| çangıl çungul | * Kulağa hoşgelmeyen kaba ses çıkaran. |
| çangır çungur | * Düşme veya birbirine çarpma sırasında kaba ve zevksiz ses çıkararak. |
| çangırdama | * Çangırdamak işi veya durumu. |
| çangırdamak | * Düşerek veya birbirine çarparak gürültü çıkarmak. |
| çangırtı | * Çangırdama sesi. |
| çanıltı | * Çan sesi. |
| çanta | * Kösele, meşin, kumaşgibi hafif malzemeden yapılıp büyüklüğüne göre para, evrak, yiyecek koyup taşımaya yarayan kap. |
| çanta çiçeği | * İki çeneklilerden, beyaz, erguvanî veya sarırenkli bir süs bitkisi. |
| çantacı | * Çanta yapan veya satan (kimse). |
| çantacılık | * Çanta yapma sanatıveya çanta satma işi. |
| çantada keklik | * ele geçirilmesi o kadar kesin ki elde edilmişsayılır, torbada keklik. |
| çantadan yetişmek | * bir mesleği eğitim görmeden, tecrübelerle kazanmak. |
| çantalı | * Çantası olan. |
| çantasız | * Çantası olmayan. |
| çap | * Genellikle cisimlerin genişliği, kutur. * Büyüklük, ölçü. * Değer. * Yapının veya arsanın boyutlarınıve sınırlarını gösteren harita. * Uç noktalarıdairenin çevresi üzerinde bulunan ve çemberin merkezinden geçen doğru parçası. * Bilgi, tecrübe ve yeteneklerin tümü. * Bozuk, eğri, dolaşık, aykırı. |
| çapa | * Tarlalarda toprağı işlemek için kullanılan ağaç saplıdemir kazıaracı. * Çapalamak işi. |
| çapa | * Çipo. |
| çapacı | * Çapa ile çalışan işçi. |
| çapacılık | * Çapacının yaptığı iş. |
| çapaçul | * Kılığının veya eşyasının düzgün ve temiz olmasına özenmeyip düzensizlik içinde yaşayan, pasaklı. |
| çapaçulcu | * Serseri, başı boş(kimse). |
| çapaçulculuk | * Serserilik, başı boşluk. * Kılık kıyafete özen göstermeyişi işedinme. |
| çapaçullaştırma | * Çapaçullaştırmak işi veya durumu. |
| çapaçullaştırmak | * Çapaçul duruma getirmek. |
| çapaçulluk | * Çapaçul olma durumu, kılık kıyafete özen göstermeyiş. |
| çapak | * Göz pınarında ve kirpiklerde birikerek pıhtılaşan veya kuruyan akıntı. * Madenler dövülürken sıçrayan ince, ufak parça. * Metal veya toprak eşya kenarlarında bulunan pürüz. |
| çapak | * Sazan familyasından, vücudu yandan basık, 50 cm uzunluğunda, 4-5 kg ağırlığında, sarıpullu, eti tatsız, kılçıklı bir tatlısu balığı(Abramis brama). |
| çapaklanış | * Çapaklanma işi veya biçimi. |
| çapaklanma | * Çapaklanmak işi. |
| çapaklanmak | * Çapak oluşmak. |
| çapaklı | * Çapağı olan. |
| çapaksız | * Çapağı olmayan. |
| çapalama | * Çapalamak işi. |
| çapalamak | * Çapa ile kabartmak. |
| çapalanış | * Çapalanmak işi veya biçimi. |
| çapalanma | * Çapalanmak işi. |
| çapalanmak | * Bir yer çapa ile kabartılmak. |
| çapalatma | * Çapalatmak işi. |
| çapalatmak | * Çapalamak işini yaptırmak. |
| çapalı | * Çapalanmış(yer). * Çapası olan. |
| çapanoğlu | * Başa dert olacak durum. |
| çapanoğlunun abdest suyu gibi | * (içilecek şeyler için) sulu, tatsız ve kötü görünüşte olan. |
| çapar | * Postacı, ulak. * (hayvan ve bitki için) Benekli, alacalı. * Derisi, kıllarıve gözleri, boya maddesi yokluğundan renksiz olan (insan veya hayvan), akşın, albinos. * Çiçek bozuğu yüz. |
| çapar | * Takadan büyük, başve kıç tarafıyukarıkalkık bir çeşit Karadeniz kayığı. |
| çaparız | * İçinden çıkılamayacak kadar güç olan, karışık iş. |
| çapari | * Çok iğneli; beden, köstek ve iğne bölümlerinden meydana gelen, her bir iğneye hindi, horoz, kaz, martı, tavuk, ördek gibi kuşların kanat, kuyruk tüyleri takılan bir tür olta takımı. |
| çapasız | * Çapalanmamış(yer). * Çapası olmayan. |
| çapçak | * Ağaçtan oyularak yapılmışsu kabı, çamçak. * Ağzıaçık fıçı. |
| çapkımak | * Enini boyunu ölçmek, çaplamak. |
| çapkın | * Geçici aşklar arkasında koşan. * Cinsellik taşıyan veya hatırlatan. * Haylaz. * Okşayıcı bir söz gibi de kullanılır. |
Kategoriler