| bal | * Özellikle bal arılarının bitki ve çiçeklerden topladıkları bal özünden yapıp, kovanlarındaki petek gözlerine doldurdukları, rengi beyazdan esmere kadar değişen tatlı, koyu, sıvımadde. * Olgunlaşmışincirin, dışına sızan tatlısı. * Ağaçların kabuğundan sızarak pıhtılaşan besi suyu. |
| bal alacak çiçeği bilmek (veya bulmak) | * çıkar sağlanabilecek yeri veya şeyi bilmek veya bulmak. |
| bal arısı | * Zar kanatlılardan, bal yapan eklem bacaklıtürü (Apis mellifica). |
| bal bal demekle ağız tatlılanmaz | * sözde kalan dilek ve tasarıların iş bitirmede hiçbir etkisi olmaz. |
| bal başı | * En temiz bal. |
| bal çiçeği | * Almaşık yapraklı, kırmızıveya kırmızıya çalar sarırenkli çiçekli ağaççık. |
| bal dök de yala | * bir yerin çok temiz olduğunu anlatır. |
| bal dudak | * Bkz. bal dudaklı. |
| bal dudaklı | * Tatlıdilli. |
| bal gibi | * pek tatlı. * şüpheye yer bırakmadan, çok iyi, adamakıllı. |
| bal kabağı | * İçi turuncu, iri ve tatlı bir kabak çeşidi (Cucurbita moschata). * Aptal, beyinsiz kimse. |
| bal kelebeği | * Bal kovanlarına çok zarar veren bir böcek (Galleria mellonella). |
| bal mumu | * Arıların peteklerini yapmak için karın halkalarıarasından salgıladıklarıyumuşak ve sarımsımadde. * Bu maddenin sanayide kullanılmak için yapay olarak hazırlanmışı. |
| bal mumu gibi erimek | * çok zayıflamak. |
| bal mumu macunu | * Mobilyadaki kusurların onarımında kullanılan, toprak boya ile renklendirilmiş bal mumu. |
| bal mumu yapıştırmak | * unutulmaması için işaret edip dikkati çekmek. |
| bal özlü | * Bal özü bulunduran. |
| bal özü | * Bazıçiçeklerin içinde bulunan, arıların bal yapmak için emdikleri tatlısıvı, nektar. |
| bal özü bezi | * Bitkilerin yaprak, yumurtalık ve erkek organlarının dibinde bulunan ve bal özü çıkaran bez. |
| bal özülük | * Çiçeklerde bal özünü çıkaran bezlerin bulunduğu organ. |
| bal peteği | * Arıların içine bal doldurduğu bal mumu levha. |
| bal rengi | * Kahverengine çalan sarırenk. * Bu renkte olan. |
| bal sağmak | * kovandan bal ürünü almak. |
| bal tutan parmağınıyalar | * imkânları geniş bir işin başında bulunan kimse bu imkânlardan az da olsa yararlanır. |
| bala | * Yavru, çocuk. |
| balaban | * İri, büyük. * Şişman, gürbüz (kimse, çocuk). |
| balaban | * Atmaca veya doğan gibi yırtıcı bir kuş. |
| balaban kuşu | * Bataklıklarda yaşayan, balıkçıla benzer, eti yağlıve ağır, iri bir kuş(Botaurus). |
| balabanlaşma | * Balabanlaşmak durumu. |
| balabanlaşmak | * Balaban duruma gelmek, irileşmek. |
| balabanlık | * Balaban olma durumu. |
| balak | * Bkz. malak. |
| balalayka | * Üç köşeli, üç telli Rus halk sazı. |
| balama | * Orta oyununda Rum tipi. * Karagöz, matiz ve külhan beyi tipleri tarafından yabancıülkelerin tiplerine hitap ederken kullanılan söz. |
| balans | * Denge, muvazene. |
| balans ayarı | * Otomobilin sarsılmasınıönlemek için, tekerleklere gereği kadar balans pensi denen kurşun parçasıtakarak denge sağlama işi. |
| balans pensi | * Arabaların tekerleklerindeki dengeli dönmeyi sağlamak için cant ile lâstik kenarına sıkıştırılan kurşun parçası. |
| balar | * Çatıkirişi olarak kullanılan ve kiremitlerin altına döşenen ince tahta, pedavra. |
| balast | * Demir yollarında traverslerin altına, şoselerde düzeltilmiştoprak üzerine döşenen taşkırıkları. * Safra. |
| balast direnç | * Gerilimin büyük değişimlerinde, devredeki akımısabit tutmak için konulan direnç. |
| balast gemi | * Ambarlarında yük bulunmayan gemi. |
| balast yem | * Çok büyük miktarda ham selüloz ihtiva eden ve dolayısıyla yoğun yemlerden çok daha düşük sindirilebilir besin maddeleri ihtiva eden ve hayvanlara tokluk hissi vermek amacıyla kullanılan yem. |
| balat | * Orta Çağda, üç bentten oluşan bir Batışiiri türü. * Batıda, belirli danslara eşlik eden bir tür şarkı. * Serbest biçimli, romantik, müzik araçlarıyla çalınan veya şarkı olarak okunan eser. |
| balata | * Soğuk ve sıcakta büyük bir sürtünme kat sayısına sahip olan suya ve yağa dayanıklı, yavaşaşınan madde. * Motorlu araçlarda fren yapmayısağlayan, tekerlek mili üzerine yerleştirilmişyarım ay biçimindeki alet. |
| balayı | * Evlilik hayatının ilk ayıveya ilk günleri. |
| balbal | * Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazıkurganların etrafına dikilen taş. |
| balcı | * Arıyetiştirip bal alan veya satan kimse. |
| balcılık | * Arıyetiştirme veya bal alıp satma işi. |
| balçak | * Kabza. * Kabzanın demir siperi. |
| balçık | * İçinde çeşitli organik maddeler bulunan, daha çok killi, koyu, yapışkan çamur, mil. * Güçlük çıkartan. * İçindeki kil oranıyüksek, yağlı, su geçirmez, koyu toprak. |
Kategoriler