| gönül avutmak | * hoşça vakit geçirmek . |
| gönül bağı | * Sevgi bağı, duygusal ilişki. |
| gönül bağlamak | * severek bağlanmak, içten sevmek. |
| gönül belâsı | * Aşkın verdiği sıkıntı, dert. |
| gönül birliği | * Duygusal anlaşma. |
| gönül borcu | * Yapılan iyiliğe karşıkendini borçlu sayma, minnet, minnettarlık, şükran. |
| gönül borçlusu | * Yapılan iyiliğe karşıkendini borçlu sayan, minnettar. |
| gönül bulandırmak | * mide bulandırmak. * kuşkulandırmak. |
| gönül çekmek | * sevdalı olmak. |
| gönül çöküşü | * Yaşama gücünün yitmesi, ruhî dengenin bozulması. |
| gönül darlığı | * İç sıkıntısı. |
| gönül dilencisi | * Sevdiğinden ayrılmamak için onun her davranışına katlanan kimse. |
| gönül eğlencisi | * İnsanı oyalayıp hoşça vakit geçirten şey. |
| gönül eğlendirmek | * geçici bir ilgi ve sevgi göstererek hoşça vakit geçirmek. |
| gönül eri | * Hoşgörüsü geniş, açık yürekli, güvenilir kimse, rint, ehlidil. |
| gönül ferahlığı | * İç rahatlığı, dertsizlik. |
| gönül ferman dinlemez | * gönül sevdiğinden asla vazgeçmez. |
| gönül gezdirmek | * seçmek için aklından birçok şeyleri geçirmek. |
| gönül hoşluğu | * Hiçbir baskının etkisi altında olmaksızın, severek isteyerek. |
| gönül indirmek | * kendisine yakıştıramadığı bir şeye razı olmak. |
| gönül kimi severse güzel odur | * güzellik anlayışının kişiden kişiye değiştiğini anlatır. |
| gönül kocamamak | * ruhen dinç kalmak. |
| gönül koymak | * gücenmek, alınmak, darılmak. |
| gönül maskarası | * Sevda yüzünden gülünç durumlara düşmüşkimse. |
| gönül meselesi | * Aşk yüzünden ortaya çıkan sorun, aşk derdi. |
| gönül okşamak | * birini hoş bir söz veya davranışla sevindirmek, iltifat etmek. |
| gönül okşayıcı | * Hoşa giden. |
| gönül rahatlığı | * İç rahatlığı iç huzuru başdinçliği, huzur. |
| gönül rızası | * İsteyerek, içinden gelerek. |
| gönül tokluğu | * Doygunluk, istiğna. |
| gönül uğrusu | * Gönül almayı bilen kimse. |
| gönül vermek (veya bağlamak) | * sevmek, âşık olmak. |
| gönül yakmak | * insanıaşırıderecede etkilemek, sarsmak, kendinden geçmesine yol açmak. * aşk dolayısıyla iç yangınına tutulmak. |
| gönül yarası | * Bir kimseyi derin üzüntü içinde bırakan acı; gönül belâsı. |
| gönül yıkmak | * birini çok üzecek bir davranışta bulunmak, gücendirmek, gönül kırmak. |
| gönüldaş | * Duygularıaynı olanlardan her biri, candan dost. |
| gönülden çıkarmak | * sevmez veya anmaz olmak. |
| gönülden çıkarmamak | * sevilen kimseyi hiç unutmamak. |
| gönülden ırak olmak | * sevilmekten yoksun kalmak, sevilmemek. |
| gönüllenme | * Gönüllenmek işi veya durumu. |
| gönüllenmek | * Gücenmek, darılmak, alınmak. |
| gönüllü | * Ağır veya tehlikeli bir işi yapmayıhiçbir yükümü yokken isteyerek üstlenen. * Çok istekli. * Seven kimse veya sevgili. |
| gönüllü gönülsüz | * Yarı istekli yarı isteksiz olarak. |
| gönüllüce | * Biraz gönüllü. |
| gönüllülük | * Gönüllü olma durumu. |
| gönülsüz | * Gönlü olmayan, isteksiz, istemeyerek. |
| gönülsüzce | * İsteksiz bir biçimde istemeyerek. |
| gönülsüzlük | * Bir işi istemeyerek yapma, isteksizlik. |
| gönye | * Dik açılarıölçmeye ve çizmeye yarayan dik üçgen biçiminde araç. |
| gönyeleme | * Gönyelemek işi. |
Kategoriler