| evinlenmek | * (buğday, arpa vb.) Olgunlaşmak. |
| evinli | * Özlü ve dolgun (tohum). |
| evinsiz | * Özsüz, boş, kof. |
| evire çevire | * İyice, istediği gibi, adamakıllı. |
| evirgen | * İşini bilen, ölçülü ve hesaplı işgören. |
| evirme | * Evirmek işi. * Bir önermenin konusunu yüklem, yüklemini de konu durumuna getirerek, vargısıdoğru olan yeni bir önerme çıkarma, akis: “Hiçbir insan ölümsüz değildir” önermesinden evirme yoluyla “hiçbir ölümsüz insan değildir” önermesi çıkarılabilir. |
| evirmek | * Döndürmek, çevirmek. * Yapısınıdeğiştirmek, taklip etmek. |
| evirmek çevirmek | * iyice, istediği gibi, adamakıllı gözden geçirmek. |
| evirtik | * Evirtime uğramış. |
| evirtim | * Evirtmek işi, akis. |
| evirtmek | * (sakarozu) Glikoz ve levüloza çevirmek. * Bakışımlı olarak ters çevirmek. |
| eviye | * Mutfakta musluk altında bulaşık yıkamaya yarayan tekne. |
| eviye sifonu | * Mutfaklarda bulaşık yıkamaya yarayan teknenin altına konan ve pis sularıana atık su kanalına aktaran araç. |
| evkaf | * Vakıflar. * Vakıf mallarınıyöneten kuruluş. |
| evlâ | * Daha iyi, yeğ. |
| evlâdiyelik | * Evlâttan evlâda eskimeden kalacak kadar dayanıklı(eşya). |
| evlâdüıyal | * Çoluk çocuk, ev halkı. |
| evlât | * Bir kimsenin oğlu veya kızı, çocuk. * Soy, döl. * Yaşlıkimselerin çocuklarıyaşındakilere kullandıkları bir seslenme. |
| evlât edinmek | * yasayla belirtilmişşartlar içinde bir kimseyi evlât olarak nüfusuna geçirmek. |
| evlât gibi (veya evlâdı gibi) | * özenle, titizlikle. |
| evlâtlı | * Evlâdı olan. |
| evlâtlık | * Evlât olma durumu. * Birinin yasayla evlât hakkıtanıdığıkimse. * Küçük yaştan beri eve alınıp yetiştirilen kimse. |
| evlâtsız | * Evlâdı olmayan. |
| evlek | * Tarlanın, tohum ekmek için saban iziyle bölünen bölümlerinden her biri. * Dönümün dörtte biri kadar olan alan ölçüsü. * Tarlalarda suyun akması için açılan su yolu. * On liralık kâğıt para. |
| evlekleme | * Evleklemek işi. |
| evleklemek | * Sürülecek tarlayıeşit bölümlere ayırmak. |
| evlendirilme | * Evlendirilmek işi. |
| evlendirilmek | * Evlenmesi sağlanmak. |
| evlendirme | * Evlendirmek işi. |
| evlendirmek | * Evlenmesini sağlamak. |
| evleniş | * Evlenmek işi veya biçimi. |
| evlenme | * Evlenmek işi, izdivaç. |
| evlenmek | * Erkekle kadın, aile kurmak için kanuna uygun olarak birleşmek, izdivaç etmek. |
| evlenmek barklanmak | * evlenerek bir aile kurmak. |
| evlerden ırak (veya uzak) | * ölüm veya kötü bir durumdan söz edilirken dinleyenlerin aynıdurumla karşılaşmamalarınıdilemek için söylenir. |
| evlere şenlik | * beğenilmeyen, olumsuz karşılanan bir durum, bir davranışkarşısında alay yollu söylenir. |
| evleviyet | * Öncelik. |
| evleviyetle | * Öncelikle, haydi haydi. |
| evli | * Evlenmiş bulunan (kadın veya erkek). * Herhangi bir sayıda ev bulunan (yer). * Evi olan. |
| evli barklı | * Evlenmiş, çocukları olan (kimse). |
| evli evine, köylü köyüne | * artık dağılalım, herkes evine, işine gitsin. |
| evlik | * Herhangi bir sayıda evi olan, hanelik. |
| evlilik | * Evli olma durumu. |
| evlilik birliği | * Karıve kocadan oluşan topluluk. |
| evlilik dışı | * Kanunî olmayan, kanuna uygun olmayan, gayrimeşru. |
| evliya | * Erenler, ermişler, veliler. * Yatır. |
| evliya gibi | * uysal, çok iyi ahlâklıkimse. |
| evliya otu | * Baklagillerden, hayvanlara yedirilmek için ekilen bir bitki, eşek otu (Onobrychis). |
| evliyalık | * Ermişlik. |
| evmek | * Bkz. ivmek. |
Kategoriler