| z, Z | * Türk alfabesinin yirmi dokuzuncu ve son harfi. Ze adıverilen bu harf ses bilimi bakımından ötümlü dişeti sızıcısını gösterir. |
| zaaf | * Düşkünlük, eksiklik, yetersizlik, zayıflık, dayanamama. * İrade zayıflığı. |
| zaaf saymak | * eksiklik olarak görmek. |
| zabıt | * Zapt. * Tutanak. |
| zabıt tutmak | * tutanak düzenlemek. |
| zabıta | * Yurt içinde genel düzen ve güveni korumakla görevli, iç işlerine bağlıkolluk gücü. * Şehirlerde güvenliği ve belediye hizmetlerinin güvenliğini sağlamakla görevli yönetim. |
| zabıtname | * Tutanak. |
| zabit | * Rütbesi teğmenden binbaşıya kadar olan asker, subay. * Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran. |
| zabitan | * Subaylar. |
| zabitlik | * Zabit olma durumu. |
| zaç | * Kükürtle demir birleşimlerinden biri. |
| zaç yağı | * Derişik sülfürik asidin diğer adı, kara boya. |
| zade | * Oğul, evlât. * Doğmuş. |
| zadegân | * Soylular, aristokrasi. |
| zadegânlık | * Zadegân olma durumu. |
| zafer | * Savaşta kazanılan başarı, utku. * Bir yarışma veya uğraşıda çaba harcayarak elde edilen başarı. |
| Zafer Bayramı | * 30 Ağustos 1922’de kazanılan büyük zaferi kutlamak üzere yasayla kabul edilmişolan resmî bayram. |
| zafiyet | * Arıklık, zayıflık. * Dermansızlık, güçsüzlük. |
| zafran | * Safran. |
| zağ | * Kılağı. |
| zağanos | * Bir cins doğan. |
| zağar | * Bir cins av köpeği. |
| zağara | * Yakanın üzerine dikilen kürk, yaka kürkü. |
| zağarcı | * Osmanlıİmparatorluğunda padişahın av köpeklerine bakan görevli. |
| zağarlık | * Av köpeği gibi izleme, köpeklik. |
| zağcı | * Bileyici. |
| zağcılık | * Bileyicilik. |
| zağlama | * Zağlamak işi, kılağılama. |
| zağlamak | * Kılağılamak, kılağıvermek. |
| zağlanma | * Zağlanmak işi, kılağılanma. |
| zağlanmak | * Zağlamak işine konu olmak veya zağlamak işi yapılmak, kılağılanmak. |
| zağlı | * Kılağılı. |
| zahir | * Açık, belli. * Dışyüz, görünüş. * Kuşkusuz, elbette, şüphesiz. * Görünüşe göre, anlaşılan, meğer. |
| zahir | * Yardım eden, destekleyen, arka çıkan. |
| zahirde | * Görünüşte. |
| zahire | * Gereğinde kullanılmak için saklanan tahıl. |
| zahiren | * Görünüşte, görünüşe göre. |
| zahirî | * Görünen, görünürdeki. * İçten olmayan yapmacık. |
| zahit | * Dinin yasak ettiği şeylerden sakınıp buyurduklarınıyerine getiren (kimse). * Kaba sofu. |
| zahitlik | * Zahit olma durumu. |
| zahmet | * Sıkıntı, güçlük, yorgunluk, eziyet, meşakkat. |
| zahmet çekmek | * sıkıntıya katlanmak, güçlükle karşılaşmak. |
| zahmet etmek (zahmete girmek veya zahmete katlanmak) | * biri için yorulmak veya masrafa girmek. * çaba harcamak, gayret göstermek. |
| zahmet olmak | * yapılan bir işten sıkıntı, yorgunluk duymak. |
| zahmet olmazsa | * “rica ederim” yerine kullanılan bir nezaket sözü. |
| zahmet vermek | * sıkıntıvermek. |
| zahmete sokmak | * birine yorgunluk vermek veya masraf ettirmek. |
| zahmetine değmek | * verilen emeği karşılamak. |
| zahmetli | * Zahmetle yapılan, yorucu, sıkıntılı, eziyetli, güç. * Sıkıntıveren. |
Kategoriler