| F | * Flüor’un kısaltması. |
| f, F | * Türk alfabesinin yedinci harfi. Fe adıverilen bu harf ses bilimi bakımından ötümsüz, sürtünücü dişdudak ünsüzünü gösterir. * Nota işaretleri harflerle gösterilirken fa sesini gösterir. * Bazıülkelerde ısı birimi olarak kullanılan fahrenhayt derecesinin göstergesi. * Merceğin odak uzaklığının sembolü. |
| F.K.B | * Fizik, kimya, biyoloji kısaltması. |
| fa | * Gam (II) dizisinde mi ile sol arasındaki ses. * Bu sesi gösteren nota işareti. |
| fa anahtarı | * Portedeki notaların fa yüksekliğinde olacağını gösteren işaret. |
| faal | * Çok çalışan, çalışkan, canlı, hareketli, aktif. * İşler durumda olan. * Etkin. |
| faaliyet | * Çalışkanlık, çalışma, canlılık, hareket. * İşler durumda olma, etkinlik. |
| faaliyet göstermek | * çalışmak. * işler durumda olmak, etkinlik göstermek. |
| faaliyete geçmek | * çalışmaya başlamak, çalışır duruma geçmek, işlemeye başlamak. * işler duruma gelmek, etkin duruma gelmek. |
| faaliyette bulunmak | * çalışma içine girmek. |
| faaliyetten alıkoymak | * çalışmasıdurdurulmak, çalışmadan alıkonulmak. |
| fabl | * Çoğunlukla manzum, sonuçta ahlâkî bir ders çıkarılan alegorik hikâye. |
| fabrika | * İşlenmemişveya yarı işlenmişmaddelerin makine, araç ve benzeri ile işlenerek tüketime hazır duruma getirildiği sanayi kuruluşu, üretim evi. |
| fabrikacı | * Fabrika sahibi veya fabrika işleten kimse, fabrikatör. |
| fabrikasyon | * Fabrikada yapılarak tüketime hazır duruma getirilen (madde). |
| fabrikatör | * Fabrikacı. |
| fabrikatörlük | * Fabrika sahipliği veya işletmeciliği. |
| facia | * Çok üzüntü veren, acıklı olay, afet. * Trajedi, ağlatı. |
| facialaşma | * Facialaşmak durumu. |
| facialaşmak | * Facia durumuna gelmek. |
| facialı | * Faciası olan, facia gibi karşılanan. |
| faça | * İskambil destesinin en altındaki kâğıt. * Yüz, çehre, surat. * Giysi. * Yüklü geminin bordasındaki su düzeyi ile boşgeminin bordasındaki su düzeyi arasında kalan bölüm. |
| faça etmek | * serenleri başa veya geriye doğru çevirerek yelkenleri sarmak. |
| façalı | * Havalı, gösterişli. |
| façası olmak | * havalı, gösterişli olmak. |
| façasınıalmak (veya al aşağıetmek) | * birini mahçup etmek, bozmak. |
| façeta | * Elmasın yontulmuşyüzlerinden her biri, faseta. |
| façetalı | * Üzerinde façetaları bulunan. |
| façuna | * Halatın örselenecek yerine tel veya sicimle yapılan sargı. |
| façuna etmek | * sürtünme veya hava olaylarından korumak amacıyla, halatı ince iple sarmak. |
| façunalık | * Façuna yapmakta kullanılan tel veya sicim. |
| fagosit | * Yutar hücre. |
| fagositoz | * Hücre yutarlığı. |
| fagot | * Tahtadan parçalarıuç uca takılı, uzun bir boru biçiminde, perdeli bir üflemeli çalgı. |
| fağfur | * Çin imparatorlarına verilen unvan. * Çin’de yapılmışkâse, tabak, vazo gibi porselen eşya. |
| fağfurî | * Fağfurdan yapılmış. |
| fahiş | * Ölçüyü aşan, aşırı, çok fazla. * Ahlâka ve törelere uygun olmayan. |
| fahişe | * Orospu. |
| fahişelik | * Orospuluk. |
| fahrenhayt | * Erimekte olan buzun sıcaklığını32° C, kaynar suyun buhar sıcaklığını212° C de gösterebilecek biçimde derecelenmiş bulunan bir tür termometre. |
| fahrî | * Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen (başkanlık, üyelik, doktora gibi unvan), onursal. * Gönüllü, karşılıksız. |
| fahriye | * Divan edebiyatında şairlerin kendi özelliklerinden övünerek söz ettikleri manzume veya manzumenin bir bölümü. |
| fahte | * Klâsik Türk müziğinde daha çok ilâhi, beste ve özellikle peşrev formlarında kullanılan, yirmi zamanlıve on iki vuruşlu bir büyük usul. |
| fahur | * Çok övünen, çok böbürlenen. |
| faik | * Üstün, yüksek. |
| faikıyet | * Üstünlük, yükseklik. |
| fail | * Eden, yapan, işleyen. * Hukukî sonuç doğuran bir suç işleyen kimse. * Özne. |
| failimeçhul | * Kimin yaptığı belli olmayan veya bilinmeyen. |
| failimuhtar | * İstediğini yapmakta özgür, başına buyruk. * Yaptıklarından sorumlu olacak durumda ve yaşta olan (kimse). |
Kategoriler