| aile gazinosu | * Sadece evlilerin girebildiği ve birlikte eğlendikleri yer. |
| aile hayatı | * Aile bireylerinin bütün işlerini düzenli olarak ev içinde yapma durumu. |
| aile hukuku | * Aileyi oluşturan kişilerin karşılıklıhak ve görevlerini düzenleyen hukuk dalı. |
| aile meclisi | * Aile makamının görevini yerine getiren kan veya soy hısımlarından en az üç kişiden oluşan heyet. |
| aile ocağı | * Ailenin kurduğu, yerleştiği, geliştirdiği ev. |
| aile plânlaması | * Ailede çocuk edinmeyi sınırlama, doğum kontrolu. |
| aile reisi | * Kanunlara göre aile yükümlülüğünü taşıyan kimse. |
| aile saadeti | * Genellikle karı, koca bazen de büyükler ve çocuklar arasındaki uyum, anlaşma, sevgi ve hoşgörü. |
| ailece | * Bütün aile birlikte. |
| ailecek | * Ailece. |
| ailelik | * Aile sayısının bütünü. |
| ailesiz | * Ailesi olmayan. |
| ailevî | * Aile ile ilgili. |
| ait | * İlgilendiren, ilişkin, ilişik, ilgili, için, -e düşen. |
| ait olmak | * ilgilendirmek, birinin olmak, birine düşmek. |
| ajan | * Bir devlet veya kuruluşun gizli amaçları için çalışan kimse, casus. * Bir kimsenin, bir ortaklığın veya bir devletin bazı işlerini gören kimse, işgörevlisi, temsilci. |
| ajanda | * Unutulmaması için gerekli notlarıyazmaya yarayan takvimli defter, andaç. |
| ajanlık | * Ajan olma durumu. * Ajanın görevi. |
| ajans | * Haber toplama ve yayma işiyle uğraşan kuruluş. * Bir ticarî kuruluşu tanıtan, onunla ilgili bilgi aktaran ve bu yolla kazanç sağlayan işkolu. * Bu işkollarının çalıştığı büro. |
| ajitasyon | * Ruhsal gerginliğin dışa vurması. |
| ajur | * Delikli örgü, gözenek. |
| ajurlu | * Ajuru olan veya her yanıajur biçiminde işlenmiş bulunan, gözenekli. |
| ak | * Kar, süt gibi şeylerin rengi, beyaz, kara ve siyah karşıtı. * Bu renkte olan. * Temiz namuslu. * Sıkıntısız, rahat. * Beyaz leke. * Bazışeylerde beyaz bölüm. |
| -ak / -ek | * İsimden isim türeten ek (küçültme eki): baş-ak, ben-ek vb. |
| -ak / -ek | * Fiilden yer isimleri türeten ek: dur-ak, yat-ak vb. |
| -ak / -ek | * Fiilden alet isimleri türeten ek: or-ak, bıç-ak, tara-k, ele-k, küre-k vb. |
| ak ağa | * Saraylarda hizmet gören hadım ağalarının beyaz ırktan olanı. |
| ak Arap | * Arap sözcüğü “zenci” anlamına da geldiğinden asıl Arapların söz konusu olduğu anlatılmak istenirken kullanılır. |
| ak basma | * Ak su, perde, katarakt. |
| ak basmak | * Göze beyaz leke inerek görme yetisini yitirmek. |
| ak benek | * Gözün saydam tabakasında bir yara veya çı ban sonucunda oluşmuş, görmeyi derece derece azaltan beyaz benek. |
| ak demir | * Dövme demir. |
| ak don kara don geçitte belli olur | * Bkz. akıkarası geçitte belli olur. |
| ak düşmek | * (saç ve sakal) tek tük ağarmaya başlamak. |
| ak gözlü | * Gözlerinin rengi pek açık olan ve nazarının hemen değdiğine inanılan (kimse). |
| ak gün ağartır, kara gün karartır | * mutlu bir yaşayışkişiyi dinç kılar, mutsuz bir yaşayışise yıpratır. |
| ak kan | * Lenf. |
| ak kan yangısı | * Adenit. |
| ak koyunun kara kuzusu da olur | * iyi bir aileden kötü bir çocuk da çıkabilir. |
| ak köpek kara köpek geçit başında belli olur | * kimin ne olduğu deney veya sınav sonunda anlaşılır. |
| ak madde | * Demet durumundaki sinir liflerinden oluşan beynin iç, omuriliğin dıştabakası. |
| ak mıkara mıönüne düşünce görürsün | * şimdiden boşuna düşünme, sonuç belli olduğu zaman anlarsın. |
| ak pak | * tertemiz. * saçısakalıağarmış. |
| ak pak | * Bembeyaz, temiz, parlak. |
| ak pas | * Lâhana, turp, şalgam, karnabahar gibi bitkilerin kök dışındaki bütün bölgelerine yerleşebilen, özellikle semiz otugillerde karşılaşılan yosunumsu mantar (Albugo candida). |
| ak sakaldan yok sakala gelmek | * çok yaşlanıp iyice kuvvetten düşmek. |
| ak sülümen | * Cıva ile klorun birleşimi olan, çok zehirli, beyaz bir toz, süblime, sülümen. |
| ak yazılı | * Bahtlı, şanslı. |
| ak yel | * Güneyden esen rüzgâr, lodos. |
| ak yem | * İzmarit, istavrit, uskumru gibi balıkların beyaz etinden yapılan ve oltada kullanılan yem. |
Kategoriler