| ı, I | * Türk alfabesinin on birinci harfi. I adıverilen bu harf, ses bilimi bakımından kalın, düz, dar ünlüyü gösterir. * Majüskülü Romen rakamlarında 1 sayısını gösterir. |
| -ıcı/ -ici, -ucu / -ücü | * Fiilden “yapan, eden” anlamında sıfat türeten sıfat-fiil eki: yap-ıcı, gid-ici, uç-ucu, böl-ücü. Bu ekle yapılmış isimler de vardır: gör-ücü, sat-ıcıvb. |
| ıcığıcıcığı | * İçi dışı, hepsi. |
| ıcığınıcıcığınıçıkarmak | * incelenmemiş, elden geçirilmemişhiçbir yerini bırakmamak, didik didik etmek. * bir konuyu en küçük ayrıntılarına kadar incelemek, eleştirmek. |
| ıcığınıcıcığınısormak | * (bir kimsenin) soyunu sopunu, huyunu suyunu iyice öğrenmek için araştırmak. |
| ığıl | * Belli olmayacak kadar yavaşakan su. |
| ığıl ığıl | * Ağır ağır, yavaşyavaş. |
| ığrıp | * Bir tür delikli balık ağı, ırıp. * Yalan, düzen. |
| ığrıp çekmek | * balık yakalamak için atılmışığrı bıyukarıçıkarmak. |
| ığrıp çevirmek | * yalan dolanla bir şeyden yararlanmak. |
| ığrıp kayığı | * Beşçifte kürekli balıkçıkayığı. |
| ıh | * Deveyi çöktürmek için çıkarılan ses. |
| ıhı | * İşte. |
| ıhlama | * Ihlamak işi. |
| ıhlamak | * Hastalıktan veya yorgunluktan inler gibi ıh sesi çıkarmak. |
| ıhlamur | * Ihlamurgillerden, kerestesi beğenilen, büyük bir gölge ağacı(Tilia). * Bu ağacın kurutularak çay gibi içilen güzel kokulu çiçeği. |
| ıhlamurgiller | * İki çeneklilerden, örneği ıhlamur ağacı olan bir bitki familyası. |
| ıhma | * Ihmak işi. |
| ıhmak | * (deve) Çöküp oturmak. |
| ıhtırılma | * (deve) Ihtırılmak işi. |
| ıhtırılmak | * (deve) Çöktürülerek oturtulmak. |
| ıhtırma | * (deveyi) Ihtırmak işi. |
| ıhtırmak | * (deveyi) Çöktürüp oturtmak. |
| -ık / -ik, -uk / -ük | * Fiillerden sıfat türeten ek. |
| ıkıl ıkıl | * Boğulur gibi, sıkıntı ile soluyarak. * Güçlükle, zorla. |
| ıkına sıkına | * Büyük güç harcayarak, kendini zorlayarak. * Çekinerek, sıkılarak. |
| ıkına tıkına | * Sıkılarak, zorluk çekerek. |
| ıkındırma | * Ikındırmak işi. |
| ıkındırmak | * Ikınmasına yol açmak. |
| ıkınıp sıkınmak | * bir işyapabilmek için kendini çok zorlamak. |
| ıkınma | * Ikınmak işi. |
| ıkınmak | * Herhangi bir sebeple soluğunu içinde tutarak kendini zorlamak. * Peklikte veya doğum sırasında kaslarızorlayarak soluğunu tutmak. |
| ıkıntı | * Ikınmak işi. |
| -ıkla- / -ikle-, -ukla- / -ükle- | * Bazıfiillerden sıklık çatısıtüreten ek: say-ıkla-, did-ikle-, sür-ükle- vb. |
| ıklama | * Iklamak işi. |
| ıklamak | * Yük altında güçlükle solumak. * Ağlarken bunalır ve soluğu kesilir gibi iç çekmek. |
| ıklaya sıklaya | * büyük çaba harcayarak, kendini elden geldiği kadar zorlayarak. |
| ıklım tıklım | * Alabildiğinden de çok, ağzına kadar dolu, çok kalabalık. |
| -ıl | * Bkz. -I (I). |
| -ıl | * Bkz. -I- (II). |
| ılgama | * Ilgamak işi veya durumu. |
| ılgamak | * Atıdört nala sürmek. |
| ılgar | * Dizginleri koyuverilmişatın dört nala koşması. * Atla ansızın yapılan dolu dizgin saldırı. |
| ılgar etmek | * ılgarlamak. |
| ılgarcı | * Ilgarla düşman toprağına saldıran kimse. |
| ılgarlama | * Ilgarlamak işi. |
| ılgarlamak | * (bir ülkeye) Ilgarla saldırmak. |
| ılgım | * Çölde, uzaktan su gibi görünen ışık yanıltmacı, yalgın, pusarık, serap. |
| ılgım salgım | * Belli belirsiz. |
Kategoriler