| ağıtçı | * Ölüye ağıt söylemek için para ile getirilen kimse, sağucu. |
| ağıtçılık | * Ağıtçının işi veya mesleği. |
| ağıtlama | * Ölmüşleri anmak için düzenlenen törende okunan övgü. |
| ağız | * Yüzde, avurtlarla iki çene arasında, ses çıkarmaya, soluk alıp vermeye ve besinleri içine almaya yarayan boşluk. * Bu boşluğun dudaklarıçevrelediği bölümü. * Kapların veya içi boşşeylerin açık yanı. * Bir akarsuyun denize veya göle döküldüğü yer, munsap. * Koy, körfez, liman, yol gibi yerlerin açık yanı. * Birkaç yolun birbirine kavuştuğu yer, kavşak. * Kesici aletlerin keskin yanı. * Bir dilin sınırları içinde, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyişözelliği. * Birini yanıltmak, kandırmak amacıyla dolambaçlı birtakım sözler söyleme özelliği. * Bir bölge ezgilerinde görülen özelliklerin tümü. * Bazen “kez” anlamına gelir. * Üslûp, ifade özelliği. * (tehlikeli şeyler için) Pek yakın yer. |
| ağız | * Yeni doğurmuşmemelilerin ilk sütü. |
| ağız açmak | * söz söylemek, konuşmak. * azarlamak, paylamak. |
| ağız açmamak | * tek bir söz olsun söylememek, susup kalmak. |
| ağız açtırmamak | * çok konuşarak başkalarının söz söylemesine, konuşmasına engel olmak. |
| ağız ağıza | * ağzına kadar, tamamen. |
| ağız ağıza vermek (veya konuşmak) | * iki kişi birbirine pek yakın durarak başkaları işitmeyecek biçimde konuşmak. |
| ağız alışkanlığı | * Çok söylendiği için bir sözü sık sık kullanma durumu. |
| ağız aramak (veya yoklamak) | * öğrenmek istenilen şeyi söyletecek yolda dil kullanmak. |
| ağız birliği | * Bir konuda anlaşarak aynı biçimde konuşma, söz birliği. |
| ağız birliği etmek | * bir konuda anlaşarak aynışekilde konuşmak, söz birliği etmek. |
| ağız birliği etmek | * bir konuda anlaşarak aynı biçimde konuşmak, söz birliği etmek. |
| ağız burun birbirine karışmak | * dayak yeme sonunda yüzü, yara bere içinde kalmak. * yüzde aşırıöfke, üzüntü, yorgunluk gibi durumların izleri görünmek. |
| ağız dalaşı | * Ağız kavgası, karşılıklıatışma, bağrışma, dil dalaşı. |
| ağız değişikliği | * Yemeğin çeşidinde değişiklik. |
| ağız değiştirmek | * önce söylediğini başka türlü anlatmak. |
| ağız dil vermemek | * hiç konuşmamak, susmak. |
| ağız dolusu | * Ağzın alabileceği kadar. * (küfür için) Birbiri ardınca, birçok. |
| ağız kâhyası | * Birinin söyleyeceği sözlere karışan kimse. |
| ağız kalabalığı | * Birbirini tutmayan gereksiz sözler. |
| ağız kalabalığına getirmek | * birini gereksiz sözler söylemek yolu ile şaşırtmak. * söz söyleme becerisine sahip olma. |
| ağız kavafı | * Karşısındakini kandırmak için gerekli gereksiz çok söz söyleyen. |
| ağız kavgası | * Karşılıklıağır sözler söyleyerek yapılan çekişme, atışma, dil kavgası. |
| ağız kokusu | * Bir kimsenin çekilmez davranışları, istekleri, sözleri. |
| ağız kullanmak | * duruma, ortama göre söz söylemek, sözünü amacına göre değiştirmek. |
| ağız nişanı | * Yalnız sözle yapılan nişanlanma. |
| ağız satmak | * yüksekten atarak kendini övmek. |
| ağız şakası | * Sözle yapılan şaka. |
| ağız tadı | * (ailede veya toplumda) Dirlik düzenlik, iyi geçinme veya rahatlık. |
| ağız tadıyla | * huzurla, rahatlık içinde, içine sine sine, lezzetini duyarak. |
| ağız tamburasıçalmak | * sözle avutmaya, oyalamaya çalışmak. |
| ağız tatsızlığı | * Bir topluluk içindeki geçimsizlik, huzursuzluk. |
| ağız tıkamak | * konuşma imkânıvermemek. |
| ağız tüfeği | * Mermileri şiddetle üflenerek fırlatılan bir çeşit tüfek taslağı. |
| ağız tütünü | * Keyif için ağızda çiğnenen bir tür tütün. |
| ağız ünlüsü | * Geniz yoluna kaymadan çıkan ünlü, ağızsıl ünlü. |
| ağız yapmak | * birini kandırma, yanıltma amacıyla duygularını, düşüncelerini olduğundan başka türlü gösterecek biçimde konuşmak. |
| ağız yaymak | * açık ve dürüst konuşmaktan kaçınmak. |
| ağız yer, yüz utanır | * armağan alan, armağanıverenin isteğini yerine getirmeye çalışır. |
| ağız yoklamak | * Bkz. ağız aramak. |
| ağızda dağılmak | * (genellikle hamur işi için) iyi pişmişve lezzetli olmak. |
| ağızda sakız gibi çiğnemek | * bir söz veya düşünceyi sık sık tekrarlayıp durmak. |
| ağızdan | * Yazılı olmayarak, sözle, sözlü, şifahî. |
| ağızdan ağıza | * Herkes birbirine söyleyerek. |
| ağızdan ağza dolaşmak (veya geçmek) | * herkes birbirine söylemek. |
| ağızdan burun yakın, kardeşten karın yakın | * “insanın kendi yararıher şeyden önemlidir” anlamında kullanılır. |
| ağızdan dolma | * (top veya tüfek için) Namlusu ağzından doldurulan. |
Kategoriler