| dili zifir | * Gönül kırıcısözler söyleyen. |
| dilim | * Bir bütünden kesilmişveya ayrılmışince, yassıparça. * Radyatör parçalarından her biri. |
| dilim dilim | * Parça parça. |
| dilim dilim etmek | * dilimlemek. |
| dilimin ucunda | * bir söz hatırlanacak gibi olup da hatırlanamadığında söylenir. |
| dilimleme | * Dilimlemek işi. |
| dilimlemek | * Dilimlere ayırmak, dilim dilim etmek. |
| dilimleniş | * Dilimlenmek işi veya biçimi. |
| dilimlenme | * Dilimlenmek işi. |
| dilimlenmek | * Dilimlere bölünmek veya ayrılmak. |
| dilimleyiş | * Dilimlemek işi veya biçimi. |
| dilin kemiği yok | * insan doğru veya yanlışher şeyi söyleyebilir. |
| dilinde tüy bitmek | * tekrar tekrar söylemekten usanmak, bıkmak. |
| dilinden anlamak | * bir canlının çıkardığı seslerden veya onun davranışlarından ne anlatmak istediğini anlamak. * söz konusu olan şeyin özelliğini bilmek. |
| dilinden düşürmemek | * sürekli olarak aynı kişiden veya şeyden söz etmek; sık sık anmak. |
| dilinden kurtulamamak | * sürekli olarak, bir kimsenin sitem, eleştiri ve sataşmalarına uğramak. |
| diline dolamak (virt etmek veya diline takmak) | * aynışeyi durmadan ve her yerde tekrarlamak. * bir kimseyi her yerde kötülemek. |
| diline pelesenk etmek | * Bkz. diline dolamak. |
| diline sağlam olmak | * saklanacak konularıaçığa vurmamak. * kötü söz söylemekten kaçınmak. |
| dilini (veya dillerini) yutmak | * sevinç, korku, heyecan gibi sebeplerle konuşamaz olmak. |
| dilini bağlamak | * bir kimseyi herhangi bir sebeple söz söyleyemez duruma getirmek, susmak zorunda bırakmak. |
| dilini değdirmemek | * hiç yememek. |
| dilini eşek arısısoksun! | * hoşa gitmeyen bir şey söyleyen kimseye ilenç olarak kullanılır. |
| dilini kedi (fare) mi yedi? | * neden konuşmuyorsun?. |
| dilini kesmek (veya kesip oturmak) | * susmak. |
| dilini tutamamak | * sonunu düşünmeden, gelişigüzel konuşmak. |
| dilini tutmak | * sonunu düşünmeden, gelişigüzel konuşmaktan sakınmak. |
| dilinim | * Dilinme. |
| dilinin altında bir şey olmak | * bir kimsenin sözlerinden, açıkça söylemediği bir şeyler anlaşılmak. |
| dilinin altındaki baklayıçıkarmak | * gizli tutulması gereken bir şeyi söylemek. |
| dilinin cezasını(veya belâsını) çekmek (veya bulmak) | * ölçüsüz, düşüncesiz konuşmak yüzünden zarar görmek. |
| dilinin ucuna gelmek | * söyleyecek duruma gelmişken vazgeçmek. |
| dilinin ucunda | * Bkz. dilimin ucunda. |
| dilinin ucuyla | * içten, yürekten olmayarak, lâf olsun diye. |
| dilinme | * Dilinmek işi. * Kayaçların, ince katlar biçiminde kolaylıkla ayrılabilme niteliği. |
| dilinmek | * Dilmek işi yapılmak. |
| diliş | * Dilmek işi veya biçimi. |
| diliyle sokmak | * bir kimseye ağır ve kırıcısözler söylemek. |
| diliyle tutulmak (veya yakalanmak) | * suçunu, kendi konuşması ile açığa vurmak. |
| dillek | * Dedikoducu, dedikodusever. |
| dillendirme | * Dillendirmek işi. * Kişileştirilen varlıklara, cansız yaratıklara söz söyletme sanatı, intak. |
| dillendirmek | * (biri) Hakkında dedikodu yapılmasına sebep olmak. |
| dillenme | * Dillenmek durumu. |
| dillenmek | * (çocuk) Konuşmaya başlamak. * Konuşma yeteneği olmayan varlık konuşmak, dile gelmek. * Onaylanmayan bazıdavranışlar sebebiyle hakkında dedikodu yapılmak, dile düşmek. |
| dillerde dolaşmak (veya gezmek) | * her yerde kendisinden söz edilmek. |
| dillere destan olmak | * bir olay veya bir nitelik halk arasında yayılmak. |
| dilleşme | * Dilleşmek işi. |
| dilleşmek | * Karşılıklıtatlıtatlısöyleşmek. * Dırlaşmak. |
| dilli | * Konuşkan, sürekli ve tatlıkonuşan. * Dedikoducu, ileri geri konuşan. |
| dilli düdük | * Söğüt, kavak gibi ağaçların ince dallarından veya kamıştan yapılan bir çeşit düdük. * Çok konuşkan kimse. |
Kategoriler