| emanetullah | * Sığıntı, yetim ve öksüz (çocuk). |
| emare | * Belirti, iz, ipucu. |
| emarecik | * Küçük iz, ufak belirti. |
| emaret | * Emirlik, beylik. |
| emay | * Bazımaddeleri korumak, belirli bir parlaklık kazandırmak veya boyamak için kullanılan, saydam veya donuk cama benzeyen cilâ. |
| emaye | * Üzeri emayla kaplanmışolan. * (fotoğrafçılıkta) Işığa karşıhassas malzeme. |
| emaylama | * Emaylamak işi. |
| emaylamak | * Emayla kaplamak. |
| embriyolog | * Embriyoloji uzmanı. |
| embriyoloji | * Dölüt durumuna gelinceye kadar oğulcuğun geçirdiği gelişim evrelerini inceleyen biyoloji kolu. |
| embriyon | * Oğulcuk, rüşeym. |
| emcek | * Meme. |
| emcik | * Meme. |
| emdiği (helâl) süt haram olmak | * doğruluktan ayrılmak, kötü işler yapmak, anaya babaya saygısızca davranmak. |
| emdirme | * Emmesini sağlamak, emdirmek işi. |
| emdirmek | * Emmesini sağlamak. |
| emdirtme | * Emdirtmek işi. |
| emdirtmek | * Emdirmesini sağlamak. |
| eme seme yaramamak | * işe yaradığıkabul edilmemek, makbule geçmemek, takdir edilmemek. |
| eme yaramak | * işe yaramak, yararlı olmak. |
| emeç | * Su ve kara yosunlarının, kökü andıran tutunma organı. |
| -emeç | * Bkz. -amaç / -emeç. |
| emeği çekilmiş | * çok emek verilerek hazırlanmış(yemek). |
| emeği geçmek | * bir şeyin ortaya çıkması için çalışmışolmak. |
| emek | * Bir işin yapılması için harcanan beden ve kafa gücü. * İnsanın bilinçli olarak belli bir amaca ulaşmak için giriştiği hem doğal ve toplumsal çerçevesini hem de kendisini değiştiren çalışma süreci, say. * Uzun ve yorucu, özenli çalışma. |
| -emek | * Bkz. -amak / -emek. |
| emek çekmek | * bir işte çok çalışarak yorulmak. |
| emek harcamak | * çaba göstermek. |
| emek vermek | * bir şeyin meydana gelmesi için özenle ve çok çalışmak. |
| emekçi | * Emek karşılığı geçimini sağlayan kimse. * Herhangi bir üretim aracına sahip olmayan, geçimini emeği karşılığında sağlayan işçi. |
| emekçilik | * Emekçi olma durumu. |
| emekleme | * Emeklemek işi. |
| emekleme çağı | * Bir şeyde henüz olgunluk, tecrübe kazanılmamışdönem. |
| emekleme dönemi | * Emekleme çağı. |
| emeklemek | * Dizler ve eller üzerinde yürümek. * Bir işe yeni başlarken tecrübesizlikten ötürü acemilik geçirmek. |
| emekli | * Emek harcanarak elde edilen, zor, zahmetli. * Belirli bir süre çalıştıktan sonra kanunlar gereği işi ile ilgisi kesilerek kendisine aylık bağlanmışolan (kimse). |
| emekli maaşı | * Bkz. emekli aylığı. |
| emekli aylığı | * Emekli olduktan sonra ödenen aylık. |
| emekli ikramiyesi | * Emekli olma sırasında yapılan toplu ödeme. |
| emekli olmak | * belirli bir süre çalıştıktan sonra kanun ile sağlanan haklardan yararlanarak görevinden ayrılmak, tekaüt olmak. |
| emeklilik | * Emekli olma durumu, tekaütlük. |
| emeklilik çağı | * Emekli olduktan sonraki dönem. |
| emekliye ayırmak (çıkarmak veya çıkartmak) | * kanuna göre aylık bağlayarak bir görevliyi görevinden ayırmak. |
| emekliye ayrılmak (veya çıkmak) | * emekli olmak, tekaüde sevk olunmak. |
| emeksiz | * Emek harcanmadan elde edilen, kolay, zahmetsiz. |
| emeksiz evlât | * Üvey evlât. |
| emektar | * Bir görevde uzun süre kalıp o işe emeği geçmişolan (kimse). * Çok kullanılmış, eski. |
| emektarlık | * Emektar olma durumu. |
| emel | * Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek. |
| emel beslemek | * isteği, arzuyu sürekli düşünmek veya güçlendirmek. |
Kategoriler