanlık, yağılık. |
| hasır | * Saz, kabuk, yaprak gibi bir bitki maddesiyle örülmüştaban veya tavan örtüsü. * Tamamıveya bir bölümü böyle bir örgüden yapılmışolan. |
| hasır | * Ayırma, (bir şeyi) özgü kılma. |
| hasır otu | * Hasır otugillerden, bataklıklarda yetişen düz, ince uzun ve dayanıklı olan yapraklarıkıtık yapmaya, hasır ve zembil örmeye yarayan bir saz, zembil otu, semerci sazı, su kamışı, kofa, kiliz (Typha). |
| hasır otugiller | * Su kıyılarında yetişen, örneği hasır otu olan bir bitki familyası. |
| hasıraltı | * “Bir işi isteyerek, bilerek ve haksız olarak yürütmemek, örtbas etmek” anlamında hasıraltıetmek deyiminde geçer. |
| hasırcı | * Hasır ören veya satan kimse. |
| hasırcılık | * Hasır örme zanaatıveya satma işi. |
| hasırlama | * Hasırlamak işi. |
Kategoriler