| çemenli | * Çemeni olan veya çemen sürülmüşolan. |
| çemiç | * Dut veya üzüm kurusu. |
| çemkiriş | * Çemkirmek işi veya biçimi. |
| çemkirme | * Çemkirmek işi. |
| çemkirmek | * (birine) Karşı gelmek, sert cevap vermek. * Köpek kesik kesik havlamak. |
| çemrek | * Kollarıve bacaklarısıvanmış(kimse). |
| çemreme | * Çemremek işi. |
| çemremek | * Kolunu veya paçalarınısıvamak, eteğini toplamak. |
| çemrenme | * Çemrenmek işi. |
| çemrenmek | * Kendi kol, etek veya paçalarını çemremek. * Bir işe girişmek için hazırlanmak, paçalarısıvamak. |
| çençen | * Geveze. |
| çene | * Omurgalılardan kemik veya kıkırdak ile desteklenen, altlıüstlü dişleri taşıyan ve ağzın açılıp kapanmasını sağlayan parça. * Omurgasız hayvanlarda buna benzeyen yapı. * Mengene veya kerpeten gibi araçların eşyayısıkıştıran karşılıklı iki parçasından her biri. * Çok konuşma huyu. * Köşe. |
| çene çalmak | * gevezelik etmek. |
| çene çukuru | * Alt çenenin ucundaki çukur. |
| çene kavafı | * Geveze. |
| çene yarışı | * Durmadan karşılıklıkonuşmak. |
| çene yarıştırma | * karşılıklı gevezelik etme, karşılıklıçene çalma. * Bkz. söz göstergesi. |
| çene yarıştırmak | * karşılıklı gevezelik etmek, karşılıklıçene çalmak. |
| çene yormak | * boşuna söyleyip durmak. |
| çenebaz | * Çok konuşan, çenesi kuvvetli, çeneli. |
| çenebazlık | * Çenebaz olma durumu. |
| çenek | * Tohumda embriyonu kaplayan etli bölüm. * Kuşların gagasını oluşturan alt ve üst bölümlerden her biri. * Böceklerde ağzın iki yanında bulunan parçalayıcısert organ. |
| çenekli | * Çeneği olan. |
| çeneksiz | * Çeneği olmayan ve çenekleri iyi görülemeyen. |
| çeneleşme | * Çeneleşmek işi. |
| çeneleşmek | * Karşılıklı olarak konuşmak. |
| çeneli | * Çenesi olan. * Çok konuşan. |
| çenen tutulsun | * (şom ağızlılara) “söyleyemez ol! anlamında beddua olarak kullanılır. |
| çenesi açılmak | * durmadan konuşmak, gevezelik etmek. |
| çenesi atmak | * (can çekişirken) çenesi titremek. |
| çenesi durmamak | * gereksiz yere sürekli konuşmak. |
| çenesi düşmek | * yerli yersiz konuşup gevezelik etmek. |
| çenesi düşük | * Çok gereksiz şeyler konuşan, boş boğaz, geveze. |
| çenesi kitlenmek | * alt ve üst çene sımsıkı bir durumda bir araya gelmek. |
| çenesi kuvvetli | * Kolay ve etkili söz söylemekten yorulmayan. |
| çenesi oynamak | * bir şey yemekte bulunmak. |
| çenesini açtırmak | * söz fırsatıvermek. |
| çenesini bağlamak | * ölen bir kimsenin çenesi altından geçirilen tülbendi başının üstünde düğümlemek. * bir kimsenin ölümünü istemek. |
| çenesini bıçak açmamak | * sıkıntıve üzüntüden konuşmamak. |
| çenesini dağıtmak | * çok güçlü bir yumrukla çenesine vurmak. |
| çenesini kapatmak | * susturmak. |
| çenesini tutmak | * bildiğini, düşündüğünü söylememek veya konuşmaktan vazgeçmek. |
| çenesinin bağıçözülmek | * gevezelik etmek, yerli yersiz, durmadan konuşmak. |
| çenesiz | * Çenesi olmayan. * Yerinde ve düzgün konuşmasını bilmeyen. |
| çenet | * Açıldığında tohumların ortaya çıktığıkabuk. * İstiridye gibi iki çeneli yumuşakçalarda, kolsu ayaklılarda kavkının iki parçasından her biri. |
| çenetli | * İki veya daha çok çeneti bulunan. |
| çeneye kuvvet | * konuşma gücüyle, durmadan konuşup söyleyerek. |
| çeng | * Eski bir Türk sazı. |
| çengel | * Bir yere takılmaya, geçirilmeye yarayan eğri ve ucu sivri demir. * Basketbolda çembere yan durarak tek elle başüzerinden geçirilerek atılan şut, çengel atış. |
| çengel atış | * Çengel. |
Kategoriler