| didon sakallı | * Yalnız çenesinde sivri sakalı olan. |
| didona | * Bkz. Didon. |
| didona sakallı | * Didon sakallı. |
| diesel | * Bkz. dizel. |
| difana | * Üç katlı bir balık ağı. |
| difenbahya | * Yapraklarının güzelliği nedeniyle sera ve salonlarda yetiştirilen bir süs bitkisi. |
| diferansiyel | * Dönemeçlerde otomobilin iki arka tekerleğinin ayrıhızla dönmesini sağlayan bir dişli aygıt. * Özellikle fonksiyonların değişmeleriyle ilgili matematik dalı. |
| diferansiyel denklem | * İçinde bir değişkenin bilinmeyen bir fonksiyonu ve bu fonksiyonun değişkene göre çeşitli basamaklardan türevleri bulunan denklem. |
| diferansiyel hesap | * Değişkenlerin sonsuz küçük farklarındaki artma değerlerini bulmaya yarayan hesap. |
| difraksiyon | * Kırınım. |
| difteri | * Çoğunlukla çocuklarda görülen burun, boğaz, yutak çeperine yerleşen mikropların yol açtığı bulaşıcı hastalık, kuşpalazı. |
| difterili | * Difteriye yakalanmışolan. |
| diftong | * İkili ünlü. |
| diftonglaşma | * Diftong durumuna gelme işi. |
| diftonglaşmak | * Diftong durumuna gelmek. |
| difüzyon | * Moleküllerin kinetik enerjileri sebebiyle çok yoğun bir bölgeden az yoğun bir bölgeye hareketleri. |
| diğer | * Başka, özge, öteki, öbür. |
| diğeri | * Ötekisi, başkası. |
| diğerkâm | * Özgeci, özgecil. |
| diğerkâmlık | * Özgecilik. |
| dijital | * Sayısal. * Verilerin bir ekran üzerinde elektronik olarak gösterilmesi. |
| dik | * Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan. * Eğimi dike yakın olan. * Yatık durmayan, sert. * (ses için) Sert, kalın, tok. * (bakışiçin) Sert. * (söz için) Ters, aksi. * (davranışiçin) Kaba, yersiz. * Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş. |
| -dik | * Bkz. -dık / -dik. |
| dik açı | * Birbirini kesen iki doğrunun oluşturduğu açılar eşit olduklarında, bu açıların her biri. |
| dik âlâsı | * Genellikle hoşkarşılanmayan bir durumun aşırılığınıanlatır. |
| dik başlı | * İnatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmez. * Kurumlu. |
| dik biçme | * Ekseni tabanına dikey olan biçme. |
| dik dik bakmak | * çok sert bir biçimde, sert sert; öfkeli öfkeli bakmak. |
| dik kafalı | * Dik başlı. |
| dik kuyruk | * Bir tür ördek. |
| dik rüzgâr | * Geminin yoluna karşıesen rüzgâr. |
| dik silindir | * Ekseni tabanına dikey olan silindir. |
| dik üçgen | * Kenarlarından ikisi birbirine dikey, bir açısıdoksan derece olan üçgen. |
| dik yamuk | * Kenarlarından biri tabanlarına dik olan yamuk. |
| dikçe | * Dik olarak, diklemesine. * Derinden. |
| dikdörtgen | * Açılarıdik olan paralel kenar. |
| dikdörtgensel | * Dikdörtgen benzeri, dikdörtgen gibi. |
| dikdörtgensel bölge | * Dikdörtgenin sınırladığıdüzlemsel bölge. |
| dikeç | * Bağçubuğu dikmek için delik açmaya yarayan demir. * Kazık, sırık, ağaç çubuk. |
| dikel | * Bel (III). |
| dikelme | * Dikelmek durumu. |
| dikelmek | * Dik duruma gelmek, dikleşmek. * Ayakta durmak. * Sert konuşmak, karşı gelmek, birine kafa tutmak, dinelmek. |
| diken | * Bazı bitkilerin dal, yaprak, meyve kabuğu gibi bölümlerinde ve bazıhayvanların derisinde bulunan sert, ucu sivri ve batıcıçıkıntılardan her biri. * Dikeni çok olan bitki. |
| diken diken | * Dikeni bol. * Dik duruma gelmiş, dikleşmiş. |
| diken dutu | * Böğürtlen. |
| diken üstünde oturmak (veya olmak) | * bir yerde tedirginlik duymak. |
| dikence | * Dikenli balıkgillerden, tatlısu balıklarının küçük bir türü (Gasterostsus pungitius). |
| dikencik | * Küçük diken. |
| dikencikli | * Ucu sivri olan. * Küçük dikenleri olan. |
| dikenleşme | * Dikenleşmek işi veya durumu. |
Kategoriler