| hissiz | * Duygusuz. |
| hissizlik | * Duygusuzluk. |
| histerezis | * Doğa olaylarının gelişmesindeki gecikme. |
| histeri | * Bkz. isteri. |
| histerik | * Bkz. isterik. |
| histoloji | * Doku bilimi. |
| hiş | * “Hey, bana bak, sana söylüyorum” anlamında seslenme sözü. |
| hişt | * Hiş. |
| hit | * Liste başı. |
| hitabe | * Söylev. |
| hitaben | * Sözü birine yönelterek, hitap yoluyla. |
| hitabet | * Etkili söz söyleme sanatı, söz sanatı. |
| hitam | * Son, bitim. |
| hitam bulmak | * sona ermek, bitmek. |
| hitam vermek | * bitirmek. |
| hitan | * Sünnet etme. |
| hitap | * Sözü birine veya birilerine yöneltme, seslenme. |
| hitap etmek | * seslenmek, … -e karşısöylemek, söz yöneltmek. |
| Hitit | * M. Ö. XX.-XII. yüzyıllar arasında Anadolu’da, XII-VIII. yüzyıllar arasında Hatay ve Kuzey Suriye’de devletler kurmuşolan eski bir ulus, Eti. |
| Hititçe | * Hitit (Eti) dili. |
| Hititolog | * Hitit (Eti) dili, kültürü ve kalıntıları ile uğraşan bilim adamı. |
| Hititoloji | * Hitit (Eti) dili ve eserlerini konu alan bilim dalı. |
| hiyerarşi | * Makam sırası, basamak, derece düzeni. |
| hiyerarşik | * Hiyerarşiye özgü. |
| hiyeroglif | * Eski Mısırlıların kullandığı, bir resim ile bir kelimenin gösterildiği yazı, resim yazı. |
| hiza | * Doğru bir çizgi üzerinde bulunma durumu. |
| hizalama | * Hizalamak işi. |
| hizalamak | * Hizaya gelmek, hizasını bulmak. |
| hizaya gelmek | * düzgün sıra olmak. * davranışlarınıdüzeltmek yola gelmek. |
| hizaya getirmek | * birinin davranışlarınıdüzeltmek, yola getirmek. |
| hizip | * Bölük, kısım. * Bir topluluk, bir örgüt içinde inanç ve düşünce bakımından ayrılık gösteren yan tutmaya yönelik küçük topluluk, klik. |
| hizipçi | * Hizip oluşturan veya bir hizip içinde yer alan (kimse), klikçi. |
| hizipçilik | * Örgütlenmiş bir topluluğun içinde bütünlüğü bozacak biçimde yeni bir topluluk oluşturma. |
| hizipleşme | * Hizipleşmek işi, klikleşme. |
| hizipleşmek | * Hiziplere ayrılmak, klikleşmek. |
| hizmet | * Birinin işini görme veya birine yarayan bir işi yapma. * Görev, iş. * Bakım, özen, ihtimam. |
| hizmet akdi | * İşsözleşmesi, işakdi. |
| hizmet eri | * Teğmen ve yukarısıüst düzey subayların hizmetinde bulunan er, emir eri. |
| hizmet görmek (veya etmek) | * işgörmek, çalışmak. |
| hizmet içi eğitim | * Bkz. iş başında eğitim. |
| hizmetçi | * Hizmet gören kimse. * Belli bir ücretle ev işlerini yapmak için tutulan kadın. |
| hizmetçilik | * Hizmetçinin yaptığı işveya hizmetçi olma durumu. |
| hizmete girmek | * çalışmaya başlamak. * görev almak. |
| hizmeti dokunmak | * görevde bulunmak, işyapmak. |
| hizmetinde olmak | * birinin yanında çalışmak, işlerini yapmak. |
| hizmetkâr | * Ücretle işgören genellikle erkek işçi, uşak. |
| hizmetkârlık | * Hizmetkârın işi, uşaklık. |
| hizmetli | * Kapıcılık, odacılık gibi işlerde kullanılan kimse, müstahdem. |
| Ho | * Holmiyum’un kısaltması. |
| hobi | * Düşkü, aşırıölçüde uğraşıalanı. |
Kategoriler