| dikenleşmek | * Diken durumu almak, diken gibi olmak. |
| dikenli | * Dikenli olan. * Dikeni olan bitkilerin bulunduğu (yer). * Zor, çetin, sıkıntıveya üzüntü veren. |
| dikenli balık | * Dikenli balıkgillerden, tatlısularda yaşayan, göğüs veya karın yüzgeçleri dikenlerden oluşmuşküçük bir balık (G. aculeatus). |
| dikenli balıkgiller | * Balıklar sınıfının kemikli balıklar takımına giren bir familya. |
| dikenli meyan | * Bir iki m yükseklikte, beyazımsımor çiçekli, tüysü yapraklıçok yıllık bir bitki, acımeyan (Glycyrrhiza echinata). |
| dikenli salyangoz | * Karından bacaklılar sınıfından, ılık ve tropik denizlerde yaşayan, kabuğu üzerinde birçok dikeni olan bir yumuşakça (Murex). |
| dikenli tel | * Üzerinde yer yer diken gibi sivri çıkıntıları olan ve bir yeri korumak, geçişi güçleştirmek için kullanılan tel. |
| dikenli yüzgeçliler | * Balıklar sınıfının kemikli balıklar takımının bir alt takımı. |
| dikenlice | * Dikenli olarak. |
| dikenlik | * Dikenli bitkileri çok olan yer. |
| dikensi | * Dikene benzer, dikeni andıran. |
| dikensi çıkıntı | * Omurların, sırt boyunca alt alta duran kemik çıkıntıları. |
| dikensiz | * Dikeni olmayan. * Sıkıntısız, üzüntüsüz. |
| dikensiz gül olmaz | * “iyi veya güzel olan her şeyin az çok sıkıntıveren bir yanıda bulunur” anlamında kullanılır. |
| dikey | * Dik olarak. * Başka bir doğru ile kesiştiğinde onunla birlikte dik açı oluşturan (doğru çizgi), amudî. |
| dikgen | * Birbiriyle veya kesim noktasındaki teğetleriyle dik açıyapacak biçimde kesişen. |
| dikici | * Tarımla uğraşan kimse, çiftçi. * Sökük ayakkabıları onaran veya yeni yapılan ayakkabıların dikişişini yapan kimse. * Dikişçi. |
| dikicilik | * Dikicinin yaptığı iş. |
| dikili | * Dikilmişolan. |
| dikili ağacı olmamak | * malımülkü olmamak, yoksul olmak. |
| dikili taş | * Önemli bir olayın durumu veya bir zaferin anısı için dikilmiştek parça yüksek taş, obelisk. |
| dikilip durmak (veya kalmak) | * bir yerde, bir süre ayak üstünde durmak. |
| dikiliş | * Dikilmek işi veya biçimi. |
| dikilme | * Dikilmek işi. |
| dikilmek | * Dikmek (I) işi yapılmak. * Dik duruma gelmek. * Ayakta durmak. * (göz) Belli bir noktaya uzun süre bakmak. * Karşıkoymak, engellemek. * (bazıüreme organlarıdokularına kan dolmasıyla) Sert ve dik bir duruma gelmek. |
| dikilmek | * Dikmek (II) işi yapılmak. |
| dikim | * Dikmek işi veya biçimi. * Bitki dikmek işi. |
| dikim evi | * Giysi ve çamaşır dikilen işyeri. |
| dikimhane | * Dikim evi. |
| dikine | * Dikey olarak, diklemesine. * İnadına. |
| dikine gitmek | * kimsenin sözünü dinlemeyerek kendi bildiğini yapmak. |
| dikine tıraş | * Karşısındakini sinirlendirecek biçimde söylenilen yalan, aşırıpalavra. |
| dikiş | * Dikmek işi. * Dikme biçimi. * Dikilen yer. * Giysi üzerinde gözle görülen dikilmişiplik yolu. * Dikilecek şey. * Giysi dikme işi, terzilik. * Boşaltmak üzere içmek amacıyla kaldırış. |
| dikişatmak | * yarılan veya yırtılan deriyi dikişle bir araya getirip tutturmak. |
| dikişiğnesi | * Dikişdikmek için özel olarak yapılmışiğne. |
| dikişkaldı | * az kalsın, nerede ise, az kaldı. |
| dikişmakinesi | * Dikişdikme işlerinde kullanılan, kol veya elektrik gücüyle çalıştırılan alet. |
| dikişokuması | * Çingene kavgalarının en uzun ve en ağza alınmaz tekerlemesi. |
| dikişpayı | * Kumaş biçerken kumaşın kenarından dikişyerine kadar bırakılan bölüm. |
| dikiştutturamamak | * bir işte veya bir yerde herhangi bir sebeple uzun süre kalmamak. |
| dikişçi | * Dikişdiken kimse, terzi. |
| dikişçilik | * Dikişdikme işi. |
| dikişini almak | * dikilmişyaranın ipliklerini kesip çıkarmak. |
| dikişli | * Dikişi olan, dikişyapılmış. |
| dikişsiz | * Dikişi olmayan. * Yapıştırma. |
| dikit | * Mağaraların tabanında, yukarıdan damlayan kireçli suların katılaşmasıyla oluşan kolonlardan her biri, stalagmit. |
| dikiz | * Bakma, gözetleme, erkete. |
| dikiz aynası | * Taşıtlara veya yol dönemeçlerine arka tarafı görebilmek için konulan ayna. |
| dikiz etmek (veya geçmek) | * dikizlemek. |
| dikizci | * Dikizleyen kimse, gözcü, gözetleyici, erketeci. |
Kategoriler