| abartmak | * Bir şeyi olduğundan büyük veya çok göstererek anlatmak, mübalâğa etmek. |
| abartmalı | * Abartılmış, mübalâğalı. |
| abartmasız | * Abartılmamış, abartmadan, mübalâğasız. |
| abasız | * Abası olmayan, aba giymemişolan. |
| abaşo | * Alt, alttaki, aşağı. * Gemiyi baştan veya kıçtan halatla karaya bağlama. |
| abat | * Bayındır, mamur. * Şen, rahat. |
| abat etmek | * mamur etmek, rahata kavuşturmak, zenginleştirmek, gönendirmek. |
| abat eylemek | * abat etmek. |
| abat olmak | * mutlu olmak, rahata kavuşmak, gönenmek. |
| abayısermek | * bir yere teklifsizce yerleşmek. |
| abayıyakmak | * gönül vermek, tutulmak, âşık olmak. |
| Abaza | * Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk ve bu halka mensup olan kimse. |
| Abazaca | * Abazalar tarafından kullanılan dil. |
| abazan | * Karnıaç olan (kimse). * Uzun süre kadınsız kalan (erkek). |
| abazan kalmak | * uzun süre cinsel ilişkide bulunmamak, kadınsız kalmak. |
| abazanlık | * Abazan olma durumu. |
| Abbas yolcu | * yola çıkacak kimse. |
| Abbasî | * Abbas bin Abdülmuttalib soyundan gelen, Bağdat merkez olmak üzere Ön Asya ve Kuzey Afrika’da 750- 1258 tarihleri arasında hüküm süren sülâle. |
| abd | * Kul. * Köle. |
| Abdal | * Safevîler devrinde İran’da yaşayan Türk oymaklarından biri. * Anadolu’da yaşayan birtakım oymaklara verilen ad. |
| abdal | * Eskiden bazı gezgin dervişlere verilen ad. * Dilenci kılıklı, üstü başıperişan kimse. * Bkz. aptal. |
| abdala malûm olur | * bir şeyin olacağınıönceden sezen kimseler için şaka yollu söylenir. |
| abdallık | * Abdal olma durumu. |
| abdest | * Müslümanların, bazı ibadetleri yapabilmek için el, ağız, burun, yüz, kol, ayak yıkama ve başa, enseye ıslak el gezdirme, kulağıtemizleme biçiminde yaptıklarıarınma. * İdrar yapma ve kalın bağırsağı boşaltma. |
| abdest almak | * abdest yoluyla arınmak. * namaz kılmak için gerekli yıkama kurallarınıyerine getirmek. |
| abdest bozmak | * ayak yoluna gitmek. |
| abdest bozulmak | * yeniden abdest alma gereği ortaya çıkmak. |
| abdest tazelemek | * yeniden abdest almak. |
| abdestbozan | * Şeritgillerden, vücudu yassı, birbirine kenetlenmiş boğumları bulunan ve bazısı metrelerce boyda olan bir bağırsak asalağı, tenya, şerit. |
| abdestbozan otu | * Gülgillerden, siyah ve yeşil boya çıkarılan bir bitki (Poterium spinosum). |
| abdesthane | * Abdest bozacak yer, ayak yolu, tuvalet. |
| abdesti gelmek (veya olmak) | * abdest bozmaya ihtiyaç duymak. |
| abdesti kaçmak | * abdest bozma ihtiyacıvarken yok olmak. |
| abdestinde namazında | * dindar. |
| abdestinden şüphesi olmamak | * yaptığı işte kusuru olmadığını kesin olarak bilmek. |
| abdestini vermek | * azarlamak. |
| abdestli | * Abdest almış bulunan veya abdesti bozulmamış olan. |
| abdestlik | * Abdest alınacak yer. * Abdest alınırken giyilen ve kolsuz hırkaya benzeyen bir tür giyecek. * Abdest almaya yarayan. |
| abdestsiz | * Abdest almamışveya abdesti bozulmuşolan. |
| abdestsiz yere basmamak | * din buyruklarına titizlikle uymak. |
| abdiâciz | * Alçak gönüllülük bildirmek üzere “ben” yerine kullanılır. |
| abdülleziz | * Akdeniz bölgesinde ve Afrika’da yetişen çok yıllık ve otsu bir bitki (Cyperus esculentus). * Bu bitkinin yemiş gibi yenilen, tatlıve yağlı ürünü. |
| abece | * Bkz. alfabe. |
| abece sırası | * Bkz. alfabe sırası. |
| abecesel | * Bkz. alfabetik. |
| aberasyon | * Sapınç. |
| abes | * Akla ve gerçeğe aykırı. * Gereksiz, lüzumsuz, yersiz, boş. |
| abes bulmak | * gereksiz, saçma saymak. |
| abes kaçmak | * uygunsuz düşmek. |
| abesle uğraşmak (veya abesle iştigal etmek) | * yersiz, yararsız şeylerle vakit öldürmek. |
Kategoriler