| zılgıt yemek | * azar işitmek. |
| zılgıtlanma | * Zılgıtlanmak işi veya durumu. |
| zılgıtlanmak | * Zılgıt yemek, azar işitmek. |
| zımba | * Delgeç. * Delgeçle açılan delik. |
| zımbalama | * Zımbalamak işi veya durumu. |
| zımbalamak | * Bir şeyin üzerinde zımba ile delik açmak. * Bıçaklamak, bıçakla vurmak, öldürmek. |
| zımbalanma | * Zımbalanmak işi veya durumu. |
| zımbalanmak | * Zımbalanmak işi yapılmak. |
| zımbalatma | * Zımbalatmak işi veya durumu. |
| zımbalatmak | * Zımba ile işlem yaptırmak. |
| zımbalı | * Zımbası olan. |
| zımbalıdefter | * Kolay koparılabilsin diye yapraklarının dibi zımbalanmışolan defter. |
| zımbırdatma | * Zımbırdatmak işi veya durumu. |
| zımbırdatmak | * Telli bir çalgıyıacemice çalmak. * Herhangi bir şeyden çirkin ve kulağıtırmalayan sesler çıkarmak. |
| zımbırtı | * Telli bir çalgıyıacemice çalarak çıkarılan çirkin ses. * Bu çirkin sesi çıkaran şey. * Adıhatırlanmayan veya söylenilmek istenmeyen ufak ve değersiz bir şeyi anlatmak için kullanılır. |
| zımnen | * Üstü kapalı olarak, dolayısıyla. |
| zımnında | * Dolayısıyla, için. |
| zımnî | * Kapalı olarak yapılan veya söylenen, dolayısıyla anlatılan; kapalı, gizli. * İçerik. |
| zımpara | * Çok sert alümin billûrlarıkapsayan ve aşındırıcı olarak kullanılan doğal kaya. |
| zımpara kâğıdı | * Maden, tahta ve daha başka şeylerin yüzünü aşındırıp düzeltmeye ve parlatmaya yarar, üstüne zımpara tozu yapıştırılmışkalınca kâğıt. |
| zımpara taşı | * Yüzeylerinden biri üzerinde çalışan ve düzlemsel yüzeyleri düzeltmede kullanılan taşlama taşı. |
| zımpara tozu | * Taşkesme çarklarının üzerine yapıştırılan maden tozu. |
| zımparalama | * Zımparalamak işi veya durumu. |
| zımparalamak | * Bir şeyin yüzeyine zımpara sürmek. |
| zımparalanma | * Zımparalanmak işi veya durumu. |
| zımparalanmak | * Zımparalamak işi yapılamak. |
| zındık | * Tanrı’ya ve ahrete inanmayan. |
| zındıklık | * Tanrı’ya ve ahrete inanmama durumu. |
| zıngadak | * Birdenbire ve sarsıntı ile (durmak, oturmak, düşmek). |
| zıngıl zıngıl | * Zangır zangır. |
| zıngıldama | * Zıngıldamak işi veya durumu. |
| zıngıldamak | * Zangırdamak. |
| zıngır zıngır | * Zangır zangır. |
| zıngırdama | * Zıngırdamak işi veya durumu. |
| zıngırdamak | * Zangırdamak. |
| zıngırdatma | * Zıngırdatmak işi veya durumu. |
| zıngırdatmak | * Zangırdamasına sebep olmak, titremek. |
| zıngırtı | * Zangırdama sesi. |
| zınk | * Hızla giden bir şeyin birdenbire durduğu an çıkardığısesi anlatır. |
| zınk diye durmak | * birdenbire durmak. |
| zıp | * Zıplayan veya birdenbire fırlayan bir şeyin hareketini veya çıkardığısesi anlatır. |
| zıp diye çıkmak | * hiç beklenmeyen bir zamanda ortaya çıkmak. |
| zıp zıp | * Zıplayarak. |
| zıp zıp zıplamak | * çok sevinmek. |
| zıpçıktı | * Türedi. * Görgüsüz, fırsatçıkimse. |
| zıpır | * Delişmen. |
| zıpırlık | * Delişmenlik. |
| zıpka | * Karadeniz kıyısıhalkının giydiği dar paçalıpotur. |
| zıpkın | * Büyük balıklarıvurup çekmeye yarayan ucu çengelli mızrak. |
| zıpkıncı | * Zıpkın olarak balık avlayan kimse. |
Kategoriler