| hudutsuz | * Sınırsız. |
| huğ | * Çubuk veya kamıştan yapılmış bağve bahçe kulübesi. |
| hukuk | * Toplumu düzenleyen ve devletin yaptırım gücünü belirleyen yasaların bütünü, tüze. * Bu yasalarıkonu alan bilim. * Yasaların ceza ile ilgili olmayıp alacak verecek gibi davaları ilgilendiren bölümü. * Haklar. * Ahbaplık, dostluk. |
| hukukçu | * Hukuku meslek edinen, hukukla uğraşan (kimse). |
| hukukçuluk | * Hukukçu olma durumu. |
| hukuken | * Hukukî olarak. |
| hukukî | * Hukuk ile ilgili, tüzel. |
| hukukî metroloji | * Metrolojinin, hukukî konuların gerektirdiği durumlarda, ölçme metotları, ölçme birimleri ve ölçme aletleri ile ilgili olan kısmı. |
| hukuklu | * Hukuk fakültesi öğrencisi olan (kimse). |
| hukuksal | * Hukukî. |
| hukuksuzluk | * Hukuksuz olma durumu. |
| hulâsa | * Özet, fezleke. * Öz. * Herhangi bir maddenin, alkol, eter gibi bir eritici ile ayrılmışveya başka bir yol ile elde edilmişetkili özü. * Kısacası, sözün kısası. |
| hulâsa etmek | * özetlemek. |
| hulâsaten | * Özet olarak, kısaca. |
| huligan | * Holigan. |
| hulliyat | * Kadın süs eşyası, asım takım, takı. |
| hulûl | * Gelme, gelip çatma. * Girme, sinme. * Geçişme, ozmos. * Tanrıruhunun herhangi bir bedene girdiğine inanmak. |
| hulûl etmek | * girmek, dahil olmak. |
| hulûs | * Gönül temizliği. |
| hulûs çakmak | * dalkavukluk etmek, yaranmaya çalışmak. |
| hulûskâr | * Temiz duygulu, içten. * Dalkavuk, şakşakçı. |
| hulûskârlık | * Temiz duygululuk, içtenlik. * Dalkavukça davranış. |
| hulya | * Kuruntu. * Tatlıdüş, hayal. |
| hulyalaşma | * Hulyalaşmak durumu. |
| hulyalaşmak | * Hulya durumuna gelmek. |
| hulyalaştırma | * Hulyalaştırmak biçimi. |
| hulyalaştırmak | * Hulya durumuna getirmek. |
| hulyalı | * Hayal kuran veya insanıhayal kurmaya sürükleyen. |
| hulyaya dalmak | * hayal kurmak. |
| humar | * İçki veya uyku sersemliği. |
| humbara | * Demir veya tunçtan dökülmüş, yuvarlak ve boşolan içine patlayıcımaddeler doldurulup havan topu veya el ile atılan yuvarlak bir tür bomba, kumbara. |
| humbara ocağı | * Humbara yapan veya savaşta humbara kullanan bölük. |
| humbaracı | * Humbara kullanan asker, kumbaracı. |
| humbarahane | * Humbara yapılan fabrika, kumbarahane. * Humbaracıyetiştirmek amacıyla 1739’da açılan ilk Türk askerî okullarından biri. |
| humma | * Ateşli hastalık. * Sıtma. |
| hummalı | * Humması olan. * Sürekli, sıkı, yoğun, hararetli. |
| humus | * Bitkilerin çürümesiyle oluşan koyu renkte organik toprak. |
| humus | * İyice ezilmişnohut, tahin ve baharatla hazırlanan bir yemek. |
| hun | * Kan. |
| hunhar | * Kana susamış, kan dökücü. |
| hunharca | * Hunhara yakışır bir biçimde. |
| hunharlık | * Kan dökücülük, zalimlik. |
| huni | * Bir sıvıyıağzıdar bir kaba aktarmak için kullanılan koni biçimindeki araç. * Ağızlık. |
| hunnak | * Boğak, anjin. |
| hunriz | * Kan dökücü, kanlı. |
| hura | * Bkz. hurra. |
| hurafe | * Dine sonradan girmiş boşinanç. |
| hurç | * Genellikle yelken bezinden veya meşinden yapılmış büyük heybe. |
| hurda | * Parçalanmış, döküntü durumuna gelmiş. * İşe yarayamayacak derecede bozulup sakatlanmış, zarar görmüş. * Eski maden parçası. |
| hurdacı | * Hurda alıp satan kimse. |
Kategoriler