| harlamak | * (ateşiçin) Kuvvetlenmek, harlı bir biçimde yanmak. * Birden öfkelenerek bağırmak, birine çıkışmak. |
| harlatma | * Harlatmak işi. |
| harlatmak | * (ateşi) Kuvvetlendirmek, alevlendirmek. |
| harlı | * Kuvvetli, harıl harıl yanan. |
| harman | * Tahıl demetlerinin üzerinden düven geçirilerek tanelerin başaklarından ayrılması işi. * Bu işin yapıldığıyer veya mevsim. * Birçok çeşitten birer parça alıp yeni birleşim oluşturma işi. * (kâğıtçılıkta) Selüloz açılmasıaşamasından başlayıp kâğıt veya karton sayfasının meydana gelmesine kadar kullanılan bir veya birkaç kâğıt hamuru ile diğer malzemelerin meydana getirdiği sulu süspansiyon. |
| harman çevirmek | * harmanlamak. |
| harman çorman | * Bkz. karman çorman. |
| harman dövmek | * ekin tanelerini saptan ayırmak işini yapmak. |
| harman etmek (veya yapmak) | * birçok çeşitten birer parça alıp yeni bir birleşim oluşturmak. |
| harman savurmak | * tahılısamandan ayırmak için dövülmüşünü rüzgâra karşısavurmak. |
| harman sonu | * Harmandan sonra kalan, toprakla karışmıştahıl. * Büyük bir varlık veya işten sonra kalan bölüm. |
| harman sonu dervişlerin | * bir işin sonunda iyi pay alanlar için söylenir. |
| harman yeri | * Üzerinde harman dövülen, sıkıştırılmışsert toprak alan. |
| harmancı | * Harman işi ile uğraşan kimse. |
| harmancılık | * Harmancı olma durumu. * Harmancının yaptığı iş. |
| harmandalı | * (Ege bölgesinde) Bir çeşit zeybek oyunu. |
| harmani | * Bütün vücudu saran, kolsuz ve bazen kukuletalı bir çeşit üst giysisi, pelerin. |
| harmaniye | * Bkz. harmani. |
| harmanlama | * Harmanlamak işi. |
| harmanlamak | * Harman etmek. * Bir çember oluşturacak biçimde dolaşmak. * (gemi) Az bir dümen açısıyla büyük bir eğri çizerek yürümek. |
| harmanlanma | * Harmanlanmak işi. |
| harmanlanmak | * Tütün, çay, içki gibi şeylerin birkaç çeşidi birbirine katılıp karıştırmak. * (Ay) Çevresinde ağıl oluşmak. |
| harmanlatma | * Harmanlatmak işi. |
| harmanlatmak | * Harman yaptırmak. |
| harmanlık | * Harman için gerekli eşya. * Harman yeri. |
| harmoni | * Armoni. |
| harmonyum | * Dışgörünüşü piyanoya benzeyen, körüğü ayakla işletilen küçük org. |
| harnup | * Keçiboynuzu. |
| harp | * Savaş. |
| harp | * Dik tutularak parmakla çalınan, üç köşeli ve telli, büyük çalgı, arp. |
| harp açmak | * Bkz. savaşaçmak. * Bir konuda güçlü biçimde mücadele etmek, bir konuyu şiddetle savunmak. |
| harp akademileri | * Türk SilâhlıKuvvetlerine kumandan ve kurmay subay yetiştiren okullar. |
| harp dairesi | * Millî Savunma Bakanlığında savaşgereçleri ile uğraşan daire. |
| harp malûlü | * Savaşta sakat kalmışasker. |
| harp okulu | * Türk SilâhlıKuvvetlerine subay yetiştiren yüksek okul, harbiye. |
| harp zengini | * Savaşsırasında yolsuz kazançlar sağlayarak kısa sürede zengin olan kimse. |
| Harput köftesi | * Kıyma, ince bulgur ve fesleğen gibi değişik koku ve baharatla hazırlanan sulu köfteli yemek. |
| harrangürra | * Gürültü ile ve özensiz olarak. |
| harrup | * Harnup. |
| hars | * Tarla sürme. * Kültür. |
| hart | * (ısırmak, yemek vb. için) Birden ve sert bir biçimde. |
| hart hart | * Sert ve kaba ses çıkararak. |
| hart hurt | * Ağız dolusu ısırarak ve ses çıkararak (yemek). |
| harta | * “Sırasız, saygısız davranışlarda bulunmak” anlamında hartasıhurtası olmamak deyiminde geçer. |
| hartadak | * Ansızın ve sertçe (ısırmak, kapmak). |
| hartadan | * Bkz. hartadak. |
| hartama | * Kiremit yerine kullanılan veya kiremit altına konulan ince tahta. |
| harttadak | * Bkz. hartadak. |
| hartuç | * Merminin arkasından namluya sürülen bezden veya kartondan barut kesesi. |
| has | * Özgü, mahsus. * Katışıksız, en iyi cinsten; saf. * İyi nitelikleri kendinde toplamışolan (kişi). * OsmanlıDevletinde yüz bin akçeyi aşan dirlik. * Hükümdara özgü olan. |
Kategoriler