| ayıklık | * Ayık olma durumu. |
| ayıkmak | * Ayılmak, kendine gelmek, uyanmak, aklı başına gelmek. |
| ayıkulağı | * Çuha çiçeğinin bir türü (Primula auricula). |
| ayılık | * Kabalık, kaba davranış. |
| ayılık etmek | * kaba davranmak. |
| ayılıp bayılmak | * birini kendinden geçercesine sevmek. * aşırıölçüde sinir bunalımları geçirmek. |
| ayılma | * Ayılmak işi. |
| ayılmak | * Sarhoşluk, baygınlık gibi bir durumdan kurtulmak, kendine gelmek. * aklı başına gelip gerçeği görmek. |
| ayıltı | * İçki içmiş bir kimsenin duyduğu başağrısıve sersemlik, mahmurluk. |
| ayıltma | * Ayıltmak işi. |
| ayıltmak | * Ayılmasını sağlamak. |
| -ayım / -eyim | * İstek kipi tekil 1. kişi eki: yaz-ayım, çiz-eyim, oku-y-ayım, bekle-y-eyim vb. |
| ayın | * Arap alfabesinde on sekizinci, Osmanlıalfabesinde yirmi birinci harf. |
| ayın on dördü | * Dolunay. |
| ayın on dördü gibi | * yüzü çok güzel (kadın veya kız). |
| ayınga | * Kaçak tütün, tütün. |
| ayıngacı | * Tütün kaçakçısı. |
| ayıngacılık | * Tütün kaçakçılığı. |
| ayının kırk türküsü var, kırkıda Ahlat üstüne | * bir kimsenin hep aynışeyi veya hikâyeyi anlatmasıkarşısında söylenir. |
| ayınlarıçatlatmak | * bu harfin gösterdiği Arapçaya özgü sesi gırtlakta boğumlamaya çalışmak. |
| ayıp | * Toplumun ahlâk kurallarına aykırı olan, utanılacak durum veya davranış. * Kusur, eksiklik. * Utanç veren. |
| ayıp etmek (veya yapmak) | * yakışıksızca davranmak. |
| ayıp yerler | * vücutta örtülü tutulması gereken yerler. |
| ayıplama | * Ayıplamak işi, takbih. |
| ayıplamak | * Kınamak, takbih etmek. |
| ayıplanma | * Ayıplanmak işi. |
| ayıplanmak | * Ayıplamak işine konu olmak. |
| ayıplı | * Ayı bı, kusuru olan. |
| ayıpsız | * Ayı bı, kusuru olmayan. |
| ayıptır söylemesi | * “bunu söylemek size karşısaygısızlık olacak, ama söylemek zorundayım” anlamında özür dilemek için kullanılır. * övünmek gibi olmasın ama. |
| ayıraç | * Cisimleri, birleşime veya ayrışıma uğratarak niteliklerini belirtmede kullanılan madde, miyar. |
| ayıran | * Işığıyalın ögelerine ayırma özelliği olan. |
| ayırıcı | * Ayırma özelliği veya gücü olan. |
| ayırım | * Ayırmak işi. |
| ayırım yapmak | * eşit davranışta bulunmamak, fark gözetmek. |
| ayırım yaratmak | * farklılık çıkarmak, ikilik ortaya atmak. |
| ayırımlama | * Ayırım yapmak işi. |
| ayırımlamak | * Ayırım yapmak. |
| ayırma | * Ayırmak işi. |
| ayırmaç | * Bir şeyi benzerlerinden ayırt etmeye yarayan durum veya öge, farika. |
| ayırmak | * Bölmek. * Bir bütünden bir parçayıherhangi bir amaçla bir tarafa koymak, saklamak. * Bir yeri bir engelle bölmek. * Birbirinden uzaklaştırmak. * Nitelik değişikliğini anlamak. * Seçmek. * İki veya daha çok kimse arasındaki anlaşmayı, uzlaşmayı bozmak. * Farklıdavranmak, fark gözetmek. * (bir şey veya yeri) Bir şey veya kimse için kullanmayı belirlemek, tahsis etmek. |
| ayırt edilmek | * Ayırt etmek işine konu olmak. |
| ayırt etmek | * Birkaç şeyi birbirinden ayıran niteliği anlamak, tefrik etmek, temyiz etmek. |
| ayırtı | * Aynıcinsten olan şeyler arasındaki ince fark, nüans. |
| ayırtma | * Ayırtmak işi. |
| ayırtmak | * Ayırmak işini yaptırmak. |
| ayırtman | * Sınavlarda, soruların hazırlanmasından notların verilmesine kadar bütün değerlendirme çalışmalarına katılan görevli, mümeyyiz. |
| ayırtmanlık | * Ayırtmanın görevi, mümeyyizlik. |
| ayıt | * Mine çiçeğigillerden, Akdeniz çevresinde yetişen, mavi, beyaz veya menekşe renginde çiçekler açan, 1-2 m boyunda bir ağaççık, hayıt (Vitex agnus-castus). |
| ayıya kaval çalmak | * anlayışsız bir kimseye bir şey anlatmaya çalışmak. |
Kategoriler