| doymak | * İsteği kalmayıncaya kadar yemek, açlığıkalmamak. * Yeter bulmak, kanmak, tatmin olmak. * Bir ihtiyacınıyeteri kadar karşılamak. * (olumsuz biçimde) Bıkmamak. |
| doymaz | * Doymak bilmeyen, aç gözlü. |
| doymazlık | * Doymaz olma durumu, aç gözlülük. |
| doymuş | * Bir şey yiyerek tok duruma gelmiş. * İsteği kalmamış, isteği giderilmiş, tatmin olmuş. * Doyma durumuna gelmiş(gaz, sıvıveya elektromıknatıs), meş bu. |
| doyulma | * Doyulmak durumu. |
| doyulmak | * Doymak. |
| doyum | * Eldekinden hoşnut olma durumu, yetinme; kanma, kanaat. * Bazı istekleri giderme, tatmin. |
| doyum evi | * Gösterişsiz, küçük lokanta. |
| doyum olmamak | * tadına doyulmamak, bir şeyden bıkılmamak. |
| doyumlu | * Doyumu bulunan. |
| doyumluk | * Doyulacak kadar (miktar). * Çapul, yağma. |
| doyumsuz | * Bir türlü tatmin olmayan, bıkılmayan. |
| doyumsuzluk | * Doymama durumu. * Tatmin olamama, cinsel birleşmede orgazma ulaşamama. |
| doyunma | * Doyunmak işi veya durumu. |
| doyunmak | * Yeteri kadar yemişolmak, doymak. |
| doyuran | * Bir sıvının içinde eriyerek onu doyma durumuna getiren (madde). * Bir çelik çubuğu doyma durumuna getiren indükleyici manyetik alan. |
| doyuran buhar | * Kendi sıvısı ile doyma durumunda olan buhar. |
| doyurma | * Doyurmak işi. |
| doyurmak | * Açlığını gidermek. * Geçindirmek, yaşamasını sağlamak. * Kandırıcı, inandırıcı, yeterli olmak, tatmin etmek. * Para yedirmek. * Bir maddenin içine alabileceği kadar başka bir madde katmak. * Doyma durumuna getirmek. |
| doyurucu | * Doyurma özelliği bulunan, tatminkâr. * Kandırıcı, inandırıcı, yeterli. |
| doyurulma | * Doyurulmak işi. |
| doyurulmak | * Doyurmak işine konu olmak. |
| doyuruş | * Doyurmak işi veya biçimi. |
| doyuş | * Doymak işi veya biçimi. |
| doyuşma | * Doyuşmak işi. |
| doyuşmak | * Karşılıklıdoymak. |
| doz | * Bir ilâcın bir defada veya bir günde alınması gereken miktarı. * Bir maddenin bir birleşiğe, bir karışıma giren veya girmesi gereken belli miktarı, düze. * Genellikle bir davranışta, bir konuşmada vb. nde yeterli görülen ölçü. |
| dozaj | * Dozu ayarlama. * Düzem. |
| dozer | * Tırtıllıveya lâstik tekerlekli yol yapım makinesi, buldozer, yoldüzler. |
| dozunu kaçırmak (veya dozu kaçmak) | * ölçüyü aşmak, aşırı gitmek. |
| Döger | * Oğuz Türklerinin 24 boyundan biri. |
| döğen | * Bkz. döven. |
| döğme | * Bkz. dövme. |
| döğmeci | * Bkz. dövmeci. |
| döğmek | * Bkz. dövmek. |
| döğmelik | * Bkz. dövmelik. |
| döğünme | * Bkz. dövünme. |
| döğünmek | * Bkz. dövünmek. |
| döğüş | * Bkz. dövüş. |
| döğüşçü | * Bkz. dövüşçü. |
| döğüşçülük | * Bkz. dövüşçülük. |
| döğüşken | * Bkz. dövüşken. |
| döğüşmek | * Bkz. dövüşmek. |
| döke döke | * Dökerek. |
| döke saça | * Dağıtarak. |
| dökme | * Dökmek işi. * Bir yerden bir yere dökülen, aktarılan. * Kapların içinde olmayan, yığın biçiminde ortaya dökülmüşolan. * Kalı ba dökülmek yoluyla yapılmış. |
| dökme (veya taşıma) su ile değirmen dönmez | * yetersiz ve gelişi güzel önlemlerle işgörülemez, yürütülemez. |
| dökme demir | * İçinde % 2’den % 6’ya kadar karbon bulunan bir demir-karbon alaşımı, font, pik (l). |
| dökmeci | * Dökümcü. |
| dökmecilik | * Dökümcülük. |
Kategoriler